Δημογραφική Γήρανση: Ευρωπαϊκό Πρόβλημα, αλλά με Εθνικής Σημασίας Προεκτάσεις για την Ελλάδα

Του Αντώνη Μπιλάλη

Η δημογραφική γήρανση δηλαδή η συνεχώς αυξανόμενη αναλογία των ηλικιωμένων δεν αποτελεί αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό πρόβλημα για πολλές από τις ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιταλία, η Γερμανία κ.α. (EUROSTAT). Για την Ελλάδα όμως το δημογραφικό πρόβλημα έχει ξεχωριστή σημασία καθώς τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αρχίσει να παρουσιάζονται υψίστης σημασίας συνέπειες που άπτονται της “ζωτικότητας” του Έθνους και δύναται να απειλήσουν την ύπαρξή του.

Τα αίτια επικεντρώνονται σε 4 πυλώνες:

α) στο νομικό πλαίσιο, καθώς ο Αστικός Κώδικας έχει αναπτύξει την πρόνοιά του με διατάξεις που βρίσκουν εφαρμογή σε ολιγομελής οικογένειες (3-4 μελών) σε αντίθεση με το γράμμα και το πνεύμα του άρθρου 21 του Συντάγματος που ρητά αξιώνει την προστασία της Οικογένειας και της Μητρότητας,

β) στο νέο κύμα μιας σύγχρονης μετανάστευσης (Ελλήνων παραγωγικής ηλικίας και σε μεγάλο ποσοστό επιστημόνων υψηλού επιπέδου) που σταθερά άρχισε να επανεμφανίζεται με την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ραγδαία επιδεινώνεται την τελευταία δεκαετία λόγω της οικονομικής κρίσης,

γ) στις αλλαγές, τις προσαρμογές και των εμπλουτισμό των κοινωνικών προτύπων και τάσεων. Σταχυολογώντας εκ των νέων αυτών τάσεων και προσαρμογών ιδιαίτερα αξιολογείται το γεγονός ότι πλέον, από τις κυρίαρχες προτεραιότητες των νέων είναι η οικονομική ανεξαρτησία και η καριέρα ενώ ο γάμος και η οικογένεια έχουν μετατοπιστεί χρονικά και προσδιορίζονται σαφώς περί ή και μετά τα 35 έτη με συνέπεια την αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης υπογεννητικότητας.

Επίσης οι εκτρώσεις αγγίζουν ή και ξεπερνούν τις 350.000 κατ’ έτος, ενώ ο αριθμός των γεννήσεων δεν υπερβαίνει τις 95000 (ΕΛΣΤΑΤ 2016), σημαντικά λιγότερες από τους θανάτους. Ως 4η αιτία της δημογραφικής γήρανσης θεωρείται ξεκάθαρα πλέον η πολυετής οικονομική κρίση που έχει λιμνάσει στην Ελλάδα και έχει βαλτώσει την Πατρίδα μας. Είναι προφανές ότι μία από τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης αντανακλούν στο συνεχώς μειούμενο αριθμό γεννήσεων.


Όσον αφορά τις προεκτάσεις και τις συνέπειες της δημογραφικής γήρανσης, δύναται τα ενταχθούν σε 3 διαφορετικά επίπεδα. Τις οικονομικές συνέπειες, τις κοινωνικές συνέπειες και τις Εθνικές συνέπειες και προεκτάσεις. Εστιάζοντας αποκλειστικά στις Εθνικές συνέπειες με προβολή στο άμεσο μέλλον, στο αύριο της Ελλάδας, διαπιστώνεται ότι σε λιγότερο από 30 έτη από σήμερα η Ελλάδα θα περιβάλλεται από την “βόρεια γειτονιά” της από κράτη με συνολικά διπλάσιο πληθυσμό από την Ελλάδα ενώ ο εξ ανατολών γείτονας η Τουρκία, με τις ξεκάθαρες και σχεδιασμένες από δεκαετιών επεκτατικές βλέψεις θα έχει δεκαπλάσιο πληθυσμό από την Ελλάδα, θα έχει αγγίξει ή και ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια και θα αποτελεί μία από τις 15 μεγαλύτερες χώρες σε πληθυσμό, έχοντας στην επικράτειά της περί το 1,5% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Την ίδια στιγμή ο πληθυσμός της Ελλάδας προβλέπεται να είναι σύμφωνα με απαισιόδοξες αλλά βάσιμες εκτιμήσεις περί τα 8,3 εκατομμύρια.

Η δημογραφική ανισορροπία μεταξύ γειτονικών χωρών έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι οδηγεί στην επικράτηση του πληθυσμιακά ισχυρότερου είτε μέσω ειρηνικών συμβιβασμών είτε μέσω πολεμικών συγκρούσεων. Διαθέτοντας αποκλειστικά ψυχρή και ανεπηρέαστη κρίση, πέρα από κάθε κινδυνολογία, είναι προφανές ότι για την Ελλάδα ελλοχεύει εθνική αβεβαιότητα λόγω της δημογραφικής γήρανσης.

Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό πρόβλημα; “Η λύση είναι μία και μοναδική. Η λύση είναι συλλογική, αναπτυξιακή, στρατηγική, εθνική”. Η λύση είναι να αποτελέσει το δημογραφικό τον πυρήνα, την καρδιά, το DNA κάθε πολιτικής. Το δημογραφικό άπτεται κάθε πτυχής της πολιτικής δράσης, της οικονομίας, της παιδείας, των ΜΜΕ, των κοινωνικών δικτύων, της εξωτερικής πολιτικής, της Εκκλησίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ασφάλειας, της ανάπτυξης. Είναι αναγκαίο ο σχεδιασμός να είναι εθνικός, στέρεος όσο ποτέ άλλοτε και να βασίζεται σε 4 άξονες:

α) την παλιννόστηση κυρίως των νέων που μετανάστευσαν την τελευταία δεκαετία της κρίσης (πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες να έρθουν στην Ελλάδα τώρα, αλλιώς θα χάσει η Χώρα αυτά τα μυαλά, θα χάσει αυτούς τους νέους και τις οικογένειες που δημιουργούν, για πάντα),

β) την προστασία της Μητρότητας. Είναι αναγκαία η κάλυψη της τεχνητής γονιμοποίησης και των απαιτούμενων προγεννητικών ελέγχων καθώς και η δημιουργία ενός δικτύου στοχευμένων μέτρων και παροχών για την έγκυο γυναίκα (νοικοκυρά, εργαζόμενη, άνεργη, ανύπαντρη, φοιτήτρια),

δ) στήριξη της οικογένειας με πολυδιάστατες παρεμβάσεις (φορολογικές, κινήτρων, στοχευμένων παροχών) και

ε) είναι χρήσιμη και αναντικατάστατη η παροχή σωστής, συνεχούς και πολυεπίπεδης ενημέρωσης, από το σχολείο και την Εκκλησία μέχρι τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την τηλεόραση και το διαδίκτυο.

Για όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα που δεν αναλύθηκαν και για τον σωστό και συστηματοποιημένο σχεδιασμό και έλεγχο της Δημογραφικής Πολιτικής, απαιτείται η δημιουργία ενός Υπουργείου. Του ‘’Υπουργείου της Ελλάδας’’, ένα υπουργείο παρά τω πρωθυπουργώ που οριζόντια θα προΐσταται της Δημογραφικής Πολιτικής, της πολιτικής δηλαδή για το μέλλον της Ελλάδας.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση