Ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής στο έλεος του (κάθε) Ερντογάν
Όσο αποτρόπαια ήταν η αποικιοκρατία των προηγούμενων αιώνων με τους Δυτικούς να καθυποτάσσουν δια πυρός και σιδήρου τον «Τρίτο Κόσμο», εξίσου, αν όχι και ακόμη περισσότερο, αποτρόπαια είναι η επίθεση που δέχεται ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής από τα τρομοκρατικά στοιχεία που στο όνομα του Ισλάμ επιδιώκουν να επιβάλουν τις ακραίες επιλογές τους στις δυτικές κοινωνίες.
Μπορεί σε αυτή τη φάση το πεδίο της αιματηρής δράσης τους να είναι η Γαλλία, αλλά, αναμφισβήτητα, ο πραγματικός στόχος όσων κινούν τα ανθρώπινα πιόνια, τα οποία χωρίς κανένα δισταγμό αφαιρούν ζωές ανυπεράσπιστων και ανύποπτων ανθρώπων, είναι η Ευρώπη και τα ιδεώδη που είναι ψηλά στον κώδικα αξιών των κοινωνιών που την απαρτίζουν.
Ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία στην έκφραση, η χειραφέτηση των γυναικών και η ισότητα των φύλων, που, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, απολαμβάνουμε όλοι όσοι ζούμε στη Δύση, είναι αυτά που επιβουλεύονται οι κάθε είδους τζιχαντιστές που προκαλούν κάθε τρεις και λίγο ένα καινούργιο «λουτρό αίματος»: από τους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης έως το περιοδικό «Σαρλί Εμπντό» και το κέντρο «Μπατακλάν».
Όσο και αν κάποιοι επιμένουν να το αρνούνται, η προ τριακονταετίας πρόβλεψη του Αμερικανού ακαδημαϊκού Σάμιουελ Χάντινγκτον (1927-2008) για τη «σύγκρουση των πολιτισμών» βρίσκει όλο και συχνότερα την επιβεβαίωσή της. Ο νεαρός Τσετσένος που προ ημερών αποκεφάλισε τον Γάλλο καθηγητή επειδή έδειξε στους μαθητές του τα σκίτσα του Μωάμεθ δεν είχε προσωπικές διαφορές με τον 47χρονο εκπαιδευτικό Σαμουέλ Πατί, ο οποίος θα πρέπει να καταταγεί στη χορεία των μαρτύρων για την Ελευθερία που εγγυάται ο Δυτικός Πολιτισμός.
Το γεγονός ότι επίσημες κυβερνήσεις χωρών, όπως η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά όχι μόνον αυτή, παρέχουν κάλυψη σε τέτοιες μισαλλόδοξες και απάνθρωπες ενέργειες συνιστά την καλύτερη απόδειξη ότι οι σφαγές στις οποίες επιδίδονται οι κάθε είδους τζιχαντιστές δεν αποτελούν μεμονωμένα και ασύνδετα μεταξύ τους περιστατικά. Κακά τα ψέματα, υπάρχει ένας ευδιάκριτος ιστός που ενώνει όλες αυτές τις σκοταδιστικές επιθέσεις.
Όποιο όνομα και αν απέκτησαν στην πορεία του χρόνου, παλαιότερα «συστήνονταν» ως «Μουτζαχεντίν» ή «Αλ Κάιντα», εν συνεχεία τους γνωρίσαμε ως «Ισλαμικό Κράτος» και πιο πρόσφατα ως «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», ίδιοι και απαράλλαχτοι παραμένουν οι βραχίονες που θέλουν να επιβάλουν μια «κουλτούρα» η οποία δεν αρκείται στη δική της αυθυπαρξία, αλλά τρέφεται από τον αφανισμό οποιουδήποτε έχει διαφορετική αντίληψη για τον τρόπο ζωής.
Η Ευρώπη μέχρι τώρα αντιδρά μάλλον φοβικά στις συνεχείς επιθέσεις που δέχεται στο έδαφος της από στοιχεία που τις περισσότερες φορές κρύβονται πίσω από την ιδιότητα των προσφύγων, όπως συνέβη με τον Τυνήσιο απεχθή δολοφόνο της Νίκαιας που πέρασε από τη Λαμπεντούζα. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δείχνει διάθεση να αλλάξει την ψοφοδεή τακτική που ακολουθεί ως τώρα η ευρωπαϊκή ιθύνουσα τάξη.
Η λυσσώδης αντίδραση του Ερντογάν και άλλων ακραίων μουσουλμάνων καταδεικνύει περίτρανα ότι η στάση του Προέδρου Μακρόν ενοχλεί όσους κρύβονται πίσω από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό που θέλει να καταστρέψει τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Γι΄ αυτό και η ευρωπαϊκή ηγεσία πρέπει να αφήσει κατά μέρος τις αυταπάτες του παρελθόντος ότι η μονομερής ανοχή που επιδεικνύει μπορεί να εξημερώσει το θηρίο και να φέρει θετικά αποτελέσματα προς την κατεύθυνση της συμφιλίωσης.
Οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί επιβάλουν τη λήψη άμεσων αποφάσεων που δεν θα είναι πλέον μόνον αμυντικές, όπως η φύλαξη των συνόρων και ο έλεγχος των εισερχομένων, αλλά μπορεί να γίνουν και επιθετικές. Όποιος δεν σέβεται τα ήθη και τα έθιμα που επικρατούν στην Ευρώπη, πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν έχει θέση στην Ευρώπη. Και αν δεν θέλει να το αντιληφθεί, οι αρχές όλων των ευρωπαϊκών χωρών έχουν καθήκον και υποχρέωση να του δείχνουν την πόρτα της εξόδου.
Ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής, ο οποίος αποτελεί τον πόλο έλξης για κάθε ελεύθερο πνεύμα στον πλανήτη, αλλά ταυτόχρονα και «κάρφος εν τω οφθαλμώ» κάθε ισλαμοφασίστα ή όποιο άλλου μισαλλόδοξου και φανατικού, είναι ανάγκη να πάψει να βρίσκεται στο έλεος του (κάθε) Ερντογάν. Μόνον έτσι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει.
Ώρα λοιπόν να αναφωνήσουμε: Nous sommes tous avec Macron. (Είμαστε όλοι με τον Μακρόν)!
Γρηγόρης Τζιοβάρας
Πρώτο Θέμα
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...