Καζάνι έτοιμο να εκραγεί ο πλανήτης
Αποζημιώνονται οι... κλέφτες;
«Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύο μείζονες κινδύνους:ο ένας είναι οι κοινωνικές εξεγέρσεις και ο άλλος ο προστατευτισμός. Και οι καταλύτες για τους κινδύνους αυτούς είναι η εκπόνηση σχεδίων διάσωσης επιχειρήσεων και οικονομιών με χρήματα των φορολογουμένων και το φρενάρισμα της ανάπτυξης» .
Αυτή ήταν η ειλικρινέστερη και ακριβέστερη κουβέντα που ειπώθηκε εφέτος στο Νταβός. Την είπε η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ και απηχεί βεβαίως την ανησυχία που είχε εκφράσει προ διμήνου ο Νικολά Σαρκοζί για πιθανή εξαγωγή της εξέγερσης των ελλήνων μαθητών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο γάλλος πρόεδρος αντελήφθη από τους πρώτους ότι ο φόνος ενός μαθητή στην Ελλάδα έγινε η θρυαλλίδα για την έκρηξη της λαϊκής οργής εναντίον ενός συστήματος διακυβέρνησης που, αντί να εξασφαλίζει στους νέους τη δυνατότητα συμμετοχής στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή, τους καταδικάζει στον αποκλεισμό. Και δεν είναι μόνο ελληνικό το πρόβλημα αυτό.
Ετσι τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί δεν απέδωσαν μόνο τις ελληνικές κινητοποιήσεις στην οικονομική κρίση και στην αύξηση της ανεργίας. Στους ίδιους λόγους απέδωσαν τις κινητοποιήσεις που διοργανώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες στη Βουλγαρία, στη Λετονία, στη Λιθουανία, ακόμη και στη μακρινή Μαδαγασκάρη. Και βεβαίως στην οικονομική κατάρρευση της Ισλανδίας απέδωσαν την πτώση της κυβέρνησης του Ρέικιαβικ.
Διεκδικήσεις εκ μέρους των εργαζομένων, που πολλές φορές παίρνουν ιδιαίτερα μαχητική μορφή, παρατηρούνται και σε περιόδους που ο οικονομικός κύκλος είναι ανοδικός. Ωστόσο, στην παρούσα συγκυρία οικονομικής συρρίκνωσης που βιώνουμε, ένα πράγμα καθίσταται καθημερινά προφανές: το διαζύγιο της κοινωνίας με την οικονομία. Το χάσμα μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων που βαθαίνει όταν η κοινωνία συνειδητοποιεί ότι οι πολιτικές ηγεσίες χρησιμοποιούν τα χρήματα των φορολογουμένων για να βοηθήσουν επιχειρηματικούς κλάδους που ευθύνονται τα μέγιστα για την οικονομική κρίση, όπως είναι ο κλάδος των τραπεζών. Γιατί, σύμφωνα με την παγκοσμίως κρατούσα καλβινική ηθική, όταν ένα οικονομικό εγχείρημα αποτυγχάνει, τότε η ίδια η αγορά το αποβάλλει για να το αντικαταστήσει με ένα άλλο
Αυτό υπαγορεύει η ελεύθερη αγορά. Και όμως, η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις σπεύδουν να παρέμβουν υπέρ των αποτυχημένων. Οσο πιο μεγάλη, προκλητική και ασυγχώρητη είναι η αποτυχία τόσο πιο γενναιόδωρη είναι η κρατική αρωγή. Με τα χρήματα των αθώων, φυσικά.
Δηλαδή, τριάντα χρόνια οικονομικού φιλελευθερισμού πάνε στον βρόντο επειδή κάποια παλιόπαιδα που τα σπούδασαν οι γονείς τους στα καλύτερα πανεπιστήμια επινόησαν τα τοξικά χρηματοοικονομικά «προϊόντα»; Τριάντα χρόνια παγκόσμιας και καθολικής προπαγάνδας υπέρ των αρετών των ανοικτών αγορών, του ελεύθερου ανταγωνισμού και του γκρεμίσματος των οικονομικών συνόρων σβήνονται με μια μονοκοντυλιά επειδή κάποια «golden boys» υπερέβησαν τα εσκαμμένα;
Είναι δυνατόν στη σημερινή εποχή να εξεγείρονται οι επί... εκατονταετίες εκμεταλλευτές του μόχθου των ιθαγενών σε κάθε γωνιά του πλανήτη Βρετανοί επειδή κάποια ξένη ενεργειακή εταιρεία που δραστηριοποιείται στη χώρα τους απασχολεί εργαζομένους από την Ιταλία και την Πορτογαλία;
«Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύο μείζονες κινδύνους:ο ένας είναι οι κοινωνικές εξεγέρσεις και ο άλλος ο προστατευτισμός. Και οι καταλύτες για τους κινδύνους αυτούς είναι η εκπόνηση σχεδίων διάσωσης επιχειρήσεων και οικονομιών με χρήματα των φορολογουμένων και το φρενάρισμα της ανάπτυξης» .
Αυτή ήταν η ειλικρινέστερη και ακριβέστερη κουβέντα που ειπώθηκε εφέτος στο Νταβός. Την είπε η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ και απηχεί βεβαίως την ανησυχία που είχε εκφράσει προ διμήνου ο Νικολά Σαρκοζί για πιθανή εξαγωγή της εξέγερσης των ελλήνων μαθητών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο γάλλος πρόεδρος αντελήφθη από τους πρώτους ότι ο φόνος ενός μαθητή στην Ελλάδα έγινε η θρυαλλίδα για την έκρηξη της λαϊκής οργής εναντίον ενός συστήματος διακυβέρνησης που, αντί να εξασφαλίζει στους νέους τη δυνατότητα συμμετοχής στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή, τους καταδικάζει στον αποκλεισμό. Και δεν είναι μόνο ελληνικό το πρόβλημα αυτό.
Ετσι τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί δεν απέδωσαν μόνο τις ελληνικές κινητοποιήσεις στην οικονομική κρίση και στην αύξηση της ανεργίας. Στους ίδιους λόγους απέδωσαν τις κινητοποιήσεις που διοργανώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες στη Βουλγαρία, στη Λετονία, στη Λιθουανία, ακόμη και στη μακρινή Μαδαγασκάρη. Και βεβαίως στην οικονομική κατάρρευση της Ισλανδίας απέδωσαν την πτώση της κυβέρνησης του Ρέικιαβικ.
Διεκδικήσεις εκ μέρους των εργαζομένων, που πολλές φορές παίρνουν ιδιαίτερα μαχητική μορφή, παρατηρούνται και σε περιόδους που ο οικονομικός κύκλος είναι ανοδικός. Ωστόσο, στην παρούσα συγκυρία οικονομικής συρρίκνωσης που βιώνουμε, ένα πράγμα καθίσταται καθημερινά προφανές: το διαζύγιο της κοινωνίας με την οικονομία. Το χάσμα μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων που βαθαίνει όταν η κοινωνία συνειδητοποιεί ότι οι πολιτικές ηγεσίες χρησιμοποιούν τα χρήματα των φορολογουμένων για να βοηθήσουν επιχειρηματικούς κλάδους που ευθύνονται τα μέγιστα για την οικονομική κρίση, όπως είναι ο κλάδος των τραπεζών. Γιατί, σύμφωνα με την παγκοσμίως κρατούσα καλβινική ηθική, όταν ένα οικονομικό εγχείρημα αποτυγχάνει, τότε η ίδια η αγορά το αποβάλλει για να το αντικαταστήσει με ένα άλλο
Αυτό υπαγορεύει η ελεύθερη αγορά. Και όμως, η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις σπεύδουν να παρέμβουν υπέρ των αποτυχημένων. Οσο πιο μεγάλη, προκλητική και ασυγχώρητη είναι η αποτυχία τόσο πιο γενναιόδωρη είναι η κρατική αρωγή. Με τα χρήματα των αθώων, φυσικά.
Δηλαδή, τριάντα χρόνια οικονομικού φιλελευθερισμού πάνε στον βρόντο επειδή κάποια παλιόπαιδα που τα σπούδασαν οι γονείς τους στα καλύτερα πανεπιστήμια επινόησαν τα τοξικά χρηματοοικονομικά «προϊόντα»; Τριάντα χρόνια παγκόσμιας και καθολικής προπαγάνδας υπέρ των αρετών των ανοικτών αγορών, του ελεύθερου ανταγωνισμού και του γκρεμίσματος των οικονομικών συνόρων σβήνονται με μια μονοκοντυλιά επειδή κάποια «golden boys» υπερέβησαν τα εσκαμμένα;
Είναι δυνατόν στη σημερινή εποχή να εξεγείρονται οι επί... εκατονταετίες εκμεταλλευτές του μόχθου των ιθαγενών σε κάθε γωνιά του πλανήτη Βρετανοί επειδή κάποια ξένη ενεργειακή εταιρεία που δραστηριοποιείται στη χώρα τους απασχολεί εργαζομένους από την Ιταλία και την Πορτογαλία;
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...