Κορόιδα είναι να παρατήσουν τις καρέκλες;

Σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης οι εγχώριοι αριστεροί, ήπιοι και μη κομμουνιστές, πολιτικοί, συνδικαλιστές, καλλιτέχνες κλπ. είχαν καταφέρει να κερδίσουν το φωτοστέφανο του άδολου αγωνιστή που παλεύει για τη δημοκρατία και την «προκοπή του τόπου».

Άσχετα αν οποιοσδήποτε νοήμων εντρυφήσει στα του κομμουνισμού θα καταλάβει ότι κομμουνισμός και δημοκρατία είναι δυο αντίθετες έννοιες.

Σίγουρα στα κομμουνιστικά καθεστώτα, τα μέλη των ανώτατων οργάνων του κόμματος και του κράτους εκλέγονταν από τη βάση, πλην όμως υπήρχε μόνο ένα κόμμα (ως βάση) και τα σκυλιά δεμένα.

Για να μην αναφερθώ στο δικαίωμα της απεργίας, της ελεύθερης διακίνησης, της ελευθερίας του λόγου κλπ. κλπ., που εμείς τα θεωρούμε δεδομένα, μόνο που εκεί απαγορεύονταν δια ροπάλου.

Μέχρι και η «αεργία» απαγορεύονταν… Τι να λέμε;

Βέβαια όλα αυτά είναι ανθυπολεπτομέρειες για τους ντόπιους γιαλαντζί αριστερούς και τα ζαλισμένα πλήθη που τους λάτρευαν και τους λατρεύουν βλέποντας τους μπροστάρηδες σε κάθε διαδήλωση επί παντός επιστητού, να μιλούν εξ ονόματος του λαού, να κραδαίνουν το ξίφος της δικαιοσύνης, και να υπόσχονται σε κάθε τόνο πως αν κυβερνούσαν αυτοί τότε η χώρα θα ήταν ένας επίγειος παράδεισος.


Και όταν δεν τα έλεγαν εν μέσω μαχητικών κινητοποιήσεων και πορειών, τα έλεγαν στα πάνελ των καναλιών, όπου κάθε φορά θα υπήρχαν δυο τρεις από δαύτους (token leftists) για να μας θυμίζουν τι ευκαιρία χάσαμε το 1949, και τι θα κερδίσουμε αν ξεκολλήσουν από τα μονοψήφια ποσοστά και τους φέρουμε ποτέ στην εξουσία.

Και όταν όλα βαίνουν καλώς, ή έστω νορμάλ, όταν δηλαδή η χώρα «μεγαλουργεί» (με τα δανεικά των ξένων), κανείς δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στους εν λόγω επαγγελματίες παπατζήδες, ενώ αντίθετα όλοι ανεξαιρέτως, ασχέτως του τι ψηφίζουν, κατά βάθος τους συμπαθούν, τους λυπούνται για τα «δεινά» που τράβηξαν, και γενικά τους έχουν στο απυρόβλητο.

Τώρα τι δεινά τράβηξαν οι σύγχρονοι αριστεροί ένας Θεός το ξέρει, αφού οι περισσότεροι ήταν παιδάκια επί χούντας, και η μόνη καταστολή που έζησαν ήταν αυτή του δασκάλου που δεν τους άφηνε να … πίνουν το Μίλκο τους εν ώρα μαθήματος.

Μάλιστα, ο μπαρουτοκαπνισμένος στους κοινωνικούς αγώνες πρωθυπουργός μας, που έχει να λέει για το αγωνιστικό του παρελθόν, ενηλικιώθηκε στη δεκαετία του ’90, και η μόνη καταπίεση που έζησε, και για την οποία έδωσε φλογερούς αγώνες με καταλήψεις κλπ., είχε να κάνει με τις τυρόπιτες στα κυλικεία του σχολείου και με το δικαίωμα στις απουσίες και την αντιγραφή.

Όσο για τη φλογερή Πασιονάρια της Μακεδονίας, την κομΟνίστρια Νοτοπούλαινα, αυτή ήταν 3 χρόνων όταν ξεκίνησαν τα έργα του… μετρό της Θεσσαλονίκης. Ποια χούντα και ποιοι αγώνες;

Για τέτοιους «αντάρτες» μιλάμε, που κατάφεραν να ζήσουν μπέικα όλα αυτά τα χρόνια, καπηλευόμενοι πραγματικούς αγώνες πραγματικών κομμουνιστών του παρελθόντος, που άσχετα αν ήταν λάθος, εν τούτοις διακινδύνευσαν (και έχασαν) την ελευθερία και τη ζωή τους, για να έρθουν αργότερα κάποιοι άκαπνοι στυλ Φίλη, Στρατούλη, Τζανακόπουλου, Κατρούγκαλου κ.ά. για να μας πουλήσουν αριστεροσύνη.

Και ήρθε η κρίση, και ξαφνικά όλοι αυτοί οι σελέμηδες βγήκαν και πάλι στους δρόμους και στις πλατείες, μόνο που αυτή τη φορά το ακροατήριο τους ήταν τεράστιο, και δυσανάλογο προς την πραγματική απήχησή τους.

Μέχρι και αναμπάμ μπαμπαντάμ «δεξιοί» τους ακολούθησαν, ο καθείς για τον δικό του λόγο, άλλος για τον ΕΝΦΙΑ, άλλος για τα διόδια, κι άλλος για να μην πλΕρώνει φόρους.

Ναι… έτσι ακριβώς. Κάποιοι ουκ ολίγοι ψήφισαν κομμουνιστικό κόμμα για να μην πληρώνουν φόρους!!!

Για τέτοια πολιτική αγραμματοσύνη μιλάμε. Είναι σαν να λέει ένας μαθηματικός πως 1+1= 3 και μεις να τον πιστεύουμε, αγνοώντας όμως βασική αριθμητική.

Και έτσι φτάσαμε στον μαύρο Γενάρη του ’15, όπου οι συριζαίοι αγκαλιά με τους ψεκασμένους του 3.3% του μπατριώτη Πάνου, σχημάτισαν κυβέρνηση, και ποιος είδε τον Θεό και δεν φοβήθηκε…

Και βεβαίως, ακολούθησε το χάος, με κλειστές τράπεζες, με άμεσο κίνδυνο να πάμε στη δραχμή και στα συσσίτια, με μπόλικους καραγκιόζηδες και γιδοβοσκούς να νομοθετούν με όραμά τους την αλβανοποίησή μας, με την ανεργία να πιάνει κόκκινο, το ίδιο και η μετανάστευση στο εξωτερικό, με τους φόρους να πέφτουν χιαστί, και με τη χώρα να γίνεται ένα ατελείωτο χοτ σποτ προσφύγων «πολέμου» (από χώρες που δεν έχουν πόλεμο), χώρια η εγκληματικότητα, χώρια οι φαστ τρακ ιδιωτικοποιήσεις αεροδρομίων, λιμανιών, κλπ., και χώρια οι δεκάδες νέοι σταθμοί διοδίων, οι οποίο κατά τους συριζαίους αποτελούν «μοχλό ανάπτυξης».

Και άλλα πολλά, όπως π.χ. το καθημερινό ξεφτίλισμά μας από τους Τούρκους, τα οποία λουζόμαστε όλοι μας, με μόνο ελάχιστους απ΄ όσους πόνταραν στον Σύριζα για να σωθούν, να έχουν τα ούμπαλα να παραδεχτούν ότι πιάστηκαν γίδια από τον επιτήδειο Αλέξη και την χαζοχαρούμενη κομπανία του.

Μέχρι που φτάσαμε στην ύψιστη ύβρη, να ξεπουλιέται η Μακεδονία από έναν συρφετό κομματικών γυρολόγων, και όσοι πολίτες διαμαρτύρονται να χαρακτηρίζονται ακροδεξιοί φασίστες, και να λούζονται με ληγμένα χημικά από τα ΜΑΤ τα οποία θα καταργούσε ο Αλέξης (έτσι έλεγε) αλλά προφανώς δεν πρόκαμε αφού έχει ακόμη πολλές εκκρεμότητες να λύσει, π.χ. Τσαμουριά και Δυτ. Θράκη.

Για να μην αναφερθώ στους 100 νεκρούς στο Μάτι, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως … καταπατητές, και άρα καλά να πάθουν.

Αυτή λοιπόν είναι η περίφημη αριστερά, οι οπαδοί της οποίας χρόνια τώρα κοροϊδεύουν τον κοσμάκη, με εκπροσώπους τους διάφορους χρυσοκάνθαρους εκατομμυριούχους φαφλατάδες, με δεκάδες ακίνητα έκαστος, οι οποίοι όμως δεν μπορούν να μοιράσουν άχυρο σε δυο γαϊδάρους, πόσο δε μάλλον να κυβερνήσουν μια χώρα στο χείλος του γκρεμού.

Ποιος φταίει; Πάντως όχι αυτοί. Την δουλειά τους κάνουν, όντας επαγγελματίες αριστεροί και επαγγελματίες αγωνιστές.

Ο απλός λαός φταίει, που ζαλισμένος τόσα χρόνια, και ζώντας σε μια επίπλαστη ευμάρεια, μάσησε από τις σαχλαμάρες των επιτήδειων κομματόσκυλων και τους παρέδωσε το κλειδί της εξουσίας…

Μόνο που με το ίδιο κλειδί οι σωτήρες αυτοί παραδίδουν την Μακεδονία, και ποιος ξέρει τι άλλο έπεται μέχρι με το καλό να ξεκουμπιστούν… αν ποτέ ξεκουμπιστούν…

YΓ- Ποτέ τους δεν έλπιζαν πως θα εκλεγούν. Τους αρκούσε να πουλάνε τρέλα όντας στην αντιπολίτευση. Τώρα όμως που τους δόθηκε η ευκαιρία θα κάνουν όλα όσα ιδεοληπτικά ονειρεύονταν επί δεκαετίες, μέχρι να μας καταστήσουν τη Σομαλία του Βορρά, όπως ακριβώς θέλουν, και όπως ακριβώς περιέγραφε το προεκλογικό τους πρόγραμμα, το καταστατικό τους, και οι συνιστώσες τους. Μόνο που κανείς σχεδόν απ’ όσους τους ψήφισαν δεν τα είχε διαβάσει, ή δώσει την πρέπουσα σημασία.

Και γι’ αυτό θα εξαντλήσουν κάθε χρονικό περιθώριο παραμένοντας στις καρέκλες τους. Ό,τι προλάβουν… μέχρι να γίνουν εκλογές, και να πάρουν δρόμο, αν και με αυτούς που μπλέξαμε πιθανόν και να μη γίνουν μέχρι εξάντλησης της… «επταετίας».

Γι’ αυτό λοιπόν τώρα, όσοι πιστέψατε σε αυτούς, όσοι τους πριμοδοτήσατε με τη ψήφο σας, πάρτε να ‘χετε… να πορεύεστε αριστερά.

Strange Attractor
AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση