Ο αδύναμος κρίκος της Κυβέρνησης είναι ο Γιώργος Παπανδρέου

• Ο Σαμαράς πρέπει να επιδιώξει μια κατά μέτωπον αντιπαράθεση με τον κ. Παπανδρέου

«Η πρόταση που ακούσαμε πριν από μια εβδομάδα, ήταν και είναι καταστροφική για τη χώρα. Αν σήμερα παγώσουμε τους μισθούς, θα παγώσουμε την αγορά. Αν αυξήσουμε τους φόρους στη μεσαία τάξη, θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη, θα βαθύνουμε την ύφεση, θα μειώσουμε τα έσοδα του κράτους. Και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης.» Γ. Παπανδρέου, Δ.Ε.Θ. 12-9-2010
Καμιά φορά η ιστορία, όταν έχει κέφια, φέρνει τα λόγια σου απέναντι στα έργα σου! Ο κ. Παπανδρέου, με τη βοήθεια του συστήματος που τον έφερε στην εξουσία, παρουσιάστηκε ως το «καλό παιδί» που έλεγε την αλήθεια. Με αρχές, αξίες και πρόγραμμα για να βγάλει τη χώρα από την οικονομική κρίση. Μια κρίση, που όπως έλεγε, οφείλετο στη «διεφθαρμένη» και «ανίκανη» κυβέρνηση Καραμανλή. Καθώς βλέπω Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Γαλλία και Αγγλία να λαμβάνουν εγκαίρως μέτρα, αναρωτιέμαι, αν έφτασε μέχρι εκεί ο Καραμανλής και οδήγησε τις οικονομίες τους σε κρίση! Η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ πέτυχε να πείσει τον κόσμο, ότι ο Καραμανλής χρεοκόπησε τη χώρα. Και, όμως, είναι ο κ. Παπανδρέου που μας οδηγεί σ’ αυτόν «τον φαύλο κύκλο της κατάρρευσης».
Τα προεκλογικά ψέμματα
Η αλήθεια για το χρέος: Σε κάθε ευκαιρία τα κυβερνητικά φερέφωνα μας λένε ότι ο Καραμανλής αύξησε το χρέος κατά 100 δις ευρώ! Να η αλήθεια:
1. Η κυβέρνηση Καραμανλή πλήρωσε 62 δισ ευρώ για τόκους δανείων προηγουμένων κυβερνήσεων!
2. 10 δισ ευρώ ήσαν οι καταπτώσεις εγγυήσεων τις οποίες οι κυβερνήσεις Σημίτη, δεν ενέγραψαν στους προϋπολογισμούς!
3. Σε 15 δις ανέρχονταν οι προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων.
4. Η Ε.Ε. υποχρέωσε την Κυβέρνηση να φέρει νόμο το 2004 για να νομιμοποιηθούν οι ισολογισμοί Νοσοκομείων και να καταβληθούν χρέη ύψους 6 δις!
Από τα 100 δις που καταλογίζουν στον Καραμανλή, τα 93 δις είναι υποχρεώσεις που κληρονόμησε από το παρελθόν! Μας αποκρύπτουν, επίσης, ότι η κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου να πετύχει την ένταξη στην ΟΝΕ, προεισέπραξε μελλοντικά έσοδα του δημοσίου, ύψους 7 δις ευρώ!
Η αλήθεια για το έλλειμμα: Ο κ. Παπανδρέου μας έλεγε ότι δεν ήξερε την αλήθεια. Μετεκλογικά, για να δικαιολογηθεί, κατηγόρησε τη Ν.Δ. ότι έδινε ψεύτικα στοιχεία. Στις 3 Μαΐου 2010, ο κ. Προβόπουλος, δήλωσε στους «Φακέλους» του Σκαϊ:
«Με βάση τα στοιχεία του οκταμήνου, που τα ήξερε ο ελληνικός λαός και όχι μόνον οι ηγεσίες των κομμάτων, μπορούσε κανείς να υποθέσει –και σε αυτό είμαι πολύ ανοιχτός– ότι όταν το έλλειμμα στους 8 μήνες είναι 8%, με μια απλή μέθοδο των τριών στους 12 μήνες θα είναι 12%». Το τελικό ύψος του ελλείμματος θα βρισκόταν σε άμεση συνάρτηση με το αν θα λαμβάνονταν ή δεν θα λαμβάνονταν μέτρα και τι είδους».
Ήξερε, λοιπόν, από τον Αύγουστο, απλώς επέλεξε να λέει ότι δεν ήξερε! Και κάτι ακόμα: το τελευταίο τρίμηνο του 2009, το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε τη χώρα και επομένως ευθύνεται για ένα μέρος του ελλείμματος!
Η αλήθεια για τα όρια ηλικίας: Στη ΔΕΘ ρωτήθηκε, για τα όρια συνταξιοδότησης και απάντησε: «Επειδή έχω ρωτήσει πολλές φορές ειδικούς πάνω στο θέμα αυτό, και εδώ στην Ελλάδα, θεωρείται ότι δεν είναι αυτό το πρόβλημα για την εξυγίανση και τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό, εμείς έχουμε πάρει θέση για τη μη αλλαγή των ορίων ηλικίας».
Η αλήθεια για τον ΦΠΑ: Ρωτήθηκε, επίσης, αν θα μειώσει τον ΦΠΑ για να τονώσει την ανάπτυξη και απάντησε: «Εμείς δεν θα μειώσουμε τον ΦΠΑ. Θα ήταν ευχής έργο αν μπορούσαμε. Δεν θα αυξήσουμε όμως τον ΦΠΑ.»
Όταν κάποιος δεν δίστασε να πει τόσο χοντροκομμένα ψέματα, είναι δυνατόν να τον εμπιστεύεσαι ότι σήμερα, λέει την αλήθεια για αυτά που έρχονται;
Μετεκλογικοί εφιάλτες
Μετεκλογικά ο κ. Παπανδρέου εφαρμόζει ένα πρόγραμμα για το οποίο δεν έλαβε εντολή. Για την ακρίβεια κάνει αυτό που εξόρκιζε! Θα αναφέρουμε πάλι δυο-τρείς περιπτώσεις.
Το ΔΝΤ: Οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ, χωρίς να εξετάσει καμιά άλλα λύση. Αποκαλυπτικές ήταν οι δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών Φ. Σαχινίδη στη ΝΕΤ. “Όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο Δ.Ν.Τ.“! (Γ. Δελαστίκ, ΕΘΝΟΣ online, 10-5-2010). Τότε προς τι όλα τα ταξίδια, οι «σκληρές μάχες» και οι διαπραγματεύσεις; Προπέτασμα καπνού για τους... ιθαγενείς.
Οι κερδοσκόποι: Στις 19 Μαΐου, 10 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή για τα παιχνίδια κερδοσκοπίας από τον Οκτώβριο του 2009 «η Τράπεζα της Ελλάδος στις 5 Οκτωβρίου 2009, άλλαξε τις διαδικασίες διακανονισμού των συναλλαγών στα ελληνικά ομόλογα, αυξάνοντας σε 10 από το 3 ημέρες που ήταν, τις ημέρες για να γίνει η εκκαθάριση των συναλλαγών. Η επιμήκυνση της χρονικής περιόδου του διακανονισμού δημιουργεί μεγάλα περιθώρια υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης.» Τι άλλη χρείαν μαρτύρων έχουμε; Εδώ δεν έχουμε μόνο ανικανότητα, αλλά και μια έντονη οσμή σκανδάλου που χρήζει περαιτέρω ερεύνης.
Η COSCO: Όσοι έβλεπαν τον κ. Παπανδρέου και τα άλλα κυβερνητικά στελέχη να στρώνουν το… κόκκινο χάλι στον πρόεδρο της COSCO, θα συνειδητοποίησαν μελαγχολικά ότι η δημαγωγία δεν έχει όρια. Έγραφε η «Καθημερινή» στις 21-5-2010: «Ορισμένα κυβερνητικά στελέχη αντιμετώπιζαν, προεκλογικώς και αμέσως μετά, την κινεζική επένδυση στον Πειραιά ως προσπάθεια υφαρπαγής του εθνικού πλούτου. Ευτυχώς η πραγματικότητα και οι τεράστιες ανάγκες της χώρας, τους προσγείωσαν. Καλό είναι, όμως, να θυμηθούμε πόσο παράλογες ήταν οι θέσεις τους στις οποίες οδηγήθηκαν από την προσπάθεια να φανούν αρεστοί σε ορισμένους συνδικαλιστές και καλοπληρωμένες συντεχνίες.»
Ζήτησαν από κανέναν συγγνώμη; Ομολόγησαν ότι έκαναν λάθος; Πάντα μικροί και μικρόψυχοι!
Τα νέα σενάρια
Ενώ ο κ. Παπανδρέου μεθόδευε την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ, η Ν.Δ. παραλυμένη από την βαριά ήττα και απασχολημένη με τα εσωτερικά της, έχασε χρόνο και άφησε το ΠΑΣΟΚ ελεύθερο το πεδίο. Έτσι φόρτωσαν στον Καραμανλή ακόμα και το προπατορικό αμάρτημα για να απαξιώσουν το κυβερνητικό παρελθόν της Ν.Δ.! Στη συνέχεια, για να δικαιώσουν την κριτική τους, έστησαν τις εξεταστικές. Όμως, τα γεγονότα έτρεξαν και τους πρόλαβαν.
Το σύστημα, επειδή βλέπει ότι η κατάρρευση του κ. Παπανδρέου μπορεί και να είναι ραγδαία, απεργάζεται σενάρια για να διασώσει τον εκλεκτό του. Σε πρώτη φάση σκηνοθετούν το… μέλλον της κας. Μπακογιάννη και καλλιεργούν κλίμα για την… αποπομπή Καραμανλή. Αν και στην αρχή η αποχώρηση της κας. Μπακογιάννη, φαινόταν ανεξήγητη, το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Η κα. Μπακογιάννη ταυτίστηκε με τον κ. Παπανδρέου σε μια κεντρική επιλογή, για να προλειάνει το έδαφος και να αποτελέσει το ανάχωμα των απογοητευμένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς τη Ν.Δ. Τοποθετώντας το… μελλοντικό κόμμα της κας. Μπακογιάννη μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ αποτρέπουν τις απευθείας διαρροές προς τη Ν.Δ. Η κα. Μπακογιάννη προετοιμάζεται ως δεκανίκι του συστήματος για να εμποδιστεί ο Σαμαράς. Αυτό είναι το σχέδιο. Γι αυτό προβάλλεται η Μπακογιάννη. Έτσι δικαιολογείται το άσβεστο μίσος κατά Καραμανλή. Αυτή τη χρησιμότητα εξυπηρετεί η σκανδαλολογία. Αυτό το στόχο έχουν και οι επιθέσεις εναντίον στενών συνεργατών του Σαμαρά. Ο εφιάλτης τους είναι ο Σαμαράς. Κάνουν, ότι μπορούν να τον αποδυναμώσουν.
Ο Σαμαράς να επιζητήσει την κατά μέτωπον αντιπαράθεση
Τελικά, συντομότερα απ’ ότι ίσως περίμεναν και οι πλέον απαισιόδοξοι, ο κ. Παπανδρέου απεδείχθη ένας αδίστακτος δημαγωγός, διψασμένος για εξουσία. Κορόιδεψε τον κόσμο για να υφαρπάξει την ψήφο του, λέγοντας ότι «λεφτά υπάρχουν», ότι «θα δώσει αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» (επί τη ευκαιρία να σημειώσουμε ότι ο πληθωρισμός τρέχει με 4%), ότι «δεν θα αυξήσει τους φόρους και τα όρια συνταξιοδότησης». Στην αρχαία Αθήνα ένας τέτοιος δημαγωγός, θα είχε ήδη εξοστρακιστεί!
Τώρα, προσπαθούν να εγκλωβίσουν τον Σαμαρά σ’ ένα αδιέξοδο παιχνίδι εσωστρέφειας για να μη σηκώσει κεφάλι. Με τη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», έδειξε ότι έχει αντιληφθεί το παιχνίδι. Δεν αρκεί, μόνο αυτό. Χρειάζεται και αντεπίθεση. Ο αδύναμος κρίκος της Κυβέρνησης είναι ο Γ. Παπανδρέου. Σ’ αυτόν πρέπει να επικεντρωθούν τα πυρά της αντιπολιτευτικής τακτικής της Ν.Δ. Όχι με ευφυολογήματα για τη γλωσσική επάρκεια του πρωθυπουργού. Αυτό το διασκεδαστικό έργο το έχουν αναλάβει οι σατυρικές εκπομπές και οι επιθεωρησιογράφοι. Ο κ. Παπανδρέου είναι ευάλωτος σε πάρα πολλά σημεία.
1. Η προφανής αντιδιαστολή προεκλογικών δεσμεύσεων και μετεκλογικών έργων. Να υπενθυμίζεται καθημερινά η αφερεγγυότητα του κ. Παπανδρέου.
2. Η ανικανότητα της κυβέρνησης του. Το κυβερνητικό έργο προχωράει (τρόπος του λέγειν) με βήματα σημειωτόν.
3. Τα πρώτα σκάνδαλα και οι πρώτες ρωγμές. Πριν ακόμα συμπληρώσει ένα χρόνο έχουμε δυο αποχωρήσεις υφυπουργών για θέματα ηθικής τάξεως, ενώ οσμές σκανδάλων αρχίζουν να αναδύονται σε πολλά θέματα.
4. Το παιχνίδι των κερδοσκόπων. Ειδικά μετά την κατάθεση της ερώτησης από τους 10 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, το θέμα αποκτά μείζονα πολιτική διάσταση και πέραν του υπουργού οικονομικών, αγγίζει απ’ ευθείας και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Επιβάλλεται να διερευνηθεί από τη Βουλή για ενδεχόμενες πολιτικές ευθύνες. Όταν το ΠΑΣΟΚ στήνει Επιτροπές με εικασίες, είναι δυνατόν να αγνοηθεί ένα τόσο σοβαρό θέμα;
5. Οι εξεταστικές επιτροπές. Η Ν.Δ. να επιμείνει μέχρι τέλους στη διαλεύκανση όλων των υποθέσεων. Δεν έχει να χάσει τίποτα. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανό η έκβαση να είναι τέτοια, που θα αποβεί σε βάρος του ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να προσφέρει στον ελληνικό λαό όραμα και ελπίδα. Επιλέγοντας το ΔΝΤ ο κ. Παπανδρέου ουσιαστικά αφοπλίστηκε! Κάθε μέρα πριονίζει στο κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται. Με τον κ. Παπανδρέου στην εξουσία μπορούμε να προσδοκούμε χειρότερες μέρες.
1. Κατά μέτωπον αντιπαράθεση. Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να υιοθετήσει μια τακτική κατά μέτωπον αντιπαράθεσης με τον κ. Παπανδρέου. Να τον «κυνηγάει» κάθε μέρα παντού. Να γίνει ο εφιάλτης του. Να τον κάνει να απολογείται.
2. Debate, επειδή η κατάσταση της οικονομίας είναι κρίσιμη και χρειάζεται εναλλακτική λύση, να απαιτήσει ένα debate με τον κ. Παπανδρέου για να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός. Δεν έχει σημασία, αν το αρνηθεί ο κ. Παπανδρέου. Σημασία έχει να το ζητήσει ο κ. Σαμαράς!
Σ’ αυτή την αντιπαράθεση με τον κ. Παπανδρέου, έχει υποχρέωση απέναντι στον εαυτό του, απέναντι στην παράταξη, απέναντι στη χώρα και την ιστορία να συμμετάσχει και ο κ. Καραμανλής. Δεν δικαιούται να απουσιάζει. Η θέση του είναι στην πρώτη σειρά των εδράνων της Βουλής. Είναι δική του ευθύνη να υπερασπίζεται το κυβερνητικό παρελθόν της Ν.Δ.
Ευθύνη του Σαμαρά, είναι να διαμορφώσει το μέλλον της.
Κώστας Ροδινός

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση