Γιατί ταυτίζεται η τύχη της χώρας με τη Βενεζουέλα;

Στην Ευρώπη δεν εκλείπουν οι αριστεροί πολιτικοί που έχουν εκφράσει την στήριξή τους σε Τσάβες και Μαδούρο, αναφέρει το Politiko

Η επίδειξη αριστεροσύνης από την ελληνική κυβέρνηση, είναι προφανές ότι δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να συγκαταλεχθεί μεταξύ των ωρίμων δημοκρατικά χωρών. Και είναι τραγικό, ότι περιορίζοντας τις δημοκρατικές διαδικασίες στη λήψη αποφάσεων, θα απορούν οι νέοι της Δύσης, πώς συμβαίνει ένας λαός να εγκαταλείπει τις αρχές που οι πρόγονοί του διαμόρφωσαν.

Φαίνεται, πως ζώντας αφενός σε εποχή απύθμενου λαϊκισμού αφενός, και στην επί σειρά ετών αλόγιστη καταναλωτική μανία των νεοελλήνων, λόγω άφθονου χρήματος εκ δανεισμού -με αποτέλεσμα να αυξηθούν και τα κρούσματα διαφθοράς, χωρίς ενόχληση των λαϊκών στρωμάτων- έφερε την χώρα σε κατάσταση που κανείς δεν γνωρίζει πώς μπορεί να δραπετεύσει από αυτήν.

Και το λέγω αυτό, επειδή θα είναι πολύ δύσκολη η διακυβέρνηση της χώρας από αστικό κόμμα, με το εξόχως ακραίο λαϊκιστικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο γλυκαθέν από την απρόσμενη εξουσία που του παραχωρήθηκε, θα πολλαπλασιάσει τις ακραίες συμπεριφορές για να επανέλθει. Οι δε αστοί, εμείς δηλαδή τη συντριπτικής πλειοψηφίας, που δεν μάθαμε να αγωνιζόμαστε δυναμικά για τη διατήρηση των κεκτημένων, δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα αντιπαραταχθούμε στον ακραίο λαϊκισμό της Αριστεράς.

Σε σχετικά πρόσφατο άρθρο του Politiko, αναφέρεται πως στην Ευρώπη δεν εκλείπουν οι αριστεροί πολιτικοί που έχουν εκφράσει την στήριξή τους στον πρώην ηγέτη της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες και στον διάδοχό του, Νίκολας Μαδούρο, του οποίου η δίψα για περισσότερη εξουσία καθιστά όλο και πιο δύσκολο να τον υπερασπιστεί κανείς.


Σε δημοσίευμα του Politico με τίτλο «Έξι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του Μαδούρο στην Ευρώπη», στους οποίους συγκαταλέγεται και ο Αλέξης Τσίπρας, αναφέρει ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ένας από τους λιγοστούς Ευρωπαίους πολιτικούς που έδωσαν το παρόν στην κηδεία του Τσάβες. Παλαιότερα είχε χαρακτηρίσει τη Βενεζουέλα ως ένα αντικαπιταλιστικό πρότυπο, ενώ πρόσωπα του περιβάλλοντός του λένε ότι ο Τσάβες είναι ένας από τους προσωπικούς ήρωές του, με τον οποίο έχουν την ίδια ημερομηνία γενεθλίων (28 Ιουλίου).

Το Politico, επικαλείται πρόσφατα ελληνικά δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία, ως ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Αλέξης Τσίπρας είχε ζητήσει φθηνό πετρέλαιο και διπλωματική στήριξη από τη Βενεζουέλα σε περίπτωση που η Ελλάδα έβγαινε από την ευρωζώνη. Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα που επικαλούνται δηλώσεις πρώην υπουργού της Βενεζουέλας, ο Τσίπρας ταξίδευσε στη Μόσχα τον Ιούλιο του 2013 για μία μυστική συνάντηση με έναν αξιωματούχο της Βενεζουέλας.

Και ενώ ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Αντόνιο Ταγιάνι, ζητούσε το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων και την απαγόρευση εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τον πρόεδρο της Βενεζουέλας και τα μέλη της κυβέρνησής του, σε επιστολή που είχε αποστείλει προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στην Ελλάδα προσγειώνονται κυβερνητικά αεροπλάνα της Βενεζουέλας με περίεργη αποστολή, με την ελληνική κυβέρνηση να αυτοπεριθωριοποιείται στην Ε.Ε.

Οφείλω βεβαίως να πω, πιστός στη ρήση του Πλάτωνος, ότι κάθε λαός είναι άξιος της ηγεσίας του, μη εξαιρουμένου του ελληνικού, ότι δεν θα συμφωνούσα ποτέ με έξωθεν επεμβάσεις στα εσωτερικά μιας χώρας, παρά μόνον όταν πλήττονται τα συμφέροντα άλλων χωρών. Ως εκ τούτου, είναι άλλη υπόθεση να τίθεσαι εναντίον έξωθεν επεμβάσεων, και άλλο να στηρίζεις ένα δικτάτορα, που σκοτώνει αδίστακτα τον λαό -είτε με σφαίρες, είτε με λιμό, είτε με έλλειψη φροντίδας για τη υγεία.

Θα κλείσω με δυο παραγράφους του Γιάννη Κουτσομύτη στον «Φιλελεύθερο»: «Η τραγική ιστορία της Βενεζουέλας έχει σοβαρά διδάγματα και για την Ελλάδα. Η αμεριμνησία στα χρόνια της ευημερίας, ο κακός οικονομικός προγραμματισμός, η εκτεταμένη διαφθορά της πολιτικής τάξης, η έλλειψη ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων στην Οικονομία, ο λαϊκισμός και η απέχθεια για τη φιλελεύθερη δημοκρατία, μαζί με τα σοσιαλιστικά πειράματα είναι φαινόμενα που τα έχουμε ζήσει ή τα ζούμε και στην Ελλάδα.

» Εάν κάνουμε μια σύγκριση με τα γεγονότα που έχουμε ζήσει τα τελευταία δέκα χρόνια στη χώρα θα δούμε ότι ο μοναδικός παράγοντας που μας έσωσε για να μην γίνουμε και εμείς Βενεζουέλα ήταν η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Δύση. Η καταστροφή της Βενεζουέλας ήρθε ενώ είχε ισχυρή συμμαχία με τη Ρωσία, την Κούβα και την Κίνα».

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση