Ο Σμπώκος, ο άνθρωπος των εξοπλισμών επί Άκη, μιλάει...

Ο εξ απορρήτων Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών του Άκη Τσοχατζόπουλου,Γιάννης Σμπώκος, μετά από παρατεταμένη σιωπή, μίλησε για το θέμα των υποβρυχίων, υποστηρίζοντας ουσιαστικά ότι όσο εκείνος ήταν στο τιμόνι των εξοπλισμών, όλα έγιναν σωστά ,αλλά για μετά δεν ξέρει…

Στη συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΔΟΛ, ο κ. Σμπώκος, αναφέρθηκε και στην αποπομπή του από τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι θα έρθει η ώρα να μιλήσει και γι΄ αυτό το ζήτημα.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του:

Για την εμπλοκή του ονόματός του στην υπόθεση των υποβρυχίων:

Θα μιλήσω για την περίοδο που με αφορά σαν γενικό διευθυντή και όχι σαν γ.γ. Εξοπλισμών – η θέση αυτή δημιουργήθηκε αφού έφυγα, επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου. Η περίοδος αυτή είναι από τον Ιούλιο του 1997 έως Μάρτιο 2000. Στη συνέχεια, παραιτήθηκα διότι υπέβαλα υποψηφιότητα και εξελέγην βουλευτής.

Η ενεργοποίηση των συμβάσεων για τα υποβρύχια έγινε μετά την αποχώρησή μου και επομένως δεν έχω καμία εμπλοκή στη διαχείριση και υλοποίηση των συμβάσεων αυτών. Άρα, ό,τι πω αφορά την προηγούμενη περίοδο, μέχρι και την υπογραφή της συμβάσεως. Όλα τα υπόλοιπα, δεν με αφορούν, δεν τα γνωρίζω και δεν είχα καμία εμπλοκή.

Η έναρξη υλοποίησης της σύμβασης – αυτό που λέγεται ενεργοποίηση – έγινε μετά το 2000. Και μετά (σ.σ.: την περίοδο υπουργίας του κ. Παπαντωνίου) και μέχρι σήμερα. Η σύμβαση αυτή υπέστη 11 τροποποιήσεις στη συνέχεια. Κατ’ αρχήν, το πρόγραμμα είναι απόρρητο και εξ αυτού του λόγου έχω την υποχρέωση να είμαι πολύ προσεκτικός. Επιπλέον, υπάρχει σε εξέλιξη μια δικαστική έρευνα και θα βοηθήσω ευχαρίστως για την περίοδο που με αφορά, προκειμένου η Δικαιοσύνη να αναδείξει την αλήθεια και τα πραγματικά περιστατικά.

Δεν με αφορά τίποτα από όλα αυτά που γράφονται. Από εκεί και πέρα, αν διάφοροι παράνομοι ή μεσάζοντες υπήρξαν και υπήρξαν και παράνομες πράξεις, αυτό αφορά τους Γερμανούς και βεβαίως τη Δικαιοσύνη, για να τα αναδείξει.


Για το ιστορικό της υπόθεσης:

Αυτό που εγώ προσπάθησα να κάνω, ήταν να συντονίσω με έναν τρόπο σε ένα κλίμα διαφορετικό από το σημερινό. Σας θυμίζω ότι ήταν αμέσως μετά τα Ίμια και την κρίση του 1996 που έγινε κρίσιμη και ζωτικής σημασίας για τη χώρα η γρήγορη και ουσιαστική αναβάθμιση της αποτρεπτικής δύναμης των Ενόπλων Δυνάμεων. Η χώρα τότε, για να εξασφαλίσει το απαιτούμενο επίπεδο αμυντικής ικανότητας, σχεδίασε και πρόβλεψε ένα πολύ μεγάλο αμυντικό πρόγραμμα. Σχεδιάστηκε τη στρατιωτική ηγεσία με βάση την απειλή και η καμπύλη της απειλής από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει καμία σχέση. Μια χώρα, όταν έχει απειλή, σχεδιάζει μεγάλα αμυντικά προγράμματα και όταν δεν έχει, δεν σχεδιάζει. Σήμερα είμαστε σε μια περίοδο που δεν έχουμε καμία απειλή.

Το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού έχει σχεδιάσει τότε τις επιχειρησιακές απαιτήσεις για τα καινούργια υποβρύχια. Το 1998 φτιάχνει τη λίστα που θα ήταν αποδεκτή για να ναυπηγηθούν τα υποβρύχια που είχε ζητήσει. Την περίοδο εκείνη, η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει μια πολιτική για να προσπαθήσει να αυξήσει τη συμπαραγωγή των αμυντικών προγραμμάτων και να μην αιμορραγεί η χώρα σε συνάλλαγμα και να τα παραγγέλνει όλα στο εξωτερικό.

Υπήρχε τότε η ανάγκη να στηριχθεί η εγχώρια αμυντική βιομηχανία, τα ναυπηγεία, η ΠΥΡΚΑΛ, η ΕΛΒΟ, η ΕΒΟ και όλοι αυτοί είχαν ένα μερίδιο κοντά στο 4%. Ο στόχος ήταν να υπερβεί το 15% και να φτάσει κάποιες φορές και στο 40%. Όχι όλα έξω, ήταν η πολιτική και η νομοθεσία του ΥΕΘΑ τότε όχι μόνο επέτρεπε την απευθείας ανάθεση στις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες, αλλά το ενεθάρρυνε κιόλας.

Πάμε τώρα στην πρώτη πολιτική, κυβερνητική απόφαση τον Ιούλιο του 1998. Πριν ακόμη αρχίσει το πρόγραμμα και αφού το Ναυτικό είχε βγάλει τις προδιαγραφές, η κυβέρνηση αποφασίζει διά του ΚΥΣΕΑ όλα τα μεγάλα αμυντικά προγράμματα του Ναυτικού να ναυπηγηθούν στην Ελλάδα με συνεργασία (license) ξένου οίκου. Αυτή ήταν η πολιτικοοικονομική απόφαση της κυβέρνησης τότε, με απόφαση του ΚΥΣΕΑ. Μια χώρα που έχει πρόβλημα αμυντικής επάρκειας, δέχεται πιεστικές προτάσεις από χώρες που συμμετέχουν στα αμυντικά προγράμματα και εκεί υπήρξε μια τέτοια απόφαση, ούτως ώστε να συγκρατηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι στην Ελλάδα.

Έρχεται το ΚΥΣΕΑ με δεύτερη απόφαση τον Οκτώβρη του 1998 και εγκρίνει πρόταση που έχουν υποβάλλει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ο συνεργάτης τους να είναι οι Γερμανοί και η εταιρεία Ferrostahl. Η κυβέρνηση εγκρίνει τότε το συνεργάτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και περιμένει σε επόμενο ΚΥΣΕΑ να αναθέσει και το πρόγραμμα. Η δουλειά η δική μου, σαν συντονιστής και γενικός διευθυντής, αρχίζει τότε. Μέχρι τότε, δεν υπάρχει καμία απολύτως ενέργεια. Δηλαδή, μέχρι που αποφασίστηκε ο συνεργάτης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, εγώ δεν έχω καμία εμπλοκή και καμία απολύτως ενέργεια. Τότε αρχίζει η συντονιστική μου δουλειά, για να γίνει η σύμβαση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με τους συνεργάτες τους Γερμανούς.

Η επόμενη απόφαση του ΚΥΣΕΑ, αφού τελειώνουν οι επιτροπές και το Ναυτικό, τον Ιούλιο του 1999, μετά από συγκριτική αξιολόγηση και άλλων τύπων υποβρυχίων, αναθέτει το έργο στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, σε συνεργασία με τους Γερμανούς. Τρία υποβρύχια, χωρίς option.

Είμαι σίγουρος ότι η Δικαιοσύνη και όποιος άλλος ασχοληθεί θα αναδείξει τις πραγματικές διαστάσεις αυτών των πραγμάτων, σε όλα τα επίπεδα.


Για την αποπομπή του από τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ:

Αυτό το θέμα νομίζω ότι απαντήθηκε επαρκώς. Ήταν ένα μεγάλο ηθικό και πολιτικό ερωτηματικό που με αφορούσε. Κανείς και ποτέ δεν μου επισύναψε στο κόμμα το παραμικρό. Αντιστάθηκα σ’ αυτή την συμψηφιστική τότε διαδικασία πολιτικού χαρακτήρα και υπήρχαν τότε και διάφορα άλλα πολιτικά γεγονότα γύρω από αυτή την υποψηφιότητα. Θα έρθει η ώρα (σ.σ.: να μιλήσω). Νομίζω ότι την αντιμετώπισα με επάρκεια και μετά που ήρθε η Ν.Δ. και έκανε εισαγγελικές έρευνες και Εξεταστική Επιτροπή. Αντιμετώπισα τότε όλη αυτή την πίεση και τα ερωτηματικά και σε επίπεδο Εξεταστικής Επιτροπής και σε επίπεδο εισαγγελέα και δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Επομένως, όλο αυτό το νεφέλωμα και τα ερωτηματικά που δημιουργήθηκαν, με δεδομένο ότι τότε η Ν.Δ. είχε αρχίσει να δημιουργεί το κλίμα σκανδαλολογίας για να συμπαρασύρει το ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες εκλογές, έπεσαν στο κενό.

Ήμουν ένα στέλεχος, τεχνοκράτης και επειδή πήγα σε θέσεις κρίσεων, επελέγη για να συντονίσω σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο.

Μετά το 2000, που εξελέγην βουλευτής, ακολούθησα και ιδιαίτερα μετά το 2003, με την απόφαση του κόμματός μου, το επάγγελμά μου που είναι πολιτικός μηχανικός. Από εκεί και πέρα, δεν έκοψα και δεν κόβω επαφή με κανέναν. Δεν υπήρχε συνεργασία όπως τα προηγούμενα χρόνια.

Συζητάω αυτή την υπόθεση και τώρα και όχι μόνο με τον κ. Τσοχατζόπουλο και όλα αυτά που δημοσιεύονται, τα οποία σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι πάρα πολύ υπερβολικά, παραποιημένα και παίζονται πολιτικά παιχνίδια.


Για το αν όλα έγιναν σύννομα όσον αφορά στην υπόθεση των υποβρυχίων:

Δεν σας είπα ότι όλα έγιναν καλά. Σας είπα την περίοδο που είχα εγώ εκεί τη συντονιστική αρμοδιότητα τα γεγονότα. Από εκεί και πέρα, σήμερα έχουμε 2011. Μπαίνουμε στον 11ο χρόνο υλοποίησης μιας μεγάλης σύμβασης των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο τρόπος που αυτή η σύμβαση υλοποιήθηκε, προχώρησε, τροποποιήθηκε και τα αντισταθμιστικά της δεν τα γνωρίζω. Και αν διημείφθη κάτι, να το αναδείξει η Δικαιοσύνη και να γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση