Πλήρης ανομία

Σε νορμάλ χώρες το αντιεξουσιαστικό μπάχαλο που βιώνουμε εδώ δεν συμβαίνει...

Από τον Γιώργο Χαρβαλιά

Μία από τις πολλές παθογένειες της σημερινής κυβέρνησης είναι ασφαλώς και η ενθάρρυνση πάσης φύσεως περιθωριακής ανομίας ή σωστότερα η… νομιμοποίηση «αντιεξουσιαστικών δράσεων», συμπεριλαμβανομένης και της βίας, διά της απουσίας συνεπειών.

Το «αντιεξουσιαστικό» μπάχαλο έχει γίνει σήμα κατατεθέν του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις εκφάνσεις του. Από το καθιερωμένο σαββατιάτικο πάρτι των μολότοφ στο Πολυτεχνείο μέχρι τα «ντου» των συλλογικοτήτων με τα τρικάκια, τις μπογιές στις ξένες πρεσβείες, το γκρέμισμα των βιτρινών, αλλά και τους ξυλοδαρμούς «σεσημασμένων εθνικιστών».

Με αφορμή την απόρριψη της αίτησης αποφυλάκισης Κουφοντίνα, το τελευταίο δεκαήμερο σημειώθηκαν περισσότερα από 50 περιστατικά επιθέσεων, βανδαλισμών, φθοράς ξένης περιουσίας και γενικότερα εκδηλώσεων βίας, με ελάχιστες προσαγωγές υπόπτων (οι περισσότεροι απλώς…περαστικοί ή λαθρομετανάστες χωρίς χαρτιά) και ακόμη λιγότερες συλλήψεις.

Στη Γαλλία η εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων» που προέκυψε μέσα από δίκαια κοινωνικά αιτήματα για τις ανισότητες και τη φτώχεια, χωρίς να έχει καμία αναφορά σε ένοπλη τρομοκρατία, οδήγησε σε πολλές χιλιάδες προσαγωγές, εκ των οποίων περισσότερες από τις μισές έγιναν συλλήψεις!


Αυτό καταδεικνύει μια τεράστια διαφορά αντίληψης περί έννομης τάξης από μια φιλελεύθερη και όχι συντηρητική ή δεξιά ευρωπαϊκή ηγεσία, όπως αυτή του Μακρόν, σε σχέση με τους δικούς μας κατσαπλιάδες υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, που θεωρούν την κατάλυση του κράτους διασκεδαστική συνέπεια της επαναστατικής... γυμναστικής των παιδιών τους.

Η αντιμετώπιση της γαλλικής αστυνομίας απέναντι στους «κίτρινους διαδηλωτές», που στη πλειονότητά τους ήταν κανονικοί, έως χθες νομοταγείς πολίτες, ήταν απίστευτα σκληρή,έως απάνθρωπη. Στην Ελλάδα, αντιθέτως, η «αντιεξουσιαστική εκτόνωση» με εκτεταμένες καταστροφές ξένης περιουσίας, πυρπολήσεις οχημάτων, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, ξυλοδαρμούς και μαχαιρώματα «εθνικοφρόνων» θεωρείται έκφανση μιας φυσιολογικής νεανικής συμπεριφοράς και δεν ποινικοποιείται. Ουσιαστικά η Αστυνομία εξουσιοδοτείται να μένει απαθής και να αφήνει την καταιγίδα να περάσει, μέχρι να έρθουν η Πυροσβεστική και οι εργάτες του δήμου να μαζέψουν τα αποκαΐδια.

Η μη λειτουργία των μηχανισμών καταστολής, επειδή οι πρωταγωνιστές των παραβατικών συμπεριφορών διαθέτουν συγγενικές ιδεολογικές καταβολές με αυτές μελών της κυβέρνησης, αποτελεί μια εξαιρετική επικίνδυνη πρακτική, που συναντάται μόνο σε τριτοκοσμικά καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής, συνδεδεμένα με την ανομία, είτε με τη δράση παρακρατικών συμμοριών, είτε με την λειτουργία ναρκο-καρτέλ που χρηματοδοτούν πολιτικούς. Σε νορμάλ χώρες αυτά δεν συμβαίνουν, αλλά, θα μου πείτε, οι νορμάλ χώρες δεν έχουν την ποιότητα πολιτικού προσωπικού που διαθέτει η Ελλάδα μας...

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση