Περί «μακεδονικοῦ» λαοῦ καί «μακεδονικῆς» γλώσσας
Του Χρίστου Δάλκου
Ἐπειδή ὁ κ. Τσίπρας θριαμβολόγησε πρόσφατα στήν βουλή, κραδαίνοντας τήν δήλωση τοῦ κ. Ζάεφ πώς ἡ ψευδεπίγραφη «μακεδονική» γλῶσσα εἶναι σλαβική, καί πώς ἑπομένως δέν τίθεται θέμα διεκδίκησης τῆς ἑλληνικῆς Μακεδονίας, τοῦ ὑπενθυμίζουμε τί πρεσβεύει τό βιβλίο τῆς ΣΤ΄ Δημοτικοῦ τῆς FYROM γιά τήν ἐθνική καταγωγή τῶν αὐτοαποκαλούμενων Μακεδόνων:
«Κατά την εγκατάσταση των Σλάβων στη Μακεδονία, αυτοί συνάντησαν τους αρχαίους Μακεδόνες [...] Οι Μακεδόνες ήταν χριστιανοί και με ανώτερο πολιτισμό [...] Οι γηγενείς Μακεδόνες αποδέχθηκαν τη σλαβική γλώσσα, αργότερα και τη σλαβική γραφή...» (Βλ. Σταυρούλα Μαυρολέων, «Τα σχολικά εγχειρίδια της fyrom για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση», έκδ. 2005, άρδην, τ. 67, σ. 44).Ἑπομένως ἡ δήλωση ὅτι ἡ «μακεδονική» γλῶσσα εἶναι σλαβική δέν ἔχει καμμιά ἀξία, ἀπό τήν στιγμή πού αὐτοί πού τήν «αποδέχθηκαν» θεωροῦνται «γηγενείς Μακεδόνες», «Macedonian people» δηλαδή, κατά τήν ἐπείσακτη ὁρολογία τῶν Σκοπιανῶν.
Ἀλλά ἀκόμα κι ἄν ἦταν ἔτσι τά πράγματα, καί οἱ ἕλληνες Μακεδόνες (τό σκοπιανό βιβλίο τούς θεωρεῖ «Βλάχους») εἶχαν υἱοθετήσει τήν σλαβική γλῶσσα, αὐτό σημαίνει ὅτι οἱ ἐπήλυδες Σλάβοι πού τούς τήν ἐπέβαλαν θά εἶχαν τήν πληθυσμιακή ὑπεροχή, καί ἄρα τό προϊόν τῆς πληθυσμιακῆς μείξης θά ἔπρεπε να βαφτιστῇ «σλαβικό», ἤ -ἔστω, κατά παραχώρησιν- «σλαβομακεδονικό».
Πῶς γίνεται, αὐτοί πού ὑπέκυψαν στήν σλαβική δημογραφική ὑπεροχή νά δίνουν τό ὄνομά τους στούς κατακτητές πού τούς ἄλλαξαν τήν γλῶσσα;
Καί πῶς γίνεται, αὐτοί πού ὑπερεῖχαν πληθυσμιακά, νά ντρέπωνται γιά τήν ἐθνική τους ταυτότητα τόσο πολύ, ὥστε νά μήν ἀποδέχωνται οὔτε τήν ἐλάχιστη μνεία της σέ μιά σύνθετη ὀνομασία τοῦ τύπου «Σλαβομακεδονία» (καλύτερα: Σλαβοματσεντόνια), «σλαβομακεδονικός» (καλύτερα: σλαβοματσεντόνσκι) κ.λπ.;
Καί ἐπειδή ἔχει λεχθῆ κατά κόρον ὅτι ὁ ὅρος «Σλαβομακεδονία» ἀποκρουόταν ἀπό τούς Ἀλβανούς, τώρα πού βρέθηκε φόρμουλα γιά τήν ἀναγραφή τῆς ἀλβανικῆς ἐθνικῆς καταγωγῆς, ἔχουν παρακαμφθῆ τά ἐμπόδια στήν χρήση τοῦ ὅρου «Σλαβομακεδονία».
Ἄς προσέξουν, λοιπόν, καλά ὅσοι ψηφίσουν σάν πρόβατα στήν κομματική στρούγκα.
Διότι ἄν ἀποδεχθοῦν τά περί «μακεδονικοῦ» λαοῦ καί γλώσσας, καί ἀρκεσθοῦν στό πενιχρό καί ἐπικίνδυνο «Βόρεια Μακεδονία», τότε θά ἀνακαλύψουν πολύ σύντομα ὅτι ἔχουν δώσει, ὡς χρήσιμοι πανηλίθιοι, νομική ὑπόσταση στό ὄνειρο τῶν Σκοπιανῶν γιά τήν ἐθνική ὁλοκλήρωση τοῦ «μακεδονικοῦ» λαοῦ μέ τήν συμπερίληψη τῆς «Νότιας Μακεδονίας».
Δύο βιβλία πολύ χρήσιμα για το Μακεδονικό,
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Αbel Otto
Η μέχρι Φιλίππου αρχαία ιστορία της Μακεδονίας
ανατύπωση από την έκδοση της Λειψίας του έτους 1860
http://www.biblionet.gr/book/143331/Abel,_Otto/%CE%97_%CE%BC%CE%AD%CF%87%CF%81%CE%B9_%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%85_%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82
Ο Γερμανός ιστορικός Όθων 'Aβελ (Otto Abel, 1824-1854), διπλωμάτης και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης (συνέβαλε στα Monumenta Germaniae Historica και ήταν δάσκαλος του Heinrich von Treitschke), δημοσιεύει εδώ τη συμβολή του στην πολεμική γύρω από την ελληνικότητα ή μη των αρχαίων Μακεδόνων, που είχε ξεκινήσει ο ομοεθνής του "φιλέλληνας" αρχαιολόγος και φιλόλογος Κάρολος Οδοφρείδος Μύλλερος (Οttfried Muller, "Reise eines Philhellenes durch Schweig und Frankreich nach Griechenland", Bamberg 1825), και αντικρούει την ιστοριογραφική άποψη του τελευταίου ότι οι Μακεδόνες ήταν "βάρβαροι Ιλλυριοί". Σκοπός του ήταν να ανεύρει "το όντως αρχαίον και αληθές" και να εναντιωθεί στις "απατηλές και ανυπόστατες υποθέσεις", που βασίζονταν σε "συγκεχυμένα εθνογραφικά πράγματα". Η μονογραφία του 'Aβελ ("Makedonien vor Konig Philipp", Λειψία 1847) μεταφράστηκε από τον ιστοριοδίφη καθηγητή γυμνασίου Μαργαρίτη Γ. Δήμιτσα (1829-1903), ο οποίος είχε επίσης ασχοληθεί με τη γεωγραφία και την ιστορία και της αρχαίας και της βυζαντινής Μακεδονίας. Ο Γερμανός φιλόλογος και ιστορικός, ο οποίος έχει μελετήσει εξαντλητικά τους αρχαίους συγγραφείς (τον Όμηρο, τον Ηρόδοτο, τον Θουκυδίδη, τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, τον Πλούταρχο κ.ά.), ξεκινά με μια τοπογραφική περιγραφή της αρχαίας Μακεδονίας, εν συνεχεία αναφέρεται στους προϊστορικούς κατοίκους της (Πελασγούς, Φρύγες, Θράκες και Ιλλυριούς) και μετά τεκμηριώνει την ελληνική καταγωγή των Μακεδόνων με βάση τη γλώσσα, τη θρησκεία και το πολίτευμα. Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος του βιβλίου εξιστορεί την πολιτική και στρατιωτική ιστορία του μακεδονικού κράτους από την ίδρυσή του από τον βασιλιά Περδίκκα (652 π.Χ.) έως την ανάρρηση στον θρόνο του Φιλίππου Β' (360 π.Χ.). Η μελέτη περιέχει γενεαλογικό δέντρο του μακεδονικού βασιλικού οίκου, χρονολογικό πίνακα της αρχαίας ιστορίας της Μακεδονίας πριν τον Φίλιππο Β' (700-350 π.Χ.) και ευρετήριο κυρίων ονομάτων (προσώπων και τόπων).
2) Χατζιδάκι Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί του ελληνισμού των αρχαίων Μακεδόνων
Ακριβής ανατύπωση από την α' έκδοση (Αθήνα 1896)
Ο Γιώργος Χατζιδάκις είναι ο Πατέρας της Ελληνικής Γλωσσολογίας.
http://www.biblionet.gr/book/135238/%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CF%82,_%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9D./%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD_%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD
Ο διάσημος Έλληνας γλωσσολόγος Γεώργιος Ν. Χατζιδάκις (1848-1941), καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποδεικνύει εδώ με γλωσσολογικά τεκμήρια την ελληνικότητα των Αρχαίων Μακεδόνων (και κατ' επέκταση του γεωγραφικού χώρου όπου αυτοί κατοικούσαν). Δεδηλωμένος σκοπός του συγγραφέα είναι να ανατρέψει το επιχείρημα ότι "η Μακεδονία ουδέποτε ήν Ελληνική χώρα ουδ' οι Μακεδόνες γνήσιοι Έλληνες". Με βάση ελληνικές και λατινικές πηγές αποδεικνύει ότι η μακεδονική διάλεκτος ήταν ετυμολογικά ακραιφνώς ελληνική και οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν διέκριναν τους εαυτούς τους εθνολογικά από τους άλλους Έλληνες. Οι δύο αυτές μελέτες, που εκδόθηκαν από την Εταιρεία ο Ελληνισμός (του Νεοκλή Καζάζη) και από το Εθνικό Πανεπιστήμιο (Αθηνών), δημοσιεύτηκαν σε μία περίοδο κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων για την έκβαση του Μακεδονικού Ζητήματος: ένα έτος μετά την ίδρυση της Ανωτάτης Μακεδονο-Αδριανουπολίτικης Επιτροπής στη Σόφια (1895) και ένα έτος πριν την έκρηξη των Βαλκανικών Πολέμων (1912-13).
Τα ίδια συνέβαιναν και στην αρχή του Εικοστού Αιώνα και στην αρχή του 19ου αιώνα
Ας προσέξει ο αναγνώστης ότι ο Muller είχε εκδόσει το "έργο" του κατά το έτος 1825 4 χρόνια μόλις μετά την Εθνεργεσία...
Όλως τυχαίως.
ΤΣΙΠΡΑ, νομίζεις ότι έχεις τον πλήρη έλεγχο! Οταν καταλάβεις ότι τον έχεις χάσει (σκέψου πχ να περάσει η πρόταση μομφής και να πέσεις ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ την κύρωση!)σε βλέπω να καταρρέεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν είχες ποτέ ανοίξει την Καινή Διαθήκη, ότι θα ήξερες ότι το "Ωσαννά" από το "Σταύρωσον" απέχει λίγες μόνο μέρες για τον Πανάγαθο Κύριο μας. Πόσο μάλλον για σένα, που ήδη ο ελληνικός λαός δε σου απευθύνει Ωσαννά, αλλά υπόκοφα ακούγεται ήδη το "Σταύρωσον". Λόγω της δαιμονικής, ανθελληνικής σου πανουργίας, που έχει αποκαλυφθεί πλήρως στον ελληνικό λαό. Και βέβαια συμπαρασύρεις στον όλεθρο ολόκληρη την παράταξη σου, αλλά και τον ΠτΔ. Ας πρόσεχαν!
Δεν προσφέρεται ο ελληνικός λαός για πειράματα μαρξιστο-νεοταξιτών, μαθητευόμενων μάγων, που πάνω στο ελληνικό λαό ασκούν ότι χειρότερο υπάρχει σε αυτά τα δύο άκρα, πάντα για το συμφέρον τους, το κομματικό, το ατομικό και το "νεοταξίτικο"! Ο Ελληνικός λαός έχει ήδη πει: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!