Βαρύ ατόπημα του Νίμιτς κατά της κυβέρνησης Καραμανλή

Παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας

Ένοχη ανοχή Καραμανλή και Ντόρας

Παρέμβαση στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις έκανε ο κύριος Νίμιτς, όταν ζήτησε για πρώτη φορά να συναντηθεί με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κύριο Γιώργο Παπανδρέου. Χωρίς να υπάρχει προηγούμενο, αλλά κυρίως, κινούμενος εκτός δικαιοδοσίας, ο διαπραγματευτής του ΟΗΕ, κύριος Νίμιτς, ενημέρωσε τον κύριο Παπανδρέου για τις εξελίξεις των συνομιλιών Ελλάδας – Σκοπίων για το θέμα της ονομασίας!...
Γιατί όμως ο μέχρι χθες απλησίαστος και «μουγγός» Νίμιτς άλλαξε την τακτική του, παραβιάζοντας και τον τρόπο με τον οποίο έχει ενταλθεί να κινείται; Η κίνηση αυτή του διαπραγματευτή αποτελεί προσωπική του επιλογή ή ουσιαστικά εκτελεί εντολές που του μεταφέρθηκαν από τους προϊσταμένους του; Σαφέστατα, ο κύριος Νίμιτς είναι ένας υπάλληλος, ανώτερος μεν, αλλά υπάλληλος, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λειτουργήσει έξω από το πεδίο και τις εντολές που του έχουν δοθεί.
Έτσι, οι «κακές γλώσσες» για σύντομη εκλογική διαδικασία στις αρχές Σεπτεμβρίου, δείχνουν να δικαιώνονται, γιατί η ενημέρωση αυτή του κυρίου Παπανδρέου μόνο ως ενημέρωση στην διάδοχη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή μπορούν να εκληφθούν. Άσχετα με το αν ο Καραμανλής θα κάνει εκλογές τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, η κίνηση αυτή του κυρίου Νίμιτς αποτελεί ευθύ παρεμβατισμό στα εσωτερικά της χώρας, κρίνοντας μάλιστα ακόμη και την εκλογική διαδικασία!!!
Ουσιαστική αντίδραση δεν έχει υπάρξει ακόμη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, κύριο Καραμανλή ή την Ελληνίδα υπουργό Εξωτερικών, την Ντόρα Μπακογιάννη, οι οποίοι δείχνουν να αποδέχονται την «κίνηση παρεμβατισμού» που έκανε ο κύριος Νίμιτς, ξεπερνώντας τα όρια κινήσεών του. Έτσι, από χθες βρισκόμαστε σε μία άτυπη προεκλογική περίοδο, της οποίας το αποτέλεσμα μας έχει γίνει γνωστό από τον κύριο Νίμιτς, ο οποίος φρόντισε μέσα από μία απλή ενημερωτική επίσκεψη να δώσει τον τόνο και να επηρεάσει όλους εκείνους που λειτουργούν ως καταλύτες στις προεκλογικές περιόδους (π.χ. ξένοι επενδυτές).
Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν επιτρέπει μόνο την παραβίαση του Αιγαίου από την Άγκυρα, αλλά επέτρεψε ακόμη και την παραβίαση της πολιτικής ζωής της χώρας, από έναν υπάλληλο, τον οποίο συνεχίζει να αποδέχεται ως «ενδιάμεσο όργανο» του ΟΗΕ. Κάθε σοβαρός πρωθυπουργός, που θα σεβόταν τόσο τον εαυτό του, αλλά κύρια τους κανόνες των πολιτικών λειτουργιών, θα προχωρούσε σε άμεση αποπομπή του κυρίου Νίμιτς, καταθέτοντας ταυτόχρονα τις δικαιολογημένες αιτιάσεις του στους προϊσταμένους του συγκεκριμένου κυρίου, και θα ζητούσε την παραδειγματική τιμωρία του επειδή παρενέβη στα εσωτερικά της Ελλάδας χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία και πέρα από τις αρμοδιότητες που του έχει ορίσει ο ΟΗΕ και με κύριο σκοπό να δημιουργήσει «κλίμα» ανατροπής της υπάρχουσας κυβέρνησης, αλλά και την διακοπή κάθε είδους διαβουλεύσεων με τα Σκόπια.
Τέτοιες κινήσεις, όμως απαιτούν ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα από τον Έλληνα πρωθυπουργό, την οποία, όπως αποδεικνύουν οι εξελίξεις, ο κύριος Καραμανλής έπαψε να διαθέτει και αποδέχεται τον οποιονδήποτε υπαλληλάκο να επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της Ελλάδας. Η κυρία Μπακογιάννη, φυσικά δεν έκανε και δεν είπε τίποτε (και ούτε αναμένεται να κάνει) στο συγκεκριμένο θέμα, ακολουθώντας την πάγια τακτική της να παρακολουθεί τις εξελίξεις, περιμένοντας προφανώς την κατάλληλη στιγμή για να «δράσει» και να κάνει την προσωπική της κίνηση, αποσκοπώντας (ως συνήθως) σε καθαρά προσωπικά οφέλη.
Αυτή τη χρονική στιγμή, εάν υπάρχει ακόμη, έστω και η ελάχιστη σοβαρότητα στον κύριο Καραμανλή και τους υπουργούς του, θα πρέπει να προχωρήσουν άμεσα σε σειρά καταγγελιών για τις πρακτικές που έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται προκειμένου να ανατραπεί η κυβέρνησή του… Εκτός και εάν δεν τον ενδιαφέρει τον κύριο πρωθυπουργό, πως η «απάθειά» του συντείνει στην γενικότερη απαξίωση της χώρας μας και άρα των εθνικών μας συμφερόντων, τα οποία βάλλονται το τελευταίο διάστημα από πολλούς με κύριο σκοπό την «απαλλοτρίωση» γεωγραφικών περιοχών που σήμερα ανήκουν στην Ελλάδα.
Εάν επιτρέπεται στον κάθε γελοίο υπαλληλάκο να προσβάλει την Ελληνική κυβέρνηση (ό,ποια και αν είναι αυτή), τότε μάλλον οι πολιτικοί αλλά και η πολιτική της χώρας θα πρέπει να επαναπροσανατολιστούν και να επαναπροσδιοριστούν οι διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας. Η ανοχή σε τακτικές και πρακτικές που υποσκάπτουν την ορθή λειτουργία του Ελληνικού Συντάγματος σημαίνει ταυτόχρονα και συνενοχή σε εκείνους που επιθυμούν τον καταποντισμό της χώρας μας. Και αυτό πρέπει να διασαφηνιστεί πως δεν το επιτρέπουν οι Έλληνες πολίτες…

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση