Σχεδιάζει νέο πολεμικό μέτωπο ο Ερντογάν;

Λαμβάνοντας υπόψη την κλιμάκωση της κατάστασης στην Ιντλίμπ και την αντιρωσική ρητορική της Τουρκίας, η Άγκυρα μπορεί να υποκινήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας εναντίον του Ναγκόρνο-Καραμπάχ μέσω του Μπακού. Αυτό είπε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών, της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Αρμενίας, Ρούμπεν Σαφραστιάν, στο Αρμενικό NewsNEWS.am.

Ο Σαφραστιάν εξήγησε ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ερντογάν είναι απρόβλεπτος και έχει την επιθυμία να χρησιμοποιήσει το Αζερμπαϊτζάν στο γεωπολιτικό παιχνίδι ενάντια στη Ρωσία.

"Αυτό αποδεικνύεται από την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στο Αζερμπαϊτζάν και την υπογραφή στρατιωτικής συμφωνίας με τον Αλίγεφ. Η πρόσφατη κλιμάκωση της κατάστασης στα σύνορα Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν μπορεί επίσης να ταιριάζει σε αυτή τη λογική", πρόσθεσε ο Τουρκολόγος.

Σήμερα, πολίτες της Κωνσταντινούπολης πραγματοποίησαν διαμαρτυρία με αντιρωσικά συνθήματα κοντά στο Προξενείο της Ρωσίας, στο κέντρο της πόλης. Αυτό έρχεται μετά τον βομβαρδισμό από δυνάμεις του Άσαντ στην Ιντλίμπ, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 34 στρατιωτών και αρκετούς τραυματίες.


Στις 24 Φεβρουαρίου ένας Αρμένιος στρατιωτικός τραυματίστηκε από πυροβολισμό που προήλθε από την πλευρά του Αζερμπαϊτζάν.

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε στις 25 Φεβρουαρίου ότι το Άνω Καραμπάχ είναι θέμα της Τουρκίας, όσο και του Αζερμπαϊτζάν. "Είναι η μεγαλύτερη επιθυμία μας να επιλύσουμε το πρόβλημα του Άνω Καραμπάχ βάσει της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας του Αζερμπαϊτζάν", δήλωσε ο Ερντογάν σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον ομόλογό του από το Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίγιεφ.

Είπε ότι ο σιδηρόδρομος που συνδέει την Τουρκία με την αυτόνομη περιοχή του Αζερμπαϊτζάν, Ναχτσιβάν, η οποία περιβάλλεται στα ανατολικά και βόρεια με την αντίπαλη Αρμενία, έχει μεγάλη στρατηγική σημασία.

Ο Ερντογάν, επικροτώντας τους αδελφικούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών, δήλωσε: "Θα ενισχύσουμε τον όγκο συναλλαγών [με το Αζερμπαϊτζάν] στα 15 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023, αυτός είναι ο στόχος μας".

Πέρυσι, ο όγκος συναλλαγών των δύο χωρών ήταν 2 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι κύριες εξαγωγές της Τουρκίας προς το Αζερμπαϊτζάν περιλαμβάνουν μηχανήματα, μηχανικές συσκευές και εξαρτήματα για πυρηνικούς αντιδραστήρες.

Λίγες πληροφορίες για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ

Η σημερινή σύγκρουση για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, έχει τις ρίζες της στις αποφάσεις του Ιωσήφ Στάλιν κατά την έμπνευση της Υπερκαυκασίας. Μετά τη Ρωσική Επανάσταση του 1917, το Καραμπάχ αποτέλεσε τμήμα της Υπερκαυκασίας Δημοκρατικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, αλλά σύντομα αυτή διαλύθηκε στις ξεχωριστές Δημοκρατίες της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Γεωργίας.

Μετά την ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα Βρετανικά στρατεύματα κατέλαβαν το Καραμπάχ. Το Φεβρουάριο του 1920, το Εθνικό Συμβούλιο του Καραμπάχ συμφώνησε να ανήκει στη δικαιοδοσία του Αζερμπαϊτζάν, ενώ οι Αρμένιοι έκαναν συνεχή ανταρτοπόλεμο στο Καραμπάχ, μη αποδεχόμενοι τη συμφωνία. Η ίδια η συμφωνία σύντομα ακυρώθηκε από την 9η συνέλευση του Καραμπάχ, η οποία κήρυξε την ένωση με την Αρμενία.

Στις 10 Αυγούστου 1920, η Αρμενία υπέγραψε μια προκαταρκτική συμφωνία με τους Μπολσεβίκους, συμφωνώντας σε μια προσωρινή κατοχή των περιοχών αυτών από τους μπολσεβίκους μέχρι την τελική διευθέτηση.

Με τη Σοβιετική Ένωση να έχει σταθερά τον έλεγχο της περιοχής, η διαμάχη σταμάτησε για αρκετές δεκαετίες. Με την αρχή της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης όμως στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το ζήτημα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ εμφανίστηκε εκ νέου. Κατηγορώντας την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν για την αζερικοποίηση της περιοχής, η πλειοψηφία του αρμενικού πληθυσμού με την ιδεολογική και υλική υποστήριξη της αρμενικής κυβέρνησης ξεκίνησαν μια κίνηση αυτονόμησης της περιοχής. Τον Αύγουστο του 1987, οι Αρμένιοι του Καραμπάχ έστειλαν αίτημα για ένωση με την Αρμενία με δεκάδες χιλιάδες υπογραφές προς τη Μόσχα.

Στις 13 Φεβρουαρίου 1988 οι Αρμένιοι άρχισαν να διαδηλώνουν στην πρωτεύουσα Στεπανακέρτ υπέρ της ενοποίησης με τη Δημοκρατία της Αρμενίας. Έξι μέρες αργότερα έγιναν μαζικές πορείες στο Γερεβάν. Στις 22 Φεβρουαρίου του 1988 μια μεγάλη ομάδα Αζέρων βάδισε από το Agdam κατά του αρμενικού πληθυσμού στην πόλη Askeran. Μεγάλος αριθμός προσφύγων εγκατέλειψε τις εστίες του από την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, καθώς άρχισε βία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών των αντίστοιχων χωρών. Το πογκρόμ είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 32 ανθρώπων (26 Αρμενίων και 6 Αζέρων), σύμφωνα με τα επίσημα σοβιετικά στατιστικά, αν και αρκετοί Αρμένιοι πιστεύουν ότι ο αληθινός αριθμός δεν μεταδόθηκε. Αρμένιοι ξυλοκοπήθηκαν, βιάστηκαν, ακρωτηριάστηκαν και δολοφονήθηκαν στους δρόμους της πόλης και μέσα στα διαμερίσματά τους κατά τη διάρκεια των τριών ημερών της βίας (χωρίς να παρέμβει η αστυνομία καθ'όλη τη διάρκεια του πογκρόμ) για να σταματήσουν μόνο όταν οι σοβιετικές δυνάμεις εισήλθαν στην πόλη καταστέλοντας τον όχλο, την 1η Μαρτίου. Ο τρόπος με τον οποίο δολοφονήθηκαν αρκετοί από τους Αρμένιους έφερε μνήμες από την αρμενική γενοκτονία.

Στις 10 Δεκεμβρίου 1991, σε ένα δημοψήφισμα που μποϊκόταραν οι ντόπιοι Αζέροι, οι Αρμένιοι στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ενέκριναν τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους και ένας πλήρους κλίμακας πόλεμος ξέσπασε μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με το τελευταίο να λαμβάνει υποστήριξη από την Αρμενία. Μια παράνομη κατάπαυση πυρός με συνδρομή της Ρωσίας υπογράφηκε τον Μάιο του 1994, αλλά οι τακτικές ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν με τη μεσολάβηση της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ δεν κατάφεραν να οδηγήσουν σε ειρηνευτική συνθήκη. Αυτό έχει αφήσει την περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ σε κατάσταση νομικής έλλειψης, ενώ η δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ παραμένει de facto ανεξάρτητη, αλλά διεθνώς μη αναγνωρισμένη, ενώ οι αρμενικές δυνάμεις ελέγχουν σήμερα 9% περίπου του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν έξω από τον έδαφος. Ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης, έχουν εκτοπιστεί 230.000 Αρμένιοι από το Αζερμπαϊτζάν και 800.000 Αζέροι από την Αρμενία. Παρά την κατάπαυση του πυρός οι θάνατοι λόγω ένοπλων συγκρούσεων συνεχίστηκαν. Στις 25 Ιανουαρίου 2005, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) υιοθέτησε το ψήφισμα PACE 1416, το οποίο καταδίκασε την εθνοκάθαρση εναντίον των Αζέρων. Τα σύνορα που προέκυψαν μετά την κατάπαυση του πυρός το 1994 έχουν παραμείνει ανέγγιχτα έως σήμερα.

Πέτρος Κράνιας
Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση