Οι καλτσοδέτες και τα αφεντικά τους...
Τρέχουν τα σάλια τους και δεν μπορούν να τα κρατήσουν
Γράφει η Σοφία
Οι εταιρείες που πίσω από κάθε ΔΝΤοδουλειά τρέχουν και ρουφάνε αχόρταγα τον εθνικό πλούτο και κάθε ζωτική ικμάδα της χώρας που πέφτει στην παγίδα τους, φαίνεται ότι έχουν χάσει την υπομονή τους με εμάς.
Δεν είμαστε τελικά τόσο πειθήνια θυματάκια, παρά τα νομοθετήματα, το ξύλο, το ψέκασμα, τις ρυθμίσεις, τις υπογραφές, που τόσο πειθαρχημένα εκτέλεσαν, ή σιγοντάρισαν όλα τα μέλη της συμμορίας των προθύμων των τοκογλύφων…
Πέρασαν λοιπόν στις «απειλές» και στα «διλήμματα».
Κάθε φορά είχαμε ένα φόβητρο: Χρεωκοπία ή δουλεία του ΔΝΤ
Το είπαν… το είπαν… το είπαν… τελικά πάλιωσε.
Μετά έβαλαν άλλο.
Αν φύγετε από το ΔΝΤ φεύγετε απ’ την Ευρώπη. Δεν στηρίζεται πουθενά αυτό, αλλά δεν τους κοστίζει τίποτα ή μάλλον τους κοστίζει να το επαναλαμβάνουν γραπτώς, προφορικώς όρθιοι, ξαπλωμένοι, κάθετα και οριζόντια όλοι οι υπάλληλοι αλλά όσα και να δώσουν, η αμοιβή, ο πλούτος της Ελλάδος είναι ασύλληπτος, οπότε χαλάλι…
Αλλά δεν είναι σίγουροι ότι φοβηθήκαμε αρκετά και θα ψηφίσουμε γονυπετείς όποιον μας τάξει με μεγαθυμία ότι αν είμαστε καλές δουλάρες και δεχθούμε να γίνουμε ουροδοχείο των αφεντικών του θα διαπραγματευτεί να μας κρατήσουν στην «Ευρώπη» έστω και σαν πατάκι για να σκουπίζουν τα πόδια τους…
Οπότε σύσσωμο το payroll, τοπικό και διεθνές, βγάζει απ’ το καπέλο νέο φόβητρο… «ταραχές» «εμφύλιος»…
Λένε οι «έγκριτες» αναλύσεις των «έγκριτων» εφημερίδων: αν δεν βγουν τα ‘σοβαρά’ κόμματα που θα προσφέρουν τη ‘σταθερότητα’ της εξαθλίωσης να μας ρίξουν άλλους δέκα φόρους για να τσεπώνει η κυρία Λαγκάρντ, που κλαίει για τα παιδιά της Νιγηρίας, εμείς θα αγριέψουμε και θα βουτήξουμε απ’ το λαιμό το διπλανό μας ουρλιάζοντας «θέλω φόρουουους! Εσύ φταις άθλιε που μου τους στέρησες! Θέλω να πληρώνωωω! Θέλω να μου πάρουν το σπίτι για 300 ευρώ και να μην έχω να φάωωωω»!
Αυτό μας λένε ότι «βλέπουν»!
«Φοβούνται» τα παιδιά! τρέμουν τα γόνατά τους… χτυπάνε τα δοντάκια τους…
Πέρυσι που ήταν όλη η Ελλάδα στους δρόμους κάθε μέρα, που έπεφτε το ξύλο της αρκούδας όταν ψηφίζονταν από τις πειθήνιες καλτσοδέτες όλα τα μεσοπρόθεσμα που πρόσφεραν στους τοκογλύφους χωρίς αντάλλαγμα την περιουσία του δημοσίου δεν φοβόταν κανείς από αυτούς που τρέμουν σήμερα.
Οι αιματοβαμμένες σκηνές και τα σύννεφα των ασφυξιογόνων που είχαν μετατρέψει τον χώρο του Συντάγματος σε υπαίθριο θάλαμο αερίων, δεν φόβισαν τους πλειοψηφούντες μετόχους των «έγκριτων» ΜΜΕ ή άλλου είδους υπηρετών, που σήμερα τους έχει πιάσει κόψιμο μήπως κακομιλήσουμε μεταξύ μας!!!
Και φυσικά, όλοι αυτοί που «φοβούνται» θα πρέπει να έρθουν με στρατά να μας σώσουν… Να επιβάλουν την τάξη… Όπως στη Λιβύη…που την επέβαλαν…
Τρέχουν τα σάλια της Corporocracy και δεν μπορεί να τα μαζέψει, ούτε να τα κρύψει!
Δεν κρατιέται να βάλει χέρι στον πλούτο της χώρας, με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα και με τη βία.
Η τρομοκράτηση του κόσμου με τεχνητά κι ανύπαρκτα διλήμματα, και με συνεχή επανάληψη των «φόβων» για «ταραχές και βία», τόση επανάληψη που πλέον μοιάζει με εντολή «Κάντε το κάντε το» «ψάχνουμε για άλλοθι και πρόσχημα να ορμήσουμε, γιατί βλέπουμε το φιλέτο και μας τρέχουν τα σάλια».
Αυτό κρύβεται πίσω από τη συνεχή επανάληψη αυτών των «φόβων».
Εμείς, κύριοι, είμαστε ένα.
Είμαστε ενωμένοι και δεν θα σας γίνει η χάρη.
Είμαστε ένα και θέλουμε τη χώρα μας ελεύθερη, ευτυχισμένη, ευημερούσα και δημιουργική.
Αυτή είναι η χώρα μας! Η δική μας χώρα!
Δεν είναι η αποθήκη σας, ούτε η φάμπρικά σας, ούτε το ορυχείο σας.
Οι εποχές που βγάζατε τα υπαλληλάκια σας να τα σπάνε και μασάγαμε πέρασε. Τώρα τα βλέπουμε…
Αυτό που πήγατε να κάνετε το ’08 και δεν σας έκατσε, ούτε τώρα θα το πετύχετε γιατί τώρα σας βλέπουμε και σας κράζουμε!
Και θα σας κράζουμε παντού μέχρι να τσακιστείτε να ξεκουμπιστείτε απ’ την Ελλάδα!
Αν πεινάτε να πάτε αλλού να φάτε γλαρόσουπα!
Γράφει η Σοφία
Οι εταιρείες που πίσω από κάθε ΔΝΤοδουλειά τρέχουν και ρουφάνε αχόρταγα τον εθνικό πλούτο και κάθε ζωτική ικμάδα της χώρας που πέφτει στην παγίδα τους, φαίνεται ότι έχουν χάσει την υπομονή τους με εμάς.
Δεν είμαστε τελικά τόσο πειθήνια θυματάκια, παρά τα νομοθετήματα, το ξύλο, το ψέκασμα, τις ρυθμίσεις, τις υπογραφές, που τόσο πειθαρχημένα εκτέλεσαν, ή σιγοντάρισαν όλα τα μέλη της συμμορίας των προθύμων των τοκογλύφων…
Πέρασαν λοιπόν στις «απειλές» και στα «διλήμματα».
Κάθε φορά είχαμε ένα φόβητρο: Χρεωκοπία ή δουλεία του ΔΝΤ
Το είπαν… το είπαν… το είπαν… τελικά πάλιωσε.
Μετά έβαλαν άλλο.
Αν φύγετε από το ΔΝΤ φεύγετε απ’ την Ευρώπη. Δεν στηρίζεται πουθενά αυτό, αλλά δεν τους κοστίζει τίποτα ή μάλλον τους κοστίζει να το επαναλαμβάνουν γραπτώς, προφορικώς όρθιοι, ξαπλωμένοι, κάθετα και οριζόντια όλοι οι υπάλληλοι αλλά όσα και να δώσουν, η αμοιβή, ο πλούτος της Ελλάδος είναι ασύλληπτος, οπότε χαλάλι…
Αλλά δεν είναι σίγουροι ότι φοβηθήκαμε αρκετά και θα ψηφίσουμε γονυπετείς όποιον μας τάξει με μεγαθυμία ότι αν είμαστε καλές δουλάρες και δεχθούμε να γίνουμε ουροδοχείο των αφεντικών του θα διαπραγματευτεί να μας κρατήσουν στην «Ευρώπη» έστω και σαν πατάκι για να σκουπίζουν τα πόδια τους…
Οπότε σύσσωμο το payroll, τοπικό και διεθνές, βγάζει απ’ το καπέλο νέο φόβητρο… «ταραχές» «εμφύλιος»…
Λένε οι «έγκριτες» αναλύσεις των «έγκριτων» εφημερίδων: αν δεν βγουν τα ‘σοβαρά’ κόμματα που θα προσφέρουν τη ‘σταθερότητα’ της εξαθλίωσης να μας ρίξουν άλλους δέκα φόρους για να τσεπώνει η κυρία Λαγκάρντ, που κλαίει για τα παιδιά της Νιγηρίας, εμείς θα αγριέψουμε και θα βουτήξουμε απ’ το λαιμό το διπλανό μας ουρλιάζοντας «θέλω φόρουουους! Εσύ φταις άθλιε που μου τους στέρησες! Θέλω να πληρώνωωω! Θέλω να μου πάρουν το σπίτι για 300 ευρώ και να μην έχω να φάωωωω»!
Αυτό μας λένε ότι «βλέπουν»!
«Φοβούνται» τα παιδιά! τρέμουν τα γόνατά τους… χτυπάνε τα δοντάκια τους…
Πέρυσι που ήταν όλη η Ελλάδα στους δρόμους κάθε μέρα, που έπεφτε το ξύλο της αρκούδας όταν ψηφίζονταν από τις πειθήνιες καλτσοδέτες όλα τα μεσοπρόθεσμα που πρόσφεραν στους τοκογλύφους χωρίς αντάλλαγμα την περιουσία του δημοσίου δεν φοβόταν κανείς από αυτούς που τρέμουν σήμερα.
Οι αιματοβαμμένες σκηνές και τα σύννεφα των ασφυξιογόνων που είχαν μετατρέψει τον χώρο του Συντάγματος σε υπαίθριο θάλαμο αερίων, δεν φόβισαν τους πλειοψηφούντες μετόχους των «έγκριτων» ΜΜΕ ή άλλου είδους υπηρετών, που σήμερα τους έχει πιάσει κόψιμο μήπως κακομιλήσουμε μεταξύ μας!!!
Και φυσικά, όλοι αυτοί που «φοβούνται» θα πρέπει να έρθουν με στρατά να μας σώσουν… Να επιβάλουν την τάξη… Όπως στη Λιβύη…που την επέβαλαν…
Τρέχουν τα σάλια της Corporocracy και δεν μπορεί να τα μαζέψει, ούτε να τα κρύψει!
Δεν κρατιέται να βάλει χέρι στον πλούτο της χώρας, με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα και με τη βία.
Η τρομοκράτηση του κόσμου με τεχνητά κι ανύπαρκτα διλήμματα, και με συνεχή επανάληψη των «φόβων» για «ταραχές και βία», τόση επανάληψη που πλέον μοιάζει με εντολή «Κάντε το κάντε το» «ψάχνουμε για άλλοθι και πρόσχημα να ορμήσουμε, γιατί βλέπουμε το φιλέτο και μας τρέχουν τα σάλια».
Αυτό κρύβεται πίσω από τη συνεχή επανάληψη αυτών των «φόβων».
Εμείς, κύριοι, είμαστε ένα.
Είμαστε ενωμένοι και δεν θα σας γίνει η χάρη.
Είμαστε ένα και θέλουμε τη χώρα μας ελεύθερη, ευτυχισμένη, ευημερούσα και δημιουργική.
Αυτή είναι η χώρα μας! Η δική μας χώρα!
Δεν είναι η αποθήκη σας, ούτε η φάμπρικά σας, ούτε το ορυχείο σας.
Οι εποχές που βγάζατε τα υπαλληλάκια σας να τα σπάνε και μασάγαμε πέρασε. Τώρα τα βλέπουμε…
Αυτό που πήγατε να κάνετε το ’08 και δεν σας έκατσε, ούτε τώρα θα το πετύχετε γιατί τώρα σας βλέπουμε και σας κράζουμε!
Και θα σας κράζουμε παντού μέχρι να τσακιστείτε να ξεκουμπιστείτε απ’ την Ελλάδα!
Αν πεινάτε να πάτε αλλού να φάτε γλαρόσουπα!
Labels
Απόψεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...