Δυνατοί και αδύναμοι

• Η κατάσταση της οικονομίας πρέπει να είναι αρκετά προβληματική ούτως ώστε να αναγκασθεί ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ να εκφράσει ανοιχτά την ανησυχία του για το μνημόνιο

Απορίας άξιο εκεί που φθάσαμε, έπρεπε να βοά όλη η χώρα ότι αυτά που επιβάλλει η "τρόϊκα" θα λυγίσουν τον ελληνικό λαό, που δεν ξέρω αν οι "αμαρτίες" που πληρώνει τελικά του αξίζουν, για να βγει ανοιχτά πλέον απέναντι στην κυβέρνηση. Αλλά σαν μας πάρει η κάτω βόλτα τα λόγια δεν θα έχουν καμιά αξία γιατί τα γεγονότα θα έχουν ήδη δρομολογήσει εξελίξεις που το 2008 θα θυμίζει πάρτι γενεθλίων.

Διερωτώμαι αν κανείς από τους κυβερνητικούς αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτή την χώρα. Όλοι σχεδιάζουν χωρίς να έχουν αντιληφθεί ποια είναι η αληθινή οικονομία που πάσχει και ποιοι φρενάρουν την ανάπτυξή της. Αυτή η λέξη, ανάπτυξη, είναι άγνωστη πλέον στην ελληνική κοινωνία και σαν έννοια αλλά και σαν διαδικασία για εφαρμογή.

Είναι τέτοια η διαφορά αντιλήψεως μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που μόνο με νέο μαθηματικό μοντέλο μπορεί να προσεγγίσει κανείς την πραγματικότητα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι των ανωτέρων βαθμίδων σχεδιάζουν αλλά στην εφαρμογή και την υλοποίηση τους θα έπρεπε να βοηθά ο ιδιωτικός τομέας που ξέρει πολύ καλά τι του γίνεται στην αγορά. Η βοήθεια αυτή να μην είναι μόνιμη με την έννοια των προσλήψεων αλλά περιστασιακή.

Ο ιδιωτικός τομέας έχει τρομερά μυαλά και θα μπορούσε να βοηθήσει αποτελεσματικά στην πάταξη της φοροδιαφυγής και το νοικοκύρεμα στις κατά τόπους ΔΟΥ, αλλά τα χέρια να είναι λυμένα και όχι επιλεκτικές εξαιρέσεις μεγάλων φίλων της εξουσίας.

Η εποχή μας δεν έχει πράσινους ή γαλάζιους επιχειρηματίες , όλοι τους ενδιαφέρονται για το δικό τους όφελος και τίποτα περισσότερο, και οι φοροτεχνικοί το γνωρίζουν άριστα, άλλωστε αυτοί οργανώνουν τα διάφορα παιχνίδια και δημιουργούν εξαίσια φοροδιαφυγή εις βάρος των αδυνάτων που είναι αδύνατο να φοροδιαφύγουν.

Φανερό είναι πλέον ότι θέλουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εξαφανίσουν την μεσαία τάξη της χώρας, και να είναι φεουδαρχία με ότι και αν σημαίνει αυτό. Η συγκέντρωση του πλούτου για τους Έλληνες, και όχι μόνο, είναι πρόβλημα ζωής ή θανάτου.

Αυτός είναι ο λόγος που κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για την απόκτησή του, αλλά ανάμεσα στον απόλυτο πλούτο και την απόλυτη φτώχεια έχει τις ενδιάμεσες καταστάσεις που θέλουν να εξαφανίσουν βίαια. Ήδη ο ύπνος των βορείων προαστίων θα έχει διαταραχθεί.

Οι πεινασμένοι του τρίτου κόσμου σε συνδυασμό με τους ντόπιους παρίες είναι ένα εκρηκτικό μίγμα και ας το λάβουμε σοβαρά υπόψη προτού τρέχουμε να βρούμε "άλλη γη και άλλα μέρη" να γλυτώσουμε.

Καταλάβατε όλοι εσείς που χρησιμοποιούσατε αλλοδαπούς, όχι υψηλού επιπέδου, αλλά φτωχούς και μη έχοντας στον ήλιο μοίρα να λιώνουν στα χωράφια και στα εργοστάσια, τι θα γίνει και με μια πορεία οικονομίας μη αναστρέψιμη;

Οι σκέψεις δικές σας.

Μάντζαρης Γεώργιος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση