Το τελευταίο ατού του Έρντογαν είναι οι τζιχαντιστές

Τα σήματα κινδύνου στην Κύπρο

Του Σενέρ Λεβέντ

Τι γινόμαστε, είπα, όταν διάβασα το μήνυμα που μου εστάλη χθες το πρωί. Τι σκατά μαγειρεύονται πάλι. Το μήνυμα ήταν το εξής:

«Το βράδυ ήρθαν στο νησί μας 27 Σύριοι πολίτες με αεροπλάνο και τοποθετήθηκαν στις εγκαταστάσεις της Πολιτικής Άμυνας στον Άγιο Αμβρόσιο. Αύριο θα έρθουν άλλα 60 άτομα».

Από ποιον ήταν το μήνυμα; Από έναν πολίτη που διαμένει στην περιοχή. Σκέφτηκα πολύ αν είναι αλήθεια ή όχι. Ελπίζω να μην είναι αλήθεια, είπα. Έχω δίκαιο να ανησυχώ άραγε; Το έγραψα και προηγουμένως. Ο Ταγγίπ Έρντογαν έχει τζιχαντιστές μπράβους στην Συρία. Στο Ίντλιμπ. Στο Άφριν. Μια δύναμη στο χέρι του την οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή.

Πάνε όπου τους κατευθύνει ο Έρντογαν. Εκείνος που τους μετέφερε από το Χαλέπι, από την Ράκκα, από την Ανατολική Γκούτα στο Ίντλιμπ. Τώρα στριμώχθηκαν πολύ στην Συρία. Ο Πούτιν είχε απαιτήσει την αποχώρησή τους από το Ίντλιμπ. Και συμφώνησαν με τον Έρντογαν πάνω σε αυτό το θέμα. Αναμενόταν να φύγουν από την περιοχή μέχρι τις 15 Οκτωβρίου. Έφυγαν; Ένα μέρος τους έφυγε, ένα άλλο αντιστάθηκε λέγοντας «θα μείνουμε και θα πολεμήσουμε».

Πού πήγαν εκείνοι που έφυγαν; Δεν υπάρχει καμία πληροφορία γι’ αυτό. Λέγεται ότι πήγαν στην Τουρκία. Επειδή μεσολάβησε η δολοφονία του Τζεμάλ Κασσόγγι, οι εξελίξεις στην Συρία επισκιάστηκαν. Και προς το παρόν έπεσαν από την ημερήσια διάταξη. Τα βλέμματα είναι στραμμένα στον Κασσόγγι. Και δεν πρόκειται να διαλευκανθεί αυτό το έγκλημα. Ούτε η Αμερική επιθυμεί την διαλεύκανσή του ούτε η πρωταγωνίστρια Τουρκία.


Ως γνωστόν στριμώχτηκαν οι Σαουδάραβες και τόσο η Αμερική όσο και η Τουρκία προσπαθούν να αποσπάσουν ό,τι μπορούν από αυτό το έγκλημα. Γίνεται παζάρεμα για την «σιωπή». Την ώρα που όλα είναι ξεκάθαρα εκεί, θα αυξήσει περισσότερο την βία στον κόσμο η συγκάλυψη αυτής της δολοφονίας. Θα ανακηρυχτεί η κυριαρχία της βίας. Η ανθρωπότητα, που ούτως ή άλλως δεν είναι ασφαλής τώρα, θα ζει κάτω από μεγαλύτερη απειλή μετά από μια τέτοια δολοφονία.

Να επιστρέψουμε στην Κύπρο. Στην δική μας πατρίδα. Ο Πρωθυπουργός Τσίπρας, ο οποίος ανέλαβε και το Υπουργείο Εξωτερικών στην Ελλάδα, από την μια λέει ότι «το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής» και από την άλλη ότι πλησιάσαμε πολύ στην λύση στο νησί. Δυσκολεύομαι στ’ αλήθεια να καταλάβω. Μήπως ξέρει κάτι; Μήπως κάποιοι του υποσχέθηκαν ότι θα τερματιστεί η εισβολή και κατοχή; Με αυτό το «πλησιάσαμε πολύ» που λέει τελειώνει η εισβολή και η κατοχή στο νησί; Δεν μπορείτε να πείσετε κανέναν στην Κύπρο γι’ αυτό. Όλοι είναι τόσο απαισιόδοξοι δηλαδή.

Επιπλέον, η Τουρκία δεν πρόκειται να προβεί σε ένα τέτοιο βήμα στο νησί. Ο Έρντογαν έγινε ράκος στο βούρκο της Μέσης Ανατολής που χώθηκε. Αντικαταστάθηκαν από εφιάλτη τα όνειρά του να κάνει προσευχή στο Εμεβί Τζαμί στην Δαμασκό. Ξέρει ότι στο τέλος θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από την Συρία. Αφότου μέχρι σήμερα στάθηκε όρθιος πάντα με εμπόριο της θρησκείας και πατριδοκαπηλία, μήπως θα εγκαταλείψει την Κύπρο;

Για να μπορέσει να συνεχίσει την εξουσία του, ο Έρντογαν χρειάζεται συνεχή πόλεμο και ένταση. Η ειρήνη είναι ο μεγαλύτερός του εχθρός. Με τι θα αντισταθμίσει τις βαριές ήττες που δέχθηκε στην Μέση Ανατολή; Πώς θα συνεχίσει τον πόλεμο; Χρειάζεται κηδείες πεσόντων, αλλά δεν αρκεί ο πόλεμος με τους Κούρδους. Η Κύπρος είναι πάντα η εφεδρεία του. Και ένα ατού το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή.

Ποιοι είναι αυτοί που μεταφέρθηκαν από την Συρία και τοποθετήθηκαν σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις; Μπορεί να είναι συνηθισμένοι πρόσφυγες; Οι πρόσφυγες έρχονται μέσω λαθραίων οδών στην Κύπρο. Και αν δεν αναποδογυριστούν τα σαπιοκάραβα στα οποία επιβιβάζονται και δεν πνιγούν πέφτοντας στην θάλασσα, καταφέρνουν να βγουν στην στεριά.

Συλλαμβάνονται στην κατεχόμενη περιοχή, μένουν υπό κράτηση για ορισμένο χρονικό διάστημα και ύστερα στέλλονται πίσω. Αυτοί που ήρθαν τώρα γιατί ήρθαν με αεροπλάνο; Πώς βγήκαν από την Τουρκία; Μήπως εστάλησαν; Η είδηση ήρθε κοντά στο βράδυ, αλλά δεν είναι επίσημη. Οι 14 από αυτούς που ήρθαν είναι παιδιά και εστάλησαν σε καταυλισμό προσφύγων στον νότο μόλις ετοιμάστηκαν τα έγγραφά τους των Ηνωμένων Εθνών.

Ήρθαν στην Τουρκία μέσω Λιβάνου και από εκεί σε εμάς. Στην είδηση επιβεβαιώνεται ότι σήμερα θα έρθουν 60 πρόσφυγες. Από πότε έρχονται πρόσφυγες στην Κύπρο σε συμφωνία πλέον με την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας; Αφού θα πήγαιναν στο νότιο τμήμα της Κύπρου, γιατί δεν πηγαίνουν απευθείας εκεί και έρχονται στον βορρά μέσω Τουρκίας; Δεν υπάρχουν αεροπλάνα από τον Λίβανο προς την Κύπρο;

Λέγεται ότι εντός Νοεμβρίου θα αρχίσουν οι έρευνες για φυσικό αέριο στον νότο. Και η Τουρκία απειλεί. Ο Υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ λέει ότι «δεν μπορεί να γίνει κανένα απολύτως βήμα στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο παρά την θέληση της Τουρκίας».

Υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν μπλόφα αυτή την απειλή και κάποιοι που την λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. Κατά την γνώμη μου, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Η Τουρκία μπορεί να προκαλέσει αναταραχή στην Κύπρο όποτε θέλει. Δεν αποτελεί προϋπόθεση να είναι στην θάλασσα. Γίνεται και στην ξηρά.

Αυτό το μέρος είναι ένα νησί με πολύ πρόσφορο έδαφος για προκλήσεις. Ειδικά την ώρα που ανακηρύσσεται η κυριαρχία της βίας στον κόσμο, όλα είναι πιθανά στο νησί. Μπορούν να κάνουν τον τόπο άνω κάτω εκατό άτομα από τους τζιχαντιστές των οποίων την θηριωδία και τις δολοφονίες είδαμε στην Συρία. Όλοι πρέπει να είναι πολύ προσεχτικοί.

Σε αυτό το νησί ο λαός αργεί πολύ να καταλάβει τα πάντα. Διότι αγαπά πολύ τον μεσημεριανό ύπνο και την φουκού. Γι’ αυτό δεν χαλούν και πολύ την ησυχία τους, θεωρώντας ότι οι κραυγές των λύκων είναι γκάρισμα γαϊδάρων. Μέχρι που ο λύκος να τους αρπάξει από το σβέρκο.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση