Πέτα τον παλιό απ' το τρένο

• Από το Μαρικάκι

Θυμάστε παλιά – ένα τετράμηνο έχει περάσει αλλά με τόσα που έχουν μεσολαβήσει φαίνεται αιώνας – που ο Λοβέρδος πάλευε με το ΔΝΤ προκειμένου να διατηρήσει εργασιακά δικαιώματα, όπως τον 13^ο και 14^ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, φερ’ ειπείν; Με το ΔΝΤ να τον «καρφώνει» ότι δεν είχε ζητηθεί κάτι τέτοιο από πλευράς του (του ΔΝΤ); Και λίγο πιο μετά, αρχές Ιουλίου, όταν λίγα εικοσιτετράωρα πριν την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας διαβεβαίωνε ότι δεν θα πειραχθεί ο θεσμός της διαιτησίας κι αμέσως μετά ανακοίνωνε κατάργηση των αποφάσεων του ΟΜΕΔ από την υπογραφή του μνημονίου και δώθε; Ε, τώρα ο Λοβέρδος σκίζεται πάλι για να … μην περάσουν αυτά που υπογράφει η κυβέρνηση στο επικαιροποιημένο μνημόνιο (Revised Memorandum of Economic and Financial Policies), δηλαδή να μην υπερέχουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις έναντι των κλαδικών.

Βέβαια, η παραπάνω νέα «διαβεβαίωση» του υπουργού – πινόκιο, κυκλοφόρησε με διαρροή, γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος να λέγονται επίσημα, πράγματα που δεν ισχύουν και να εκτίθενται τσάμπα οι άνθρωποι.

Καθότι τα γραπτά μένουν, ενώ τα λόγια του αέρα πετούν. Και τα γραπτά του επικαιροποιημένου μνημονίου περιγράφουν την κατάσταση εμμέσως πλην σαφώς. Αναφέρει η σχετική παράγραφος:

«Η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Ουσιαστικές νομοθετικές αλλαγές εισήχθησαν τον Ιούλιο οι οποίες αλλάζουν τη νομοθεσία προστασίας της απασχόλησης και το καθεστώς που διέπει τις απολύσεις, οδηγούν στην αλλαγή του πλαισίου εφαρμογής των κατώτατων μισθών, τη μείωση αποζημίωσης των υπερωριών και επιτρέπουν στις συμφωνίες σε επίπεδο επιχειρήσεων να υπερέχουν των άλλων επιπέδων. Παράλληλα με τις μεταρρυθμίσεις στην απασχόληση στο δημόσιο που μειώνουν τις στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας, οι αλλαγές αυτές θα αυξήσουν την προσαρμογή των ικανοτήτων των επιχειρήσεων και τελικά, την τόνωση της απασχόλησης. Περαιτέρω μέτρα θα ληφθούν για τη μεταρρύθμιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης της αυτόματης επέκτασης των τομεακών συμφωνιών σε εκείνους που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις. Τέλος η κυβέρνηση θα θεσπίσει νομοθεσία για την εισαγωγή συμμετρίας στο σύστημα της διαιτησίας, ενισχύοντας παράλληλα την ανεξαρτησία και τη διαφάνεια» [σ.σ. οι υπογραμμίσεις με πλάγια ολοδικές μας].

Σε απλά ελληνικά –και αν αποκωδικοποιούμε την κατάσταση σωστά - τα παραπάνω περιγράφουν την πλήρη απορρύθμιση της εργασίας μέσα από μέτρα όπως η αύξηση του ορίου των απολύσεων με ταυτόχρονη μείωση περίπου στο μισό της αποζημίωσης, την μείωση της αποζημίωσης της υπερωριακής απασχόλησης, την κατάργηση του κατώτατου μισθού. Σε συνδυασμό με την «εισαγωγή συμμετρίας» στο θεσμό της διαιτησίας που σημαίνει ότι δεν θα προσφεύγει μονομερώς ο εργαζόμενος για το ύψος της σύμβασης αλλά το ίδιο δικαίωμα θα έχει και ο εργοδότης, διαμορφώνεται ένα περιβάλλον όπου η εργοδοσία γίνεται παντοδύναμη. Με αυτό δεδομένο και με την ανεργία να «ξεσαλώνει», όχι μόνο οι κλαδικές δεν θα υπερισχύσουν των επιχειρησιακών αλλά πολλοί θεωρούν ότι οδηγούμαστε ταχύτατα στη ντε φάκτο επικράτηση των ατομικών συμβάσεων: «Τόσα δίνω φίλε, κι αν δε σου κάνει, να περάσει ο επόμενος».

Κι εδώ είναι που το μνημόνιο υπόσχεται ότι «οι αλλαγές αυτές θα αυξήσουν την προσαρμογή των ικανοτήτων των επιχειρήσεων και την τόνωση της απασχόλησης». Γιατί το παραμυθάκι που ήδη έχουν αρχίσει να μας πουλάνε (άγνωστο ακόμα πόσο θα περπατήσει) έχει τίτλο «τέρμα τα μέτρα, τώρα ανάπτυξη». Και σταδιακά θα μας πάρουν τ’ αυτιά με «ειδήσεις» για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Στα ψιλά γράμματα όμως αυτές οι «νέες θέσεις εργασίας» θα αναγράφουν την προέλευσή τους: ότι δηλαδή θα προέρχονται από τη διάλυση μόνιμων ή σταθερών μέχρι πρότινος θέσεων εργασίας (καλή ώρα τώρα με τις αποκρατικοποιήσεις, πολλή «φύρα» θα πεταχτεί και πολύς χώρος θα ελευθερωθεί). Και για κάθε εργαζόμενο με πολυετή εργασιακή εμπειρία και περισσότερα – έστω και «χιλιοτσακισμένα» ασφαλιστικά κι εργασιακά δικαιώματα – που θα πετιέται από το τρένο, θα προσλαμβάνεται ένας νέος, άπειρος, εκτεθειμένος σε νόμιμα τερτίπια όπως η μαθητεία ή τα μειωμένα μισθολογικά δικαιώματα για τους κάτω των 25. Μέχρι να παλιώσει. Νέοι αναλώσιμοι θα βρεθούν, αυτό εγγυημένο... Καλά τα κατάφερες, Αντρέα (Λοβέρδο). Για μια Ελλάδα νέα...

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση