Ο καραγκιόζης στον... δρόμο!

• Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Όνειρο ήταν και πάει.

Μια παράγκα με χίλια ζόρια κατάφερε να κάνει ο Καραγκιόζης να στεγάσει τα όνειρα, την φαμίλια, την φτώχεια του.

Την είδε να ισοπεδώνεται. Από τις μπουλντόζες που κατέστρεψαν όλα τα παραλιακά κέντρα στις παραλίες της Αττικής.

Η παράγκα δεν ήταν παραλιακό κέντρο, είχε πάραυτα μεγάλο ειδικό βάρος.

Είχε την κρεβατοκάμαρα, αχυρένια πλην καθαρή, ασβεστωμένη, από την πλευρά που έβλεπε στο σεράϊ, να ονειρεύεται πως είναι πλούσιος.

Πως τρώει κάθε μέρα όχι μόνο φαγητό, αλλά και γλυκό. Λουκούμια Σερρών, ακανέδες.

Η σαλοτραπεζαρία ήταν από την άλλη πλευρά, προς το γειτονικό πρακτορείο ΠΡΟ - ΠΟ.

Έρχονταν οι φίλοι του και έπαιζαν όλοι μαζί τυχερά παιχνίδια.

Ο Καραγκιόζης, με μεγάλες γνωριμίες στην ΟΥΕΦΑ, την Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία κάπου - κάπου έπαιζε μόνος του.

Συμπτωματικά, τις μέρες εκείνες κέρδιζε.

Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Με το μακρύ του χέρι ο Καραγκιόζης ό,τι έπαιρνε το εξαφάνιζε στην τσάντα της Αγλαΐας. Της έκλεινε πονηρά και το μάτι.

Κι ενώ αυτά γίνονταν το πρωί ή το απόγευμα, το βράδυ, μακριά από όλους ο Καραγκιόζης δεξιώνονταν διαιτητές, προέδρους ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιριών, πρέσβεις άλλων χωρών, διοικητές οργανισμών.

Μεγάλα πράγματα. Μεγάλοι άνθρωποι. Σπουδαία μυαλά.

Δεξί του χέρι ο Καραγκιόζης είχε κάποιον Αλβανό, τον καλυτερότερο από όσους ήρθαν στην Ελλάδα.

Αυτόν που πριν από δεκαπέντε χρόνια έστησε στα Γιάννενα τις ξακουστές πυραμίδες, ξαφρίζοντας κόσμο και ντουνιά.

Εκείνα τα γεύματα έμειναν στην Ιστορία.

Όχι γιατί οι συνδαιτημόνες έτρωγαν αστακοουρές και χαβιάρια, αλλά γιατί οι παρέες δρομολογούσαν τις εξελίξεις και τα αποτελέσματα των αγώνων του ποδοσφαίρου.

Τα κολλητήρια από πακετάδες και ντηλιβερτζήδες, πηγαινοέρχονταν στις Τράπεζες.

Βαποράκια.

Δουλειές με φούντες με άλλα λόγια.

Παραγγελίες από όλη τη χώρα έπαιρνε ο Καραγκιόζης.

Το μαγαζί πολλές φορές διανυκτέρευε.

Από Τρίτη για Τετάρτη λόγω αγώνων κυπέλλου, από Σάββατο προς Κυριακή λόγω αγώνων της σούπερ μαμαλίγκας.

Στην ελληνική TV εκείνο τον καιρό όλοι έβλεπαν το σήριαλ: «Ο τσαμπάζης (ζωέμπορος ) που έγινε πρύτανης».

Η Σαπφώ Νοταρά προλόγιζε λέγοντας: «εδώ μέσα γίνεται του πρωταθλητή και της πρωταθλήτριας».

Γύρω από τον Καραγκιόζη είχε στηθεί βιομηχανία ολόκληρη.

Βοηθοί, τηλεφωνητές, εξαπτέρυγα, παρανυφάκια έφταναν τα διακόσια άτομα.

Εδώ που τα λέμε, ένα παιχνίδι να μην πήγαινε όπως είχε προγραμματιστεί παραμονές Χριστουγέννων ή Πρωτοχρονιάς και όλοι αυτοί θα έμεναν χωρίς δώρο.

Ένα πρωί, σταμάτησε ένα περιπολικό της Αστυνομίας έξω από την παράγκα.

Ο Καραγκιόζης έλειπε.

Είχε πάει μέχρι την Τράπεζα, να καταθέσει χρήματα για ένα μεγαλοπαράγοντα.

- Καραγκιόζη έχασες στο γήπεδο την χρυσή καδένα και τα βραχιολάκια σου, εμείς σου τα φέραμε, έλα να σου τα φορέσουμε και να σε πάμε στη στενή, του είπαν οι αστυνομικοί μόλις γύρισε.

- Εμένα τον καλό τον άνθρωπο που δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα για να σώσω την ομάδα σας; Αχάριστοι άνθρωποι. Αχάριστοι άνθρωποι. Πάει, χάλασε ο κόσμος. Έχε γειά καϋμένε κόσμε, έχε γειά γλυκιά ζωή. Και συ όμορφη παράγκα έχε γειά παντοτεινή.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση