Με κάμερες και πίσω από σιδεριές ζούνε οι Έλληνες στο κέντρο της Αθήνας!

Έσκισαν και ποδοπάτησαν την Καινή Διαθήκη!

Η εικόνα όμως που αντικρίζει όποιος «θαρραλέος» αποφασίσει να διασχίσει _μέρα ή νύχτα_ δρόμους όπως η Μενάνδρου, η Γερανίου, η Σοφοκλέους, η Ευριπίδου, μάλλον δεν θα είναι όσο ειδυλλιακή περίμεναν πως θα εξελιχθεί αυτοί που επένδυσαν τότε σε επιχειρήσεις ή ακίνητα.
Αφρικανές που κάνουν πιάτσα στα πεζοδρόμια της Ευριπίδου, τοξικομανείς που «σουτάρουν» νυχθημερόν, κλοπές, διαρρήξεις αυτοκινήτων και μαγαζιών, μαχαιρώματα και δυσωδία!
Αυτή είναι η εικόνα του μεταολυμπιακού ιστορικού κέντρου της ελληνικής πρωτεύουσας. Της πρωτεύουσας που δέχεται καθημερινά χιλιάδες μετανάστες - παράνομους καθώς ουδείς μοιάζει πρόθυμος να νομιμοποιήσει αλλά ούτε και να διώξει.
Αυτό τουλάχιστον καταγγέλλει η πλειοψηφία των ελάχιστων ελλήνων που απέμειναν και που σήμερα δυσκολευόμαστε όσο ποτέ να πάρουμε έστω και μια σύντομη επώνυμη δήλωση τους.
Όπου γυρίσεις να δεις, συναντάς ναρκωτικά!
«Τηλεφωνούσα στην αστυνομία, η οποία προς τιμή της, ήταν πραγματικά σε ελάχιστο χρόνο εδώ κάθε που κάποιος έπεφτε αιμόφυρτος στη βιτρίνα του μαγαζιού μου. Βγήκα στα κανάλια, φώναξα, ζήτησα επανειλημμένως κάποιον αρμόδιο να επιληφθεί, να πάψω να φοβάμαι το αυτονόητο… την καθημερινότητά μου» καταγγέλλει εις εκ των καταστηματαρχών που κατόπιν τηλεφωνικών απειλών που δέχτηκε αρνείται ακόμη και να μας κρατήσει στο μαγαζί του.
«Δεν θέλουν να βρουν λύση. Αν ήθελαν, σε δύο μήνες θα είχαμε ηρεμήσει. Θα έφευγε ο ΟΚΑΝΑ όπως μας υπόσχονται τόσο χρόνια -και κάνουν και πάλι εν όψει των ευρωεκλογών-, θα έδιναν άδειες εργασίας σε όλους αυτούς που στοιβάζονται στα ερειπωμένα -και είναι χιλιάδες- κτίρια του κέντρου, που δεν έχουν να φάνε και αφοδεύουν στο δρόμο» λέει η κυρία Ινα Μελίδου, πίσω από τις σιδεριές που έχει βάλει έξω από την πόρτα του γραφείου συνοικεσίων που διατηρεί τα τελευταία εννέα χρόνια σε πολυκατοικία επί της οδού Πειραιώς και πολύ κοντά στην πλατεία της Ομόνοιας, ενώ συνεχίζει «Πάντα φεύγω πριν να νυχτώσει. Και ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί που μας μέμφονται ως ρατσιστές γιατί οι ίδιοι βρίσκουν “γραφική” την εικόνα αυτού του κομματιού της πόλης. Αυτοί όμως έρχονται από τα προάστια για βόλτα. Δεν μπαίνουν στα λεωφορεία που μπαίνουμε εμείς, δεν τρέμει το φυλλοκάρδι τους να πάνε μέχρι το περίπτερο, δεν λιποθυμούν στα πόδια τους οι τοξικομανείς, ούτε ουρούν στις δικές τους πραμάτειες».
Ποδοπάτησαν και ξέσκισαν την Καινή Διαθήκη
Τον πατέρα Σεραφείμ, τον συναντούμε κλειδαμπαρωμένο στο γραφείο της εκκλησίας, να μας κοιτά μέσα από την οθόνη στα αριστερά του με το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που έχει τοποθετηθεί στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίου.
«Εξεγέρθησαν για το κοράνι που έσκισε όπως λένε ο αστυνομικός. Εμείς τι θα έπρεπε να κάνουμε όταν την Μ. Παρασκευή το βράδυ που στολίζαμε τον επιτάφιό μας, έκλεψαν την τσάντα μιας κυρίας που έβγαινε από την εκκλησία και της ποδοπάτησαν ξεσκίζοντάς την, την Καινή Διαθήκη που κρατούσε στα χέρια;» μας ρωτά χωρίς σαφώς να περιμένει πως είμαστε εμείς αυτοί που θα του δώσουν την απάντηση που γυρεύει.
«Για να βγω από την εκκλησία να πάω για ένα ευχέλαιο, βάζω το ευχολόγιο και τον σταυρό σε πλαστική σακούλα. Προτιμώ να γίνομαι ρεζίλι από το να γίνομαι στόχος κρατώντας μια τσάντα. Γιατί σε αυτή την περιοχή είσαι στόχος ληστών καθημερινώς» υποστηρίζει ο πατέρας ο οποίος μάλιστα ετοιμάζεται για μια νέα καταγγελία.
«Μου έχουν μεταφέρει, ότι οι Αφρικανές που εκδίδονται στην περιοχή, έχουν μεταφέρει την πιάτσα τους τον τελευταίο καιρό ακόμη και γύρω από την εκκλησία. Αυτό απαγορεύεται δια νόμου και ειλικρινά δεν θέλω κανείς να διώκεται, πολλώ δε μάλλον να καταθέσω ο ίδιος μήνυση αλλά πόσο ακόμη θα αντέξουμε κι εμείς αυτή την κατάσταση; Παλιότερα ήταν η πρώτη ενορία των Αθηνών. Τώρα μείναμε δυο παπάδες σχεδόν χωρίς ποίμνιο.
Είναι ριψοκίνδυνο το να έρχεσαι εδώ»…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση