Το γαϊτανάκι της στυμμένης λεμονόκουπας

Δεν αποκλείεται το νέο θύμα του κ. Τσίπρα, ο κ Καμμένος, να έχει στόχο τη συμμαχία της Ελλάδας με την Τουρκία. Ειδικά εάν πράγματι προωθείται από τους Αμερικανούς, με στόχο να εμποδιστεί η επέκταση της Κίνας, της Ρωσίας και ενδεχομένως της Γερμανίας.

Γράφει η Σερένα Νομικού

«Ο Ναρκισσισμός είναι μία πολυσήμαντη, πολύπλευρη έννοια, ένας ευρύτατος όρος, ο οποίος συμπεριλαμβάνει τόσο ορισμένες πτυχές της προσωπικότητας υγιών ατόμων, όσο και διαταραχές, σφάλματα δηλαδή της ανθρώπινης προσωπικότητας. Για τη ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας, κάτι που χαρακτηρίζει πολύ συχνά τους πολιτικούς, υπάρχουν εννέα βασικά κριτήρια, τα οποία είναι τα εξής: (1)  Έχει μία «μεγαλοπρεπή αίσθηση» της σημασίας του εαυτού του (για παράδειγμα, υπερβάλλει σε σχέση με την αποδοτικότητα και τα ταλέντα του ενώ αναμένει, χωρίς να έχει τις αντίστοιχες ικανότητες, να αναγνωρισθεί ως ανώτερος). (2)  Φαντασιώνεται απεριόριστη επιτυχία, δύναμη, λάμψη, ομορφιά ή την ιδανική αγάπη για το άτομο του. (3)  Πιστεύει για τον εαυτό του πως είναι ιδιαίτερος και μοναδικός, πως γίνεται κατανοητός μόνο από άλλα ιδιαίτερα ή φημισμένα πρόσωπα (ή Θεσμούς), ενώ μπορεί να συναναστραφεί μόνο με αυτά. (4)  Απαιτεί τον υπερβολικό θαυμασμό των άλλων.

(5)  Αναζητάει σε καθημερινή βάση πάρα πολλά πράγματα – γεγονός που σημαίνει πως έχει υπερβολικές «προσμονές», όσον αφορά την ιδιαίτερη αντιμετώπιση του, ενώ περιμένει  μία αυτόματη ανταπόκριση στις ανάγκες ή στις δικές του «αναμονές». (6)  Είναι «εκμεταλλευτικός» στις ανθρώπινες σχέσεις – δηλαδή, επιδιώκει μονόπλευρα οφέλη από τους άλλους, για να επιτύχει τους δικούς του στόχους. (7) Έχει ελλειμματική «εμπάθεια», «ενσυναίσθηση» καλύτερα: απλούστερα, δεν θέλει να αναγνωρίσει τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων ή να «ταυτοποιηθεί» με αυτούς. (8)  Είναι πολύ συχνά ζηλόφθονος, όσον αφορά τους άλλους ή πιστεύει πως οι άλλοι τον ζηλεύουν. (9)  Δείχνει μία αλαζονική, υπεροπτική συμπεριφορά ή στάση (πηγή).

Ακούγοντας χθες τον κ. Καμμένο στη Βουλή, εντυπωσιάστηκα από τη συμπεριφορά και τα λόγια του, ειδικά όσον αφορά το ποίημα του με το ζητιάνο! Έδειχνε σε τέτοιο βαθμό ηττημένος, θλιμμένος, χαμένος, διαλυμένος και καταβεβλημένος που μόνο λύπη μπόρεσε να προκαλέσει στο ακροατήριο και στους συνεργάτες του. Ο κ. Τσίπρας βέβαια τον αντιμετώπισε ψυχρά, δολοφονικά, όπως εκείνος που ενώ το θύμα του είναι πεσμένο στο έδαφος, βάζει τη μπότα επάνω στο λαιμό του για να το αποτελειώσει. Τον έβλεπε σαν ένα ακόμη «υποκείμενο» που αφού προηγουμένως κατέστησε ακίνδυνο και το έστυψε σαν τη λεμονόκουπα, αποφάσισε απλά να το πετάξει στα σκουπίδια, όπως τόσους άλλους στο παρελθόν.

Ο κ. Τσίπρας είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ένα άτομο με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ίσως τα βασικότερα του να είναι η πλήρης έλλειψη συναισθημάτων, η κυνικότητα, η αλαζονεία και η αδιαφορία για τους άλλους, δείχνοντας όμως ακριβώς το αντίθετο, όταν και για όσο χρονικό διάστημα τους χρησιμοποιεί. Ξεκινώντας από την κατάληψη σχολείων και στη συνέχεια δρόμων, κατάφερε να του προσφερθεί η ηγεσία του κόμματος του από τον προκάτοχο του που δεν είχε καταλάβει καθόλου πως επώαζε το αυγό του φιδιού. Αμέσως μετά κυριάρχησε στις τότε πλατείες διαμαρτυρίας, απορρόφησε το μεγαλύτερο μέρος του ΠΑΣΟΚ, ανέτρεψε αριστοτεχνικά τον κ. Σαμαρά που συμπεριφέρθηκε με μία απίστευτη ανοησία και δρομολόγησε τη δική του πολιτική καριέρα.

Ο πρώτος συνεργάτης του που ξεκίνησε το γαϊτανάκι της στυμμένης λεμονόκουπας ήταν ο κ. Βαρουφάκης. Πολύ εύκολο θύμα, με κριτήριο το ναρκισσισμό και το διανοητικό του επίπεδο. Ακολούθησαν η βασική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον κ. Λαφαζάνη και την κυρία Κωνσταντοπούλου, η οποία δεν κατάλαβε καν πώς έχασε το κόμμα της. Στη συνέχεια ο τότε αρχηγός της ΝΔ, ο κ. Μεϊμαράκης που ήταν τόσο «ανόητος» ώστε να στηρίξει τον κ. Τσίπρα στην ψήφιση του 3ου μνημονίου και να πιστέψει πως δεν θα πήγαινε σε εκλογές. Μετά ο ίδιος ο σοφός λαός το Σεπτέμβρη του 2015 με το «δις εξαμαρτείν», παρά τον εξευτελισμό του στο δημοψήφισμα. Πρόσφατα ο κ. Κοτζιάς που μάλλον δεν το έχει ακόμη συνειδητοποιήσει, νομίζοντας πως αυτός επέβαλλε τη συμφωνία των Πρεσπών και ο κ. Καμμένος σήμερα.

Προηγουμένως βέβαια εξασφάλισε μία συμπαγή ομάδα, από τους 145 βουλευτές του που δεν διανοούνται καν να τον αμφισβητήσουν σε τίποτα, ακόμη και αν εξευτελίζονται από τους ψηφοφόρους τους ή προδίδουν την πατρίδα τους, καθώς επίσης από 8 «αποστάτες» που δεν ντρέπονται να χαρακτηριστούν ως Εφιάλτες. Με όλους αυτούς καθάρισε τον κ. Καμμένο και εδραίωσε την εξουσία του που θα διατηρήσει έως ότου βεβαιωθεί πως θα καταφέρει να επικρατήσει ξανά στις εκλογές. Ας μην ξεχνάμε πως έπεισε ακόμη και τον Αρχιεπίσκοπο, εμφανιζόμενος ως ο μετανοημένος Σαούλ που έγινε Απόστολος Παύλος!

Μπορεί τώρα να νομίζει η ΝΔ πως θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, αλλά είμαι σίγουρη πως «πλανάται πλάνην οικτρά». Ο ετερόκλητος όχλος, όπως ο ίδιος ο κ. Τσίπρας θεωρεί τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, είναι αρκετά επιλήσμων. Σε κάθε περίπτωση είναι επιρρεπής στη γοητεία «διαβόλων» και στα προεκλογικά δώρα, οπότε δεν είναι καθόλου σίγουρες οι επιλογές του.

Εκείνο όμως που έχει μεγάλο ενδιαφέρον δεν είναι άλλο από την προσέγγιση του με τον Τούρκο δικτάτορα, με τον οποίο συμφωνεί ως προς τη στήριξη του έτερου δικτάτορα της Βενεζουέλας. Με δεδομένο δε το ότι, δεν δίστασε να ξεπουλήσει τη Μακεδονία για να εισπράξει τα ανταλλάγματα της Γερμανίας, ενώ φυσικά δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό, πιστεύω πως δεν θα διστάσει να ξεπουλήσει οτιδήποτε άλλο, εάν το κρίνει απαραίτητο για τη διαιώνιση του στην εξουσία. Στα πλαίσια αυτά, μία συμμαχία με την Τουρκία δεν μου φαίνεται καθόλου απίθανη, ειδικά εάν προωθείται από τους Αμερικανούς με στόχο να εμποδιστεί η επέκταση της Κίνας, της Ρωσίας και ενδεχομένως της Γερμανίας.

Σε μία τέτοια περίπτωση τα παραπάνω ιδιαίτερα χαρίσματα του κ. Τσίπρα θα χρησιμοποιούνταν για πρώτη φορά στην εξωτερική πολιτική. Εάν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο, τότε η πρώτη κίνηση του θα είναι η φιλία με τον Τούρκο δικτάτορα, όπου η «δολοφονία» του κ. Καμμένου θα εξυπηρετούσε και αυτόν τον στόχο. Με σύμμαχο του την Τουρκία τώρα, η οποία έχει μεταξύ άλλων ως όπλο της τη στρόφιγγα των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη και τη διέλευση των ενεργειακών αγωγών, θα μπορούσε να δημιουργήσει πολλά προβλήματα στη Γερμανία.

Αν μη τι άλλο θα ήταν σε θέση να ισχυροποιήσει τόσο την Ελλάδα, όσο και την Τουρκία διεθνώς, αφού και οι δύο χώρες μαζί, πόσο μάλλον σε συνδυασμό με τα Βαλκάνια και την Κύπρο, όταν βέβαια δεν συγκρούονται μεταξύ τους, μπορούν να κυριαρχήσουν στη σημαντικότερη γεωπολιτικά περιοχή του πλανήτη. Ένα τέτοιο σχέδιο θα άλλαζε πάρα πολλά στην εικόνα του. Εκτός αυτού, έτσι θα μπορούσε να διορθώσει σε κάποιο βαθμό τα σφάλματα που έκανε στο παρελθόν. Μπορεί να το κάνει αλήθεια; Πιστεύω πως ναι, αφού οι αντιλήψεις του δεν διαφέρουν καθόλου από αυτές του Ερντογάν ή του Μαδούρο. Οψόμεθα.

Analyst

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση