O κόσμος καίγεται και ο Αλέξης χτενίζεται

Όλο και απαξιώνεται το εγχώριο πολιτικό προσωπικό. Από κοντά και των ξένων, των καλύτερων οικογενειών.
Όλο και γκρεμίζεται.
Όλο και ευτελίζεται.
Όλο και προσεγγίζει τον πάτο.

Πότε θα έρθει εκείνη η «άγια» ημέρα που θα πιάσουμε πάτο;
Ώστε να εκτοξευτούμε και κάποτε μια άσπρη ημέρα να δούμε;

Έχουμε να δουν τα μάτια μας. Πράγματα ακόμα πιο εξευτελιστικά και ακόμα πιο απαξιωτικά.

Κάπως έτσι πορεύεται η συνείδηση των πολιτών. Κάπως έτσι διαμορφώνεται η πολιτική στάση, ιδιαιτέρως των νέων παιδιών. Κάπως έτσι κακοφορμίζεται η ηθική και κάπως έτσι εκπίπτει η πολιτική.

Τι είναι η εξουσία; Μα δεν βλέπεις τον Αλέξη που έχει γραπωθεί από την καρέκλα και που κανένα φρένο δεν βάζει σ αυτή την ξέφρενη κατρακύλα;

Ο χτεσινός φίλος και κολλητός κατάντησε σημερινός εχθρός. Έπαιξε τον ρόλο του. Έβαλε την πλάτη του. Παγιδεύτηκε από τις καταστροφικές επιλογές του. Και τώρα «γυμνός» περιφέρει το ευτραφές σαρκίο του προς χλεύη όλων των αντιπάλων και των εχθρών του. Αλλά και των χτεσινών πολιτικών συνεργατών του.

Ο Πάνος το εφαλτήριο του Αλέξη. Ο Πάνος το σημερινό βαρίδι του Αλέξη. Ολοκληρώθηκε η αποστολή του. Επομένως adios amigos και του χρόνου να 'μαστε καλά να λέμε τα κάλαντα τα εορταστικά.


Τώρα εφαλτήριο του Αλέξη οι κεντροαριστεροί, οι τάχα μου ανεξάρτητοι και οι δήθεν φιλολαϊκοί. Τώρα από το ακροδεξιό Πανούλη, στον αριστερό Δανέλλη. Να εκπληρώσει και αυτός τον προορισμό του. Να αρπάξει τις λεκτικές ροχάλες των χτεσινών συνεργατών του. Να τον χλευάσουν οι αντίπαλοί του. Και να βυθίζεται στην όποια συναλλαγή του.

Επομένως τα συμπεράσματα πολλά. Από τον απλό πολίτη φυσικά.

Ότι στην πολιτική κανένας φραγμός, Κανένας περιορισμός. Καμία αξία, κανένας θεός.

Ότι πάνω απ όλα η καρέκλα, Η εξουσία. Η δύναμη. Ο φιλοτομαρισμός. Όλα τα υπόλοιπα σε δευτερεύουσα μοίρα.

Ότι θα συμμαχήσω και με τον διάβολο προκειμένου να διατηρήσω τη θέση μου, την εξουσία μου, τα προνόμιά μου, τους μισθούς μου, τη βολή μου, την έδρα μου.

Ότι προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμιά τους καταφεύγουν στη δολιότητα, τις συναλλαγές, τις φιλολαϊκές κορώνες και τις ουμανιστικές διακηρύξεις.

Με απλά λόγια, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών είναι βαθιά πεπεισμένη ότι οι πολιτικοί ανήκουν σε ειδική κατηγορία Πέραν του απλού φτωχού πολίτη. Και μαζί με τις υποψίες περί ύποπτων συναλλαγών, ώστε να διατηρήσουν τις καρέκλες τους, πορεύεται και η άλλη βεβαιότητα. Ότι τα παίρνουν χοντρά. Και ότι πλουτίζουν σε βάρος των ταμείων του δημοσίου.

Όλα αυτά που λαμβάνουν χώρα αυτές τις ημέρες, ενισχύουν αυτές τις βεβαιότητες, Τις πολλαπλασιάζουν.
Και έτσι όλο και περισσότεροι πολίτες περιφρονούν και στρέφουν τα νώτα τους σ αυτή την κατάντια. Εμείς κι αυτοί δύο κόσμοι διαφορετικοί.
Το μόνο που απομένει να κάνουμε είναι να χαχανίζουμε.
Γιατί τι άλλο είναι αυτή η Βουλή και ποια άλλη χρησιμότητα από ένα απέραντο ριάλιτι σόου;

Με απλά λόγια ο κόσμος καίγεται και ο Αλέξης χτενίζεται!

Δημήτρης Δανίκας
Πρώτο Θέμα


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση