Η Ελλάδα του 2012
Η γριούλα μπροστά στο ταμείο του σούπερ μάρκετ κρατούσε στο τρεμάμενο χεράκι της λίγα ψιλά. Τα μέτραγε και τα ξαναμέτραγε με την ασθενική ορασή της. Είχε αφήσει στον πάγκο μια τσάντα με δύο γιαούρτια, ένα πακέτο ρύζι, ένα αλάτι κι ένα πράσινο σαπούνι.
Η ταμειακή μηχανή έγραφε 4,80 ευρώ. Διακριτικά έκανα νόημα στην κοπέλα στο ταμείο με το θάρρος της γνωριμίας μας να πάρει από τη γιαγιά μόνο το «χοντρό» δίευρο και να της αφήσει τα ψιλά, αφηνοντάς την να περάσει με τα ψώνια (ποιός ξέρει για πόσες ημέρες). Πιστεύω ότι ο καθένας μας θα έδινε τα υπόλοιπα δυόμισι ευρώ.
Αυτή είναι η εικόνα της καθεύδουσας Ελλάδας του 2012. Οι ανεπαρκείς - στην πλειονοτητά τους - πολιτικοί της μεταπολίτευσης, οι οποίοι μαζί με την πλειονότητα των επαγγελματιών συνδικαλιστών του δημοσίου και των εκατοντάδων χιλιάδων απατεώνων φοροφυγάδων μας αναγκάζουν να μετράμε τα ψιλά μπροστά στα ταμεία των σούπερ μάρκετ. Ποιός αμφιβάλλει πλέον για το ποιός ευθύνεται για αυτή την απίστευτη ψυχολογική κόλαση που βιώνουμε. Για τον συνταξιούχο που χάνει την αξιοπρεπειά του και το νέο που μεταναστεύει για να βρει δουλειά.
Ας τελειώσω για σήμερα όμως, με ένα προφητικό ποίημα που γράφτηκε το 1923 από το Λιβανέζο φιλόσοφο Χαλίλ Γκιμπράν. Λες και το έγραψε ο άτιμος για την Ελλάδα του 2012 όπου κάθε ημέρα δύο άνθρωποι αποπειρούνται ή σκέφτονται να αυτοκτονήσουν.
"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι από τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μόνο με τα ερειπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μόνο σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό. Απατεώνα για φιλόσοφο. Μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους".
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...