Γερμανία: Πώς ζει κανείς με τον κατώτατο μισθό;

Ο κατώτατος μισθός υπάρχει για να προστατεύει τους εργαζόμενους σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης από την φτώχεια. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες το σύστημα λειτουργεί. Αλλά όχι σε αυτές που νομίζετε.

Ο κατώτατος μισθός στη Γερμανία είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Όποιος εργάζεται σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης παίρνει το μήνα περίπου 1.500 ευρώ μεικτά. Από 1ης Ιανουαρίου υπάρχει μάλιστα και μια μικρή αύξηση: οι εργοδότες καλούνται να καταβάλουν ελάχιστο ωρομίσθιο 9,19 ευρώ, δηλαδή 35 λεπτά παραπάνω. Εκ πρώτης όψεως και σε σύγκριση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αυτό τοποθετεί τη Γερμανία στις πρώτες θέσεις της λίστας με τους υψηλότερους κατώτατους μισθούς. Ο υψηλότερος κατώτατος μισθός στην ΕΕ καταβάλλεται στο Λουξεμβούργο και απέχει πολύ από τον γερμανικό, αφού κυμαίνεται στα 2.000 ευρώ μεικτά.

Ωστόσο δεν αρκεί να συγκρίνει κανείς τον κατώτατο μισθό από χώρα σε χώρα. Γι' αυτό η DW προχώρησε σε ανάλυση των εισοδημάτων των 22 ευρωπαϊκών χωρών στις οποίες ισχύει ο κατώτατος μισθός. Η ανάλυση έγινε με βάση τα δεδομένα του 2017.


Σύμφωνα με αυτά λοιπόν, στη Γερμανία ένας εργένης χωρίς παιδιά είχε στη διάθεσή του 1.110,50 ευρώ το μήνα μετά τις κρατήσεις. Το εισόδημα αυτό δεν είναι μεγάλο, αν αναλογιστεί κανείς ότι απέχει μόλις 14,50 ευρώ από το όριο της φτώχειας, όπως υπολογίζεται στη Γερμανία. Στην ΕΕ ένας εργαζόμενος θεωρείται ότι απειλείται από την φτώχεια όταν έχει στη διάθεσή του λιγότερο από το 60% του μέσου εισοδήματος στη χώρα του. Όποιος λοιπόν είναι φτωχός στη Γερμανία, είναι φτωχός σε σχέση με έναν μέσο Γερμανό. Σε σχέση όμως με έναν μέσο Ρουμάνο για παράδειγμα έχει περισσότερα χρήματα στη διάθεσή του κάθε μήνα.

Αύξηση 20 ευρώ το μήνα

Η νέα αύξηση του κατώτατου μισθού στη Γερμανία για εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης ανέρχεται περίπου στα 20 ευρώ το μήνα, κατόπιν κρατήσεων. Ακόμη και μετά την αύξηση όμως, ο κατώτατος μισθός απέχει πολύ από το μέσο εισόδημα και μόνο λίγο από το όριο της φτώχειας.

Για την εν λόγω ανάλυση ελήφθη υπ' όψη η πιο ευνοϊκή θέση, στην οποία μπορεί να βρίσκεται ένας εργαζόμενος με κατώτατο μισθό: εργένης, χωρίς παιδιά, σε πλήρη απασχόληση. Εκτός αυτού θεωρήθηκε δεδομένο ότι λαμβάνει όλες τις κοινωνικές παροχές, τις οποίες δικαιούται. Το ποσό κατόπιν κρατήσεων είναι το λεγόμενο διαθέσιμο εισόδημα. Βάσει αυτού υπολογίζεται και το όριο της φτώχειας στην ΕΕ.

Σε σύγκριση λοιπόν με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις, μπροστά μόνο από την Εσθονία και τη Λετονία, όπου οι εργαζόμενοι με κατώτατο μισθό απειλούνται άμεσα από τη φτώχεια.

Ρουμανία: ο κατώτατος πολύ πιο πάνω από το όριο της φτώχειας

Αντίθετα στη Ρουμανία, όπου το όριο της φτώχειας υπολογίζεται στα 137 ευρώ το μήνα, ο κατώτατος μισθός είναι σχεδόν διπλάσιος από αυτό το ποσό. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Τόρστε Σούλτεν, ειδικός για ζητήματα εργασιακής πολιτικής στην Ευρώπη από το Ίδρυμα Χανς Μπέκλερ: "Σε χώρες με χαμηλούς μισθούς ο κατώτατος μισθός είναι σε σχετικά υψηλότερα επίπεδα απ' ό,τι σε χώρες με υψηλότερους μισθούς". Παρόμοια, αν και όχι τόσο ακραία είναι η κατάσταση σε χώρες με αδύναμη οικονομία, όπως στην Ελλάδα και την Πορτογαλία.

Ωστόσο την ίδια ώρα στη Μ. Βρετανία για παράδειγμα, όπου οι μισθοί είναι γενικά υψηλοί, ο κατώτατος μισθός βρίσκεται κατά 650 ευρώ πάνω από το όριο της φτώχειας. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι με κατώτατο μισθό δικαιούνται υψηλές κοινωνικές παροχές, όπως για παράδειγμα επίδομα ενοικίου, μπόνους και χαμηλή φορολογία. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στην Ολλανδία. Αντίθετα στη Γερμανία οι εργαζόμενοι με κατώτατο μισθό δεν λαμβάνουν επιδοτήσεις, αλλά έχουν και αρκετές κρατήσεις.

Κίρα Σαχτ
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Κοσμά
Deutsche Welle


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση