Μόνο μια ισχυρή και αποφασιστική κυβέρνηση θα καταστήσει αίσιο το 2019

Στην Ελλάδα η μεγάλη πλειοψηφία που θα συγκεντρώσει το κυβερνητικό κόμμα, δεν θα σημάνει απαραιτήτως ότι θα αποτελέσει κριτήριο ισχυρής κυβέρνησης

Βρισκόμαστε στο τέλος της διαδρομής και για την ουσιαστική έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Βεβαίως, συμφώνως προς τα εν Ελλάδι καθιερωμένα, όταν οι εκλογές δεν γίνονται στο τέλος της συνταγματικής προθεσμίας, διεξάγονται όταν θεωρήσει η κυβέρνηση πως την ευνοεί ο χρόνος διεξαγωγής.

Με την προκήρυξη εκτάκτων εκλογών, παραβιάζεται ουσιαστικώς το Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει ότι η έκτακτη προκήρυξη επιβάλλεται μόνον στην περίπτωση ύπαρξης σοβαρού εθνικού προβλήματος. Στην ελληνική πολιτική σκηνή, βαπτίζεται το κρέας ψάρι, και με την συνενοχή του εκάστοτε Προέδρου, ο οποίος είναι ουσιαστικώς όμηρος της κυβέρνησης που τον εξέλεξε, το Σύνταγμα μπορεί να παραβιάζεται, όπως μένουν ανεφάρμοστες πολλές αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων, που ενοχλούν την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτήν την Ελλάδα φτιάξαμε, αυτήν έχουμε.

Έχει διαπιστωθεί, ότι στην Ελλάδα η μεγάλη πλειοψηφία που θα συγκεντρώσει το κυβερνητικό κόμμα, δεν θα σημάνει απαραιτήτως ότι θα αποτελέσει κριτήριο ισχυρής κυβέρνησης. Τόσο η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, όσο και του Γιώργου Παπανδρέου, με ικανοποιητική πλειοψηφία, δεν υλοποίησαν τις υποσχέσεις τους, και εγκατέλειψαν την εξουσία "κακήν κακώς", η μεν πρώτη επειδή κατέστη ανεπιθύμητη στα εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας, η δεύτερη λόγω αδυναμίας του πρωθυπουργού να ανετεπεξέλθει και στα στοιχειώδη.


Απεναντίας, σήμερα και επί τέσσερα χρόνια, την Ελλάδα την κυβερνά το απελπιστικά ισχνό ποσοστό των ΑΝ.ΕΛ. Ίσως, δεν έχει γίνει εν πολλοίς κατανοητό, ότι όλα όσα συνέβησαν, συμβαίνουν και μέλλει να συμβούν, φέρουν την υπογραφή του Π. Καμμένου. Κατά την κρίση μου, δεν είναι απλώς συνένοχος στα δεινά μας, αλλά ο κύριος υπεύθυνος, επειδή άνευ αυτού τα πράγματα θα είχαν διαφορετικά πορεία. Όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, ο Π. Καμμένος καθώρισε την μελλοντική πορεία του έθνους, όχι απλώς του κράτους.

Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη, ότι δεν είναι οι δημοσκοπήσεις που εκλέγουν την κυβέρνηση αλλά η κάλπη, και οι περίεργες μεθοδεύσεις. Υπενθυμίζω, ότι τον Μάιο του 1993, η Ν.Δ. με πρόεδρο τον Κων. Μητσοτάκη, στις δημοσκοπήσεις φερόταν να συγκεντρώνει 5% μεγαλύτερο ποσοστό από το ΠΑΣΟΚ, του ασθενούντος Α. Παπανδρέου. Σε πέντε μήνες, στις εκλογές του Οκτωβρίου, η κατάσταση ανετράπη, και το ΠΑΣΟΚ ανήλθε στην κυβέρνηση με ποσοστό έναντι της Ν.Δ. επίσης 5%. Δηλαδή, σε ελάχιστο διάστημα, το ΠΑΣΟΚ κέρδισε ένα 10% του εκλογικού σώματος, μετά την ανατροπή της κυβέρνησης της Ν.Δ. από τον Αντώνη Σαμαρά, και αφού είχε προηγηθεί από τον Μάρτιο η "πρόβλεψη" υφυπουργού των ΗΠΑ, ότι θα διεξαχθούν εκλογές τον Οκτώβριο.

Υπενθυμίζω επίσης, ότι στις εκλογές του 2.000, στις 9.00 το βράδυ τα μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ συνέχαιραν τη Ν.Δ. για την εκλογική νίκη της, και μετά από μισή ώρα, η κυβέρνηση βρέθηκε στα χέρια του Κ. Σημίτη. Η περίεργη αυτή ανατροπή, απέτρεψε τον ηττημένο Κ. Καραμανλή, να συγχαρεί τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό, γεγονός που συνέβη για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία της Ελλάδας. Είναι φανερό, πως ο Κώστας Καραμανλής, ήταν οργισμένος από την απρόοπτη και μη επαρκώς εξηγήσιμη ανατροπή. Μάλιστα, δεν υιοθέτησε τις εισηγήσεις επιτελών, να ζητήσει καταμέτρηση των ψήφων.

Όλα αυτά δείχνουν, πως δεν είναι καθόλου σίγουρο τι θα αποφασίσουν τα εξωθεσμικά κέντρα να συμβεί στις εκλογές. Σε περίπτωση νίκης της Ν.Δ., εάν ο ΣΥΡΙΖΑ υλοποίησε τα αναμενόμενα από τους ισχυρούς υποστηρικτές του, πρέπει αυτή η νίκη να συνοδευθεί και από μεγάλη πλειοψηφία, που θα σημαίνει αντιστρόφως και ισχυρή σμίκρυνση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως έγραψα κι εχθές, από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ με 3% δεν επέτρεπε να ληφθούν οι ορθές αποφάσεις, ας σκεφθεί κάποιος τι θα συμβεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί γύρω στο 20%. Θα ξαναγυρίσουμε στην εποχή του Δηλιγιάννη.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση