«Επαγγελματίες» βο(υ)λευτές που απαξιώνουν τον ρόλο τους
Από τη Βάσω Κόλλια
Ήταν Ιανουάριος του 1989 όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κάνει την ιστορική και προφητική δήλωση: «Η χώρα έχει μεταβληθεί σε απέραντο φρενοκομείο».
Αν ζούσε σήμερα, δεν ξέρω πώς θα χαρακτήριζε την πολιτική κατάσταση της χώρας. Όσοι τον έχουμε μελετήσει θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Γιατί αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλά φρενοκομείο. Η παρακμή στην οποία βρίσκονται η χώρα και το πολιτικό της σύστημα ξεφεύγουν από χαρακτηρισμούς ευπρεπείς. Καφρίλα, άθλιες εκφράσεις, χυδαιότητα, καιροσκοπισμός, δυσωδία, τραμπουκισμοί, ειρωνείες και εκφράσεις πεζοδρομίου τη χαρακτηρίζουν.
Ανασυντάξεις Κεντροαριστεράς και Αριστεράς, εσωκομματικά πάθη, μετακινήσεις βουλευτών από κόμμα σε κόμμα προκειμένου να επανεκλεγούν. Από δεξιοί γίνονται αριστεροί και από αριστεροί δεξιοί, με ευκαιριακές παρουσίες νέων (ή δήθεν νέων) προσώπων. Μέσα σε όλα αυτά, ο αχταρμάς ενός δήθεν κέντρου χωρίς περιεχόμενο και πολιτικό πρόσημο, που περισσότερο λειτουργεί ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ εξυπηρετώντας μετακινήσεις βουλευτών από κόμμα σε κόμμα, οι οποίοι, όπως έλεγε και ένας παλιός πρωθυπουργός, πηδούν, όπως οι μαϊμούδες, από δέντρο σε δέντρο για να βρουν την τροφή τους.
«Επαγγελματίες» βουλευτές που δεν διστάζουν να αλλάζουν καθημερινά άποψη ακόμη και για μεγάλα εθνικά θέματα, αρκεί να καταφέρουν να βρεθούν σε ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα κι έτσι να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους. «Επαγγελματίες» βουλευτές που, ενώ ύβριζαν με τα χειρότερα λόγια τον μέχρι χθες αντίπαλό τους, σήμερα είναι ομοτράπεζοι μόνο και μόνο για την καρέκλα και τη βουλευτική αποζημίωση. Μόνο και μόνο για να επιβιώσουν πολιτικά και ίσως τελικά και επαγγελματικά. Απορεί κανείς που όλο και περισσότεροι τους γυρνούν πλέον την πλάτη; Οι ίδιοι οι πολιτικοί έχουν απαξιώσει τον ρόλο του πολιτικού. Εκτός από τις «ποδοσφαιρικές μεταγραφές» που κάνουν, κατρακυλάνε κάθε μέρα και πιο χαμηλά για να απευθυνθούν στα χαμηλότερα ένστικτα του δυνάμει ψηφοφόρου τους, τάζοντας, βρίζοντας, χυδαιολογώντας, λαϊκίζοντας.
Κραυγές αντικαθιστούν τις ανύπαρκτες προτάσεις και τις λύσεις.
Κραυγές που σκοπό έχουν την πολιτική επιβίωση αυτών που κραυγάζουν.
Κραυγές που καλύπτουν απλά και μόνο την κενότητά τους, τόσο ως ανθρώπων αλλά και ως πολιτικών.
Κραυγές που έχουν σκοπό να εκμεταλλευτούν το θυμικό του πολίτη και να ακουστούν ωραία σε κάποιο μέρος του εκλογικού σώματος για να κερδίσουν περισσότερα «ψηφάκια».
Όσο η απαξίωση και ο εξευτελισμός της πολιτικής συνεχίζονται, οι νέοι μας θα σιχτιρίζουν και θα φεύγουν, η αποχή στις εκλογές θα μεγαλώνει, γραφικότητες τύπου Λεβέντη, Σώρρα και Βελόπουλου θα το παίζουν παράγοντες και μάλλον θα αρχίσουμε να μετράμε αντίστροφα για το μέλλον της Ελλάδας.
Αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει και εμείς οι πολίτες να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για το ποιους στέλνουμε στο Κοινοβούλιο. Μην ξεχνάτε: Επιλογές μας είναι. Εμείς πρέπει να τους τιμωρήσουμε για αυτές τις συμπεριφορές τους. Για την ασυνέπειά τους, για τον τυχοδιωκτισμό, τους για την ανευθυνότητά τους απέναντι στους πολίτες, στη δημοκρατία και την Ελλάδα.
Δημοκρατία
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...