Όμοιος ομοίω και η κοπριά στα λάχανα...

Για πόσο βλάκες μας έχει ο Γιώργος τελικά; Αντί να τον πάρουμε εμείς με τις πέτρες, στο τέλος θα μας πάρουν με τις πέτρες οι Ευρωπαίοι γιατί θα μας θεωρούν γελοίους και το χειρότερο είναι ότι θα έχουν δίκιο!!!

Με την πρόταση περί ελληνικού άτυπου δημοψηφίσματος, που κατέθεσε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου, απέδειξε πως ως πολιτικός είναι για γέλια και όσοι τον ψήφισαν είναι για κλάματα, επειδή -προφανώς- διαθέτουν IQ ραδικιού... Κι ενώ οι ψηφοφόροι του είναι για κλάματα, το μαύρο δάκρυ το ρίχνουν και θα το ρίξουν εντονότερα όλοι οι υπόλοιποι. Βλέπετε, το "βαθύ ΠΑΣΟΚ" έχει καταλάβει τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και έχει τοποθετήσει τους ψηφοφόρους του σε χώρους οικονομικά ασφαλείς ενώ την ίδια στιγμή τους εκβιάζει ωμά, σε περίπτωση που το ΚΟΜΜΑ δεν βρίσκεται στην κυβέρνηση (μην ξεχνάμε όλες τις "αόρατες" απειλές που κατά περιόδους διαρρέονται περί "ξεκαθαρίσματος" των κομματικών υπαλλήλων...).

Το ένα εκατομμύριο ψήφων που επικαλείται ο Γιώργος Παπανδρέου προέρχεται από τη συνθήκη της Λισσαβόνας που γράφει ότι με ένα εκατομμύριο υπογραφές γίνεται πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα (απαιτεί όμως αυτό το ένα εκατομμύριο να αθροισθεί από 4 χώρες!!). Και αυτό ξέχασε να το αναφέρει ο κοσμοπολίτης Παπανδρέου. Δηλαδή, θέλει να μαζέψει ψήφους, για να επικαλεστεί πως ο λαός είναι μαζί του και να «εκβιάσει» την Μέρκελ!!! Αν αυτό δεν είναι ηλιθιότητα, τότε ως τι μπορεί να χαρακτηριστεί; Προφανώς ως πυροτέχνημα προς ηλιθίους.
Υπ’ όψιν ότι στην Ελλάδα δεν αρκεί κανένας αριθμός υπογραφών για δημοψήφισμα γιατί έτσι πρόβλεψαν στο Σύνταγμα αυτοί που τώρα θέλουν δημοψηφίσματα πανευρωπαϊκά!!! Δηλαδή, ενώ μας έχουν στερήσει ως Έλληνες πολίτες να απαιτούμε (δια του νόμου) δημοψηφίσματα, τολμά σήμερα ο Γιώργος Παπανδρέου να επικαλείται κάτι τέτοιο, επειδή ο ίδιος το έχει σκεφθεί, αποφασίσει ή επειδή –έτσι απλά- τον συμφέρει…!
Φυσικά το συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης έχει γνωματεύσει ότι σε παρόμοια θέματα υπερισχύει το γερμανικό δίκαιο έναντι του ευρωπαϊκού (για να μην έχουμε καμία αμφιβολία για το ποιος κάνει κουμάντο στην Ευρώπη, αλλά και τι ακριβώς είναι η Ευρώπη σήμερα που ζει κάτω από την «μπότα» ενός νέου Ράιχ) και επίσης ότι δεν μπορεί να θιγεί η συνθήκη του Μάαστριχ που απαγορεύει το ευρω-ομόλογο. Ο Γιώργος Παπανδρέου, δηλαδή, ζητάει κάτι το οποίο δεν γίνεται (κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει συζητηθεί καν σε σοβαρό επίπεδο στις Βρυξέλλες), αλλά δοθείσης της δύσκολης πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα, θέλει να χρησιμοποιήσει το ευρο-ομόλογο για να αποκτήσει φιλολαϊκό έρεισμα… Δυστυχώς, ακόμη και η αναφορά που αποτόλμησε ο αμερικανοτραφής πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ένα μέτρο πίεσης που μάλλον θα κάνει χειρότερες τις σχέσεις μας με την υπόλοιπη Ευρώπη και δη με την Γερμανία-ετοιμασθείτε για νέο γύρο μπινελικιών με τους Γερμανούς.

Πόσο παράδοξη όμως είναι η σημερινή πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου; Αυτοί οι πολιτικοί που πέταξαν στα σκουπίδια τα 3.000.000 υπογραφές για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τις ταυτότητες και βάναυσα περιφρόνησαν τη βούληση του ελληνικού λαού, με περισσή αυθάδεια ζητούν σήμερα με 1.000.000 υπογραφές να εκβιάσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση για έκδοση ομολόγων…
Ποιός θα σε πάρει στα σοβαρά ρε καραμήτρο;
Όταν ο Χριστόδουλος τους πήγε ΤΡΙΑ εκατομμύρια υπογραφές Ελλήνων πολιτών, τις πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων, κι αυτοί τού ΠΑΣΟΚ, κι ο Στεφανόπουλος, αλλά και όλο το υπόλοιπο πολιτικό οικοδόμημα που δεν διαμαρτυρήθηκε για τη βάναυση απαξίωση της λαϊκής βούλησης για δημοψήφισμα.
Ένα εκατομμύριο μούτζες θα μαζέψουν τώρα οι κρυφο-φασίστες... Που η δημοκρατία είναι καλή μόνο όταν συμφωνεί με αυτούς. Κάποια πράγματα, ευτυχώς, δεν ξεχνιούνται.

Τελικά, αν όντως γίνει κάτι τέτοιο και συλλεγούν υπογραφές, τότε υπογράφουμε και το διαλαλούμε ανά την υφήλιο ότι είμαστε έθνος ζητιάνων.
Είναι άθλιότητα. Ζητείται εθνική αξιοπρέπεια. Χειρότερη και από την χρεοκοπία είναι η απώλεια της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Να διαπραγματευτεί σαν πρωθυπουργός ανεξάρτητης χώρας σύμφωνα με τα συμφέροντα της χώρας, όχι να κρύβεται πίσω από υπογραφές πολιτών. Υπάρχουν κάποια λεπτά ζητήματα με τα οποία δεν πρέπει να παίζουμε σε τέτοιες κρίσιμες συγκυρίες απλώς για εσωτερικής κατανάλωσης πολιτικές σκοπιμότητες.

Ή θα γράψουμε ιστορία, ή αυτός θα μας διαλύσει… Αυτό είναι το "ζουμί" των πολιτικών πράξεων του Γιώργου Παπανδρέου. Και, δυστυχώς, όσο βρισκόμαστε στον ρόλο του υπνωτισμένου θεατή στο θέατρο του παραλόγου, οδεύουμε ολοταχώς προς την διάλυση.

Καταλήγοντας, μπορούμε να πούμε πλέον απερίφραστα πως η βλακεία είναι ανίκητη, ενίοτε δε, επιβραβεύεται και με πολιτικούς ή και με πρωθυπουργικούς θώκους! Όμως, αυτά μπορούν να συμβαίνουν μόνον όταν υπάρχουν ηλίθιοι πολίτες...

Αναγνώστες

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση