Η Ιεραρχία που σιωπά

Ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι τόλμησε να κάνει αυτό που απέφυγε να πράξει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος: Κατήγγειλε το γκρέμισμα του Σταυρού στην ακτή της Λέσβου, ο οποίος ενοχλούσε διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, καθώς και ισλαμιστές μετανάστες.

Συγκεκριμένα, σε ανάρτησή του στο twitter, ο κ. Σαλβίνι επεσήμανε:

«Ο σταυρός ενοχλεί τους μετανάστες, δεν αρέσει στις ΜΚΟ και τον ρίχνουν! Τι ηλιθιότητα! Μια κοινωνία που προσβάλλει τις ρίζες της είναι μια κοινωνία χωρίς μέλλον. Ελπίζω οι κάτοικοι του τόπου να ξαναστήσουν αυτόν τον υπέροχο σταυρό στην κορυφή πάνω από τη θάλασσα». 

Τα λόγια του Ιταλού πολιτικού είχαν πολιτικό, αλλά και θρησκευτικό περιεχόμενο.

Όμως, η Ιεραρχία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος δεν αντέδρασε. Το ποίμνιο ενοχλήθηκε, πικράθηκε, εξοργίστηκε με αυτή τη βέβηλη ενέργεια, αλλά η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας επέδειξε παγερή αδιαφορία. Αλήθεια, δεν είναι αξιοπερίεργο να ασχολείται με τα του οίκου μας ένας ξένος αξιωματούχος, ενώ οι καθ’ ύλην αρμόδιοι πνευματικοί ταγοί να υποκρίνονται ότι δεν είδαν και δεν άκουσαν;


Εκκλησία δεν είναι μόνο τύποι. Εκκλησία δεν είναι μόνο το τελετουργικό ούτε τα άμφια ούτε οι προσφωνήσεις ούτε οι ερμηνείες πάνω σε νόμους, Προεδρικά Διατάγματα και διατάξεις του φορολογικού κώδικα. Εκκλησία είμαστε όλοι όσοι αναγνωρίζουμε ότι οδηγός του βίου μας και αρχηγός της κοινωνίας μας είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Ο Χριστός μάς δίδαξε να είμαστε γενναίοι σε ζητήματα που αφορούν την πίστη. Ο Χριστός έφτασε μέχρι τον Σταυρό αρνούμενος να υποκύψει στις πιέσεις της κοσμικής εξουσίας ή να συμβιβαστεί με την υποκρισία.

Ο χριστιανισμός επικράτησε στον δυτικό κόσμο επειδή στηρίχθηκε στο παράδειγμα της αυταπάρνησης των εκατομμυρίων μαρτύρων, οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους και διώχθηκαν υπό των ισχυρών για το όνομά Του. Εάν η εκκλησιαστική Ιεραρχία συνεχίσει να σιωπά ή να είναι επιδεικτικά υποτονική σε ζητήματα που αφορούν τον πυρήνα της χριστιανικής διδαχής, θα μείνει με τους τύπους, αλλά θα χάσει το ποίμνιό της και θα διαρρήξει τη σχέση της με τον ίδιο τον Χριστό.

Δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διοικείς. Μόνο ένας: το προσωπικό παράδειγμά σου. Αν στην καθημερινότητα των πολιτών και στις μεταξύ τους υποθέσεις επιβάλλεται μια φορά να υπάρχει ειλικρίνεια, στην άσκηση των καθηκόντων των μπροστάρηδων της Εκκλησίας η υποχρέωση είναι διπλή. Δεν μπορεί να θυσιάζουν την αλήθεια και την πίστη για τις δημόσιες σχέσεις με την εξουσία. Είναι ανεπίτρεπτο να σιωπούν για να μην ενοχλούν εκείνους που θεωρούν ισχυρούς.

Ο ισχυρότερος όλων είναι ο Θεός και σε Εκείνον πρέπει να υπακούν.
Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση