Για ποια επανα-διαπραγμάτευση μιλάει ο πρωθυπουργός;

Η σώρευση προβλημάτων που κυριαρχεί σήμερα στον χώρο της Ευρωζώνης, με κυριότερο πρόβλημα τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη διάσωση του ευρώ, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια επιτυχίας των όποιων θεμάτων θα χειριστεί ο κ. Σαμαράς

Του Θεόδωρου Δίζελου

Η κυβέρνηση, και ειδικά ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, ασφαλώς βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση. Έτσι αποφάσισαν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, που αποτελούν την εσωτερική «τρόικα», να πραγματοποιήσει ο πρωθυπουργός επαφές με τα ηγετικά στελέχη της Ευρωζώνης, όπως ακριβώς είχε συμπεριφερθεί και ο προκάτοχός του Γ. Παπανδρέου.

Η σώρευση προβλημάτων που κυριαρχεί σήμερα στον χώρο της Ευρωζώνης, με κυριότερο πρόβλημα τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη διάσωση του ευρώ, που βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια επιτυχίας των όποιων θεμάτων θα χειριστεί ο κ. Σαμαράς. Αυτή είναι η μία προσέγγιση του προβλήματος της επαναδιαπραγμάτευσης που επιδιώκει η κυβέρνηση. Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες συνιστώσες του προβλήματος. Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, που φιλοδοξούν να αποτελέσουν τη διαπραγματευτική ομάδα της Ελλάδος, είναι εντελώς ακατάλληλοι για το πρόβλημα αυτό.

Oι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν αποδεχθεί όλες τις δεσμεύσεις των Μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων και μάλιστα εγγράφως. Επομένως και οι δύο αυτοί θα εμφανιστούν στους προύχοντες της «τρόικας» σαν ικέτες και θα θελήσουν με διάφορα επιχειρήματα για το κατάντημα του ελληνικού λαού να πείσουν ότι πρέπει να γίνει κάποια διευθέτηση των μνημονιακών μέτρων. Θα καταφέρουν ίσως κάποιες ευνοϊκές δηλώσεις αξιωματούχων της Ευρωζώνης χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο και μόνο για λόγους επικοινωνιακούς. Εκείνο που πρέπει να έχουν υπόψη τους οι ικέτες πολιτικοί μας είναι ότι η διαπραγμάτευση δεν είναι πειθώ, αλλά είναι εκβιασμός. Μπορείς να φέρεις τον αντίπαλό σου σε αδύναμη θέση χρησιμοποιώντας τα πλεονεκτήματά σου;


Όμως ούτε ο κ. Σαμαράς ούτε ο κ. Βενιζέλος έχουν πλεονεκτήματα. Και οι δύο έχουν ταχθεί πάση θυσία υπέρ του ευρώ και καθώς φαίνεται είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν ολόκληρο τον ελληνικό λαό για τον σκοπό αυτό. Οι τροϊκανοί αξιωματούχοι έχουν καταλάβει τον σφοδρό έρωτα των δύο αυτών πολιτικών με την Ευρωζώνη και το ευρώ και τα επικοινωνιακά παιχνίδια που παίζουν. Αν ήθελαν πραγματικά να διασώσουν την ελληνική οικονομία και να ανακουφίσουν μαζί τον ελληνικό λαό, θα συμπεριφέρονταν διαφορετικά και θα εφάρμοζαν άλλα μέτρα, περισσότερο φιλικά προς τους υπαλλήλους, τους συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους επιτηδευματίες. Τα 11,5 δισ. ευρώ που ζήτησε η «τρόικα» για την κάλυψη των ελλειμμάτων φαίνεται ότι θα φορτωθούν και πάλι στους ώμους των πλέον αδύναμων πολιτών. Μέχρι τώρα το κύριο βάρος της δημοσιονομικής εξυγίανσης το σήκωσαν οι πλέον αδύναμοι πολίτες. Και αυτή η πολιτική συνεχίζεται ακόμη, παρά τις περί του αντιθέτου προεκλογικές υποσχέσεις του κ. Σαμαρά. Είναι άραγε αδιέξοδη αυτή η επιλογή; Δεν υπήρχε άλλος τρόπος εξεύρεσης εσόδων και περιορισμού δαπανών; Βέβαια από το νεοφιλελεύθερο και ακροδεξιό ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι θα ακολουθούσε φιλολαϊκή πολιτική δεδομένης της προϊστορίας του! Όμως ο Σαμαράς, ο οποίος έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, πώς μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την ανάλγητη πολιτική; Πολλοί υπηρεσιακοί παράγοντες που έρχονται σε επαφή με τους ελεγκτές της «τρόικας» αναφέρουν ότι οι τροϊκανοί διερωτώνται: Γιατί άραγε οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 και μετά δεν αναγκάζουν αυτούς που αδικαιολόγητα πλούτισαν να πληρώσουν; Ο μέχρι τώρα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος έχει δηλώσει προφορικώς και εγγράφως ότι «μαζί τα φάγαμε». Είναι μια ομολογία εκ των ένδον ότι οι πολιτικοί έφαγαν μαζί με την οικονομική ελίτ, γιατί είναι αδύνατον όλος ο λαός να συμμετείχε στο φαγοπότι. Μήπως ο κ. Σαμαράς εφαρμόζει την πολιτική του συμψηφισμού στο ισοδύναμο; Φάγαμε, φάγατε, δεν χρωστάει κανείς σε κανέναν! Γιατί αποδεδειγμένα δεν τολμάει η κυβέρνηση να θίξει αυτούς που πραγματικά καταχρέωσαν τη χώρα προκειμένου να μπορέσουν να κερδοσκοπήσουν σε βάρος της; Η κυβέρνηση και οι κρατικές υπηρεσίες που ασχολούνται με την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος γνωρίζουν όλους εκείνους τους οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες που έχουν αποκτήσει τεράστια περιουσία με τον αδικαιολόγητο πλουτισμό τους. Και θα έπρεπε πρώτα να στραφούν εναντίον αυτών και κατόπιν να καλέσουν τον λαό σε θυσίες από το υστέρημά του. Και αυτοί όλοι είναι αναρίθμητοι. Δεν είναι μόνο οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί, είναι και οι μεγαλογιατροί που ορισμένοι από αυτούς είναι μπλεγμένοι με τις εταιρείες που προμήθευαν τα πάσης φύσεως υλικά στα νοσοκομεία του ΕΣΥ. Και έχουν προκαλέσει έτσι την κατάρρευση ενός συστήματος που παρείχε πολύτιμες υπηρεσίες στον λαό. Και ακόμη είναι και πολλοί επίορκοι ανώτεροι και ανώτατοι δημόσιοι λειτουργοί, που για να εξυπηρετήσουν τους πολίτες, δηλαδή να εκτελέσουν το καθήκον τους, απαιτούσαν φακελάκι. Όλοι αυτοί έχουν γίνει θαυμαστές του ευρώ και σφάζονται για τη διατήρησή του, επειδή αποταμιεύουν σε ένα διεθνές νόμισμα, που διακινείται εύκολα σε άλλη ευρωζωνική χώρα. Η δημοσιονομική εξυγίανση θα είχε επιτευχθεί και οι μηχανισμοί της ανάπτυξης θα είχαν χρηματοδοτηθεί επαρκώς αν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου - Παπαδήμου και τώρα Σαμαρά τολμούσαν να χτυπήσουν την εγκληματικότητα αυτών των κυρίων. Όμως και οι τρεις αυτοί πρωθυπουργοί απεδείχθησαν ανάξιοι των περιστάσεων και χτύπησαν τον λαό μέχρι εξόντωσης, ενώ άφησαν στο απυρόβλητο όλους αυτούς που ρούφηξαν το αίμα της χώρας. Της χώρας αυτής που διαθέτει έναν πολιτισμό χιλιάδων χρόνων, με φιλοσοφία και υψηλή διανόηση, με έργα τέχνης που θαυμάζονται μέχρι σήμερα και κοσμούν τα μεγαλύτερα μουσεία της Ευρώπης, αυτήν τη χώρα βάλθηκαν να την κατασπαράξουν ντόπιοι και ξένοι ισχυροί παράγοντες. Γιατί διαπίστωσαν ότι κυβερνάται από ανίκανη πολιτική ηγεσία, που αντί να περιφρουρεί τα συμφέροντα της Ελλάδος, προσπαθεί να εξυπηρετήσει τα ξένα συμφέροντα. Μέσα στη ζούγκλα του σημερινού οικονομικού και πολιτικού συστήματος πρέπει να είσαι δυνατός για να μπορέσεις να επιβιώσεις.

Και η πολιτική ηγεσία της χώρας έπρεπε να θέσει επείγουσα προτεραιότητα την ενδυνάμωση της χώρας με τη δημιουργία ενός ισχυρού και αποτελεσματικού κράτους, για να γίνει η Ελλάδα αξιόπιστη, ισχυρή και σεβαστή μέσα στη διεθνή κοινότητα. Η σημερινή πολιτική κατάσταση, η οικονομική κρίση της χώρας και η πλήρης εξάρτησή μας από τους μηχανισμούς της ΕΕ της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ σημαίνει ότι για πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα θα βρίσκεται στη δεύτερη κατηγορία των χωρών (των αδύναμων) που θα άγονται και θα φέρονται από τις επιλογές των ξένων κέντρων αποφάσεων.

Εάν ρίξουμε μια ματιά στα δρώμενα της ΕΕ θα δούμε ότι εφαρμόζει για την περίπτωση όχι μόνο της Ελλάδος, αλλά των περισσοτέρων χωρών της Ευρώπης, το σύνθημα που υιοθέτησε το 1995 η λέσχη Μπίλντερμπεργκ: «Χορτάστε με λόγια τους πεινασμένους». Ειδικά για την Ελλάδα, έχουν περισσέψει τα καλά λόγια, από ουσία όμως βιώνουμε τώρα την πλήρη κατάρρευση του κράτους, την εξόντωση των εργαζομένων και κυρίως των συνταξιούχων, και τον περιορισμό των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή οι πολιτικοί της εφαρμόζουν ακριβώς αυτό που τους παρήγγειλε το διευθυντήριο της λέσχης Μπίλντερμπεργκ και προσπαθούν με «έπεα πτερόεντα», δηλαδή με ψεύτικα λόγια, να χορτάσουν τους πεινασμένους Έλληνες.

Ενώ βλέπουμε γύρω μας ότι τίποτα δεν λειτουργεί σωστά. Πού είναι η μέριμνα της Πολιτείας υπέρ των αδυνάτων; Πού είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης για την επανίδρυση του κράτους; Πού είναι η μέριμνα για τη διατήρηση της ελληνικότητας του πληθυσμού της Ελλάδας; Η χώρα μας έχει πλημμυρίσει από τις στρατιές των λαθρομεταναστών, που καταφτάνουν καθημερινά στην Ελλάδα, οι περισσότεροι για πλιάτσικο.

Και όταν τους ρωτήσεις γιατί προτιμούν την Ελλάδα, σου απαντούν ότι «την προτιμάμε γιατί δεν υπάρχει κράτος και δεν εφαρμόζονται οι νόμοι». Αυτοί έφεραν την έξαρση της εγκληματικότητας και όμως κανείς δεν τους δείχνει ότι και εδώ εφαρμόζονται οι νόμοι. Μήπως, κ. Σαμαρά, θα έπρεπε να εφαρμοστούν και στην Ελλάδα τα μέτρα που έλαβε η Γαλλία και η Ιταλία, για να απαλλαγούμε από αυτήν την πληγή; Θα είναι κρίμα αυτήν τη χώρα να την καταστρέψουν τα κάθε λογής αλλοδαπά στοιχεία, που μαζεύτηκαν εδώ με την ανοχή του ελληνικού κράτους.

Την παραλυσία του κράτους και την κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού αποδεικνύουν και οι πυρκαγιές που ξέσπασαν τις προηγούμενες μέρες.

Στο τριήμερο 19, 20, 21 Αυγούστου ξέσπασαν 282 πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα. Η πλέον καταστροφική, στο νησί της Χίου, επέφερε καταστροφή σε δασικές εκτάσεις και σε εκτάσεις με μαστιχόδεντρα, που η παραγωγή τους αποτελεί εξαγώγιμο προϊόν. Και παρά την έκταση που έλαβε και φέτος το θέμα με την καταστροφή της ελληνικής φύσης, δεν είδαμε ακόμη να τιμωρηθεί κανείς. Γιατί δεν λειτουργούν αυτόφωρα δικαστήρια; Γιατί δεν επιβάλλονται αυστηρότατες ποινές σ' αυτούς που συλλαμβάνονται για εμπρησμό; Τόσα χρόνια καίγεται η Ελλάδα και όλοι απαλλάσσονται, λόγω βλακείας του κράτους ή λόγω ατολμίας. Θα κλείσουμε τη σημερινή μας παρουσίαση για να σχολιάσουμε το γεγονός ότι η «τρόικα», που βλέπει την ανικανότητα των ελλήνων πολιτικών ηγετών, τώρα προβάλλει αξίωση για τη λήψη και άλλων μέτρων ύψους 2 δισ. ευρώ.

Και δεν αποκλείεται μέχρι το τέλος του χρόνου το ποσόν αυτό να είναι και μεγαλύτερο. Υπολογίζεται στα 4,8 δισ. ευρώ. Και η δική μας πολιτική ηγεσία συμμορφώθηκε αμέσως. «Σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Έλληνες, πανηγυρίστε για τις επιτυχίες της σημερινής κυβέρνησης!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση