Για την σωτηρία της πατρίδας, ρε γαμώτο

• Γράφει ο Γιώργος Ν.

Ηρθανε οι σωτήρες, αναδιπλωθήκανε και ετοιμαστήκανε να μας ξανασώσουνε.
Εμείς, οι κακοί Έλληνες, το όνειδος της ευρώπης, οι τεμπέληδες, οι τσάμπα μάγκες, οι αναξιόπιστοι και αναξιόχρεοι.

Και μετά ακούγεται η μεγάααλη ατάκα “ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ”…

Πρώτα και κύρια ας θυμηθούμε λιγάκι την ιστορία... 1204 το τότε ΝΑΤΟ εισβάλλει και καταδυναστεύει την Κωνσταντινούπολη (Η οποία μετά το 1071 όπου ο τότε αυτοκράτορας προδόθηκε απο μισθοφόρους και μέρους του στρατεύματος αιχμαλωτίζεται και ελευθερώνεται κατόπιν καταβολής λύτρων, γυρίζει στην Κωνσταντινούπολη και τυφλώνεται, εξορίζεται και πεθαίνει. Με αυτήν την μάχη χάσαμε ουσιαστικά την Μικρά Ασία ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ). 1204 λοιπόν, η κατοχή της Πόλης κράτησε περίπου 60 χρόνια. Οι οικογένειες του φαναριού κατά την κατοχή και την ύστερη απελευθέρωση έγιναν ένα είδος κράτους εν κράτει, κάτι το οποίο ο Βασίλειος Β΄ από το 974 μέχρι το 1025 ειχε καταφέρει να διαλύσει και να μοιράσει τον πλούτο στους υπηκόους του. Συνοπτικά αναφέρω πως η φορολογία μεσαίας και κατώτερης τάξης μετά το 1204 (ουσιαστικά μετά το 1100) υπήρξε διαρκής και εξοντωτική, σε παραλληλότητα με την αυξανόμενη ισχύ των οικογενειών του φαναριού.
Λεπτομέρεια ίσως είναι πως οι θεοσεβέστατοι Κωνσταντινοπολίτες με την Αλωση του 1204 κατηγόρησαν ένα άγαλμα της Θεάς Αθηνάς, στημμένο στα προπύλαιά της, ως υπαίτιο για την άλωση “ΑΥΤΗ ΤΑ ΦΤΑΕΙ Η ΡΟΥΦΙΑΝΑ”.

Από το παραπάνω κείμενο βγάζουμε το εξής συμπέρασμα: πριν την άλωση του 1453 ηλθε η άλωση του 1204 και η διαρκής ενδυνάμωση του φαναριού,σε αντιδιαστολή με διαρκή απομύζηση-φορολογία των κατωτέρων. Ο λογικός νους θα έλεγε πως η κατάσταση θυμίζει 2011 (εξουσιαστική εκτροπή, καταδυναστευτική φορολογία και προετοιμασία για την νέα άλωση). Οι παπάδες και πάλι βαράνε μούγκα και σκουπίζουνε τα γένια τους από πιθανές εκκρίσεις πλαισίου “ΑΛΛΑΞΕ Ο ΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΒΡΑΧΙΟΛΙ”. Η εξουσία εκκωφαντικά απούσα και πάλι. Μόνο κάποια μεμωνομένα πρόσωπα να προσπαθούν.

Πάμε τώρα στο “ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ”. Η λέξη ΣΩΤΗΡΙΑ είναι άκρως προπαγανδιστική και παραπέμπει σε άτομα που περιμένουν έναν σωτήρα δηλαδή θύματα εξ’ορισμού, αφού από μόνα τους αποδέχονται την ανικανότητά τους. ”Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ” παραδίδει τα κλειδιά της σκέψης στους παπάδες και η “ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ” στους πολιτικούς. Η άποψη του Ελληνα για πολιτικούς και παπάδες είναι βέβαια σε μεγάλο βαθμό το ίδιο απαξιωτική και πολλά δείχνουν πως σε ακραίες συνθήκες η σοφή γαλλική πρακτική “ο τελευταίος παπάς να κρεμαστεί από τα αντερα του τελευταίου μπάτσου/αυλικού” δεν είναι μακριά.

Η Νέα τάξη πραγμάτων έχει ξεκινήσει το έργο της απο το τέλος του ΒΠΠ (1945). Η Γερμανία έχασε τον πόλεμο, νίκησε όμως ο φασισμός, δηλαδή η σκοτεινή ελίτ των 500-600 οικογενειών που θεωρούν πως η ανθρώπινη φύση θα υποταχτεί στα ζωώδη ένστικτά τους. Οι Γερμανοί ξανάρχονται λοιπόν, για την ακρίβεια η ελίτ ετοιμάζεται για τον διαμελισμό της Ελλάδας. Οι λόγοι είναι πολλοί:

1. Ελληνική νοοτροπία/Πολιτισμός (για να επιβληθεί ο παγκόσμιος φασισμός πρώτα χτυπάς τον πιο ανυπότακτο)
2. Ορυκτός πλούτος/Ενέργεια
3. Ξεπουλημένες πολιτικές φατρίες
4. Ρουφιάνοι δημοσιογράφοι-εφοπλιστές
5. ΑΆγνοια ιστορίας των νεοελλήνων

Σε αυτό το σημείο ας κάνουμε μια παύση. Οι Ελληνες πρόγονοί υπήρξαν ανθεκτικά πιστοί στην έννοια του ελεύθερος και ανεξάρτητος, ακόμη και όταν το καρκίνωμα του τουρκοαιγυπτιομογγολισμού ήτανε και αριθμητικά υπέρτερο και εξ ορισμού απολίτιστο από πλευράς αντιποίνων. Εκείνοι οι λίγοι Ελληνες από γενιά σε γενιά περίμεναν με μια ελπίδα, μια προσευχή, ένα οόραμα, και όπως αποδείχτηκε ο χρόνος είναι πάντα με την Ελλάδα.

Το ιδιο ισχυσε και με τους Ούνους, Μογγόλους Γερμανούς. Κι εκεί ο χρόνος ήτανε με το μέρος μας. Ο χρόνος λέγεται πως αμβλύνει και τις έριδες και σε αυτήν ακριβώς την φάση βρισκόμαστε. Αρχίζουμε και κοιτάζουμε τον γείτονα, τον διπλανό και τα παιδιά-εγγόνια μας και έχουμε τον ίδιο κόμπο στο στήθος που είχανε και οι πρόγονοί μας “ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ” και αναστενάζουμε. Ξέρουμε πως η στιγμή έχει φτάσει και πως ο χρόνος θα είναι και πάλι μαζί μας.

Η ζωή είναι σαν το σκάκι, μόνο που στο σκάκι όπως και στην ζωή, συνήθως η αξία και το εύρος κινήσεων ενός πιονιού-στρατιώτη είναι το ίδιο με του βασιλιά, συνεπώς τις παρτίδες τις κερδίζουν οι ενδιάμεσοι χαρακτήρες. Αντίστοιχα, η ουσιαστική συμβολή και διαφορά δεν γίνεται ούτε από οπαδούς κομμάτων, φυσικά, ούτε και από πολιτικούς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Την διαφορά την κάνουνε οι σκεπτόμενοι και αποφασισμένοι για μάχη και για νίκη Έλληνες.

Και λίγα λόγια για το πολιτικό σύστημα...

Ο George Papandreoy senior, γνωστός και ως Γέρος της Δημοκρατίας (ιστορική παρένθεση του εξευτελισμού της ονομασίας Γέρος, βλέπε Γέρος του Μωριά), κατά την άποψή μου ο χαρακτηρισμός Γέρος της δημοκρατίας είναι το ίδιο έγκυρος όσο και ο χαρακτηρισμός “της γριάς ο κώλος”, ενέκρινε την επαναπληρωμή δανείιων του 1880 ΣΩΖΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ…!!!

Ο εγγονός ΓΑΠ ή αλλιώς G παπατζή, που τα μόνα επαγγέλματα που μπορούσε να κάνει είναι αντικαταστάτης του ΟΓΚΟΠ σε σκηνές ντουμπλαρίσματος ή ο κομπάρσος που έτρωγε την τούρτα στην μάπα στην ταινία πρακτωρ 000 (κατόπιν της ατάκας “θα ήθελα μια τούρτα για το σπίτι” και της απάντησης του Θανάση Βέγγου “Δεν πειράζει θα την φάτε εδώ”), θέλει και αυτός να σώσει… ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΩΣΕΙ.

Οι δε διόσκουροι-διοσκούραδοι αντιπρόεδροι σωσίες του Στηβ Ντούζου σε ταινίες του 1980 είναι απλά τραγικά εκτός πλαισίου και εκτός πραγματικότητας.

Ομως, και τα πέντε κοόμματα είναι εκτός. Γιατί; Μα επειδή απλά ο ένας ξέρει τις βρωμιές του άλλου κι ετσι κρατάνε την ισορροπία της παρακμής χωρίς ουσία και στρατηγική πολιτική.
Για τον δε Σαμαρά πρέπει να τονίσω πως μέχρι στιγμής έχει αποδειχτεί συνεπής στις πατριωτικές του θέσεις, τόσο για το λαθρομεταναστευτικό, όσο και για την εθνική κυριαρχία, αλλά δεν γνωρίζω εάν ο χρόνος θα είναι μαζί του.

Η νέα άλωση της Ελλάδας έχει στηθεί, αλλά στο σκάκι τα στρατιωτάκια και ο βασιλιάς δεν παίζουνε μεγάλο ρόλο.

Οι εξελίξεις τρέχουν, το ίδιο και ο χρόνος, αλλά ο χρόνος είναι μαζί μας…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση