Καλοστημένο σχέδιο προκλήσεων στο Αιγαίο

Η Τουρκία σχεδιάζει επί χρόνια μία σύγκρουση με την Ελλάδα, που δεν αργεί να έρθει

«Ενώπιος ενωπίω» με τον εμπνευστή της νεοοθωμανικής στροφής της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής βρίσκεται πλέον η Αθήνα και η παρουσία του καθηγητή Αχμέτ Νταβούτογλου στην ηγεσία του τουρκικού ΥΠΕΞ καθιστά ακόμη πιο πολύπλοκη την αντιμετώπιση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων αλλά και τη διαμόρφωση της ελληνικής θέσης για τα ευρωτουρκικά.
Ο κ. Νταβούτογλου από το παρασκήνιο ως σύμβουλος του πρωθυπουργού Ερντογάν για θέματα εξωτερικής πολιτικής από την πρώτη στιγμή που πήρε την εξουσία το ΑΚΡ το 2002, έκτισε στα θεμέλια τα οποία είχε θέσει αρκετά χρόνια πριν ο Τουργκούτ Οζάλ. Με ισλαμικό προσανατολισμό η Τουρκία στράφηκε στη Μ. Ανατολή, στην Κεντρική Ασία αλλά και στην Αφρική σε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που καλύπτει όχι μόνο πολιτικά και εθνοτικά αλλά και πολιτιστικά τις περιοχές που συνδέθηκαν με την οθωμανική αυτοκρατορία.
Στο παρασκήνιο. Με βασικό σύνθημα τα «μηδενικά προβλήματα» με τους γείτονες ο κ. Νταβούτογλου βρέθηκε πίσω από κρίσιμες κινήσεις όπως το «βήμα μπροστά» του κ. Ερντογάν στο Κυπριακό που έφερε το Σχέδιο Ανάν, την προσέγγιση με τη Σύρια, τη διεύρυνση των σχέσεων με το Ιράν, την παρεμβατική πολιτική στο ιρακινό Κουρδιστάν, την έναρξη διαλόγου με την Αρμενία.
Ο γεννημένος στην Τασκένδη πενηντάχρονος καθηγητής διεθνών σχέσεων, με ντοκτορά στη φιλοσοφία, έδωσε ένα πρώτο στίγμα της αντίληψής του για μια νέα προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής με το άρθρο του «Η σύγκρουση των συμφερόντων: μια εξήγηση της Παγκόσμιας (α)ταξίας» που δημοσιεύθηκε το 1998. Στο εκτενέστατο αυτό άρθρο δεν υπήρχε ούτε μια αναφορά στον «κεμαλισμό» ή έστω στην «Τουρκική Δημοκρατία»...
Το βιβλίο όμως που σφράγισε την παρουσία του στην πολιτική σκηνή ήταν το «Στρατηγικό Βάθος - Η διεθνής θέση της Τουρκίας» που εκδόθηκε το 2001 και αποτελεί πλέον το επίσημο δόγμα εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Στο βιβλίο αυτό ο κ. Νταβούτογλου (αποσπάσματα μεταφράσθηκαν στα ελληνικά στο βιβλίο « Ισλάμ Λάιτ, ο πολιτικός αναχρονισμός στην Τουρκία» του Α. Αμπατζή) διατυπώνει σημαντικές αναφορές για τα Βαλκάνια αλλά και το Αιγαίο.
Στο κεφάλαιο για τα Βαλκάνια προωθεί την ιδέα ενίσχυσης των μουσουλμανικών μειονοτήτων και διαμόρφωσης για τον σκοπό αυτό πλαισίου διεθνούς δικαίου για την ασφάλειά τους, ώστε η «Τουρκία να έχει συνεχώς στόχο την εξασφάλιση εγγυήσεων που θα της δώσουν τη δυνατότητα επέμβασης σε υποθέσεις των συγκεκριμένων μειονοτήτων».
Ο κ. Νταβούτογλου μάλιστα διαπιστώνει κυνικά ότι «ένα εντυπωσιακό παράδειγμα στη σύγχρονη εποχή είναι η επέμβαση στην Κύπρο, που κατέστη δυνατόν να νομιμοποιηθεί εντός ενός τέτοιου νομικού πλαισίου...» (σ.σ. η δήλωση αυτή παραπέμπει στην πολιτική που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια η Αγκυρα στη Θράκη).
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση