Το σκωτσέζικο ντους των ΗΠΑ στην Τουρκία

Η νέα κρίση θα μπορούσε να κτυπήσει την Ελλάδα

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Βρισκόμαστε ενώπιον μίας παρανοϊκής κατάστασης… Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, αλλάζει όπως τα πουκάμισά του, την απόφασή του για την απόσυρση των Αμερικανών στρατιωτών από τη Συρία. Τη μία μέρα την “παγώνει”, την άλλη ανακοινώνει ότι ξεκίνησαν και φεύγουν. Την επομένη ότι δεν εγκαταλείπει τους Κούρδους συμμάχους του…

Η δύναμη που έχουν τα fake news, πάντως, είναι άνευ προηγουμένου. Δεν ξέρει κανείς τι έχει στο μυαλό του. Οι συνεργάτες του τρέχουν να μαζεύουν τα λάθη του και βρίσκονται σε απόγνωση.

Κοιμόμαστε με tweet εναντίον του Ταγίπ Ερντογάν με την απειλή να καταστρέψει την οικονομία της Τουρκίας και ξυπνάμε με νέα δήλωση ότι θα σώσει την τουρκική οικονομία. Πρόκειται για την απίστευτη παράνοια. Υπάρχουν οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι όλη η ιστορία είναι σικέ, υπάρχουν και αυτοί που είναι βέβαιοι ότι η οριστική ρήξη ΗΠΑ-Τουρκίας είναι αναπόφευκτη. Υπάρχουν και οι ανόητοι που νομίζουν πως βρίσκονται στο μυαλό του Ερντογάν και οι οποίοι λένε ότι βλακεία σκεφθεί το ανθρώπινο μυαλό, αγνοώντας ότι ταυτόχρονα υποστηρίζουν ένα δικτάτορα, τον Ερντογάν.

Στο μεταξύ πεθαίνουν γυναικόπαιδα στο βωμό του αμερικανοτουρκικού καυγά…

Μερικοί νομίζουν ότι όλα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη γειτονιά μας, δεν αφορούν την Ελλάδα. Βεβαίως κάνουν τεράστιο λάθος, διότι μία νέα κρίση στη Συρία μπορεί να στείλει στο Αιγαίο Πέλαγος χιλιάδες πρόσφυγες, που θα δημιουργήσουν κατάσταση «πνιγμού» στα νησιά μας.


Αλλά αυτό είναι το λιγότερο θεωρώ, διότι θα μπορούσε να συμβεί το άλλο οδυνηρό: Πιεζόμενος λόγω της Συρίας και αγχωμένος με τα ήξεις αφήξεις του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και την ανατροπή που συντελέστηκε στην Ουάσιγκτον για την απόσυρση των Αμερικανών στρατιωτών, ο πρόεδρος της Τουρκίας, θα μπορούσε να ξεσπάσει στους «αδύνατους»: Στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Δεν πρόκειται για μία υπόθεση, αλλά για ένα πραγματικό φόβο, που εκφράζεται όχι μόνο από ελληνικές και κυπριακές πηγές. Είναι πάρα πολύ πιεσμένος και εκνευρισμένος ο ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας. Και την ίδια στιγμή νοιώθει και …προδομένος! Πιστεύει πραγματικά ότι οι Αμερικανοί δρουν με τρόπο, που υπονομεύεται η Τουρκία και η προεδρία του. Είναι και αυτή η συνεχής αλλαγή αποφάσεων του Λευκού Οίκου, που έχει μπερδέψει τον Ερντογάν.

Μέχρι το πρόσφατο παρελθόν δεν πίστευα ότι θα τολμήσει. Αλλά -όπως συμφωνούν και σοβαροί άνθρωποι στην Ουάσιγκτον- είναι ανεξέλεγκτος, εντελώς απρόβλεπτος, κρίνοντας και από τη συμπεριφορά του απέναντι στον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον. Και δεν γίνεται η υπόθεση με βάση την απόφασή του να μην τον συναντήσει στην Άγκυρα την περασμένη Τρίτη. Αλλά από το ύφος των δηλώσεων του. Δεν υπολογίζει κανένα -ίσως φοβάται μόνο την αμερικανική δύναμη, η οποία μπορεί να του τινάξει στον αέρα την οικονομία, όπως το καλοκαίρι. Άλλωστε αυτό δεν υπενόησε ο κ. Τραμπ; Ακόμα και αν την άλλη μέρα ανέφερε το ανάποδο…

Για να είμαστε δεοντολογικά σωστοί, πρέπει να κάνουμε μία γρήγορη αναδρομή στα γεγονότα των τελευταίων είκοσι ημερών όταν ο κ. Τραμπ ανακοινώνει με άτσαλο τρόπο την απόσυρση των Αμερικανών στρατιωτών από τη Συρία. Όλοι μίλησαν για νίκη του Ερντογάν και ήττα των Κούρδων, αλλά -όπως δείχνουν τα πράγματα- λογάριασαν χωρίς τους …ξενοδόχους. Που είναι οι Αμερικανοί στρατηγοί και τα λεγόμενα «γεράκια» που βρέθηκαν ξαφνικά ενώπιον μίας στρατηγικής ήττας στη Συρία, και ενώ ήταν κοντά στην απόλυτη επικράτηση στον πόλεμο εναντίον των τζιχανιστών.

Ήταν επόμενο να αντιδράσουν και στο μυαλό τους είχαν τη νίκη και μόνο τη νίκη επί του Ερντογάν, ο οποίος τους πρόσβαλε με τις δηλώσεις του και έδειχνε να επηρεάζει τον Αμερικανό Πλανητάρχη. Δεν συνέβη ποτέ στο παρελθόν ξένος ηγέτης να «επιβάλλεται» στον Πρόεδρο της Αμερικής. Και αυτό έπρεπε να σταματήσει εν τη γενέσει του.

Απ’ εκεί και πέρα τα όσα ακολούθησαν ήταν αναμενόμενα. Παρά τις δηλώσεις των ανθρώπων του κ. Τραμπ, η απόφαση έχει ληφθεί για ένα σχετικό «πάγωμα» της απόσυρσης των στρατιωτών ή αν θέλετε μία εξάμηνη καθυστέρηση. Την ίδια στιγμή η απόφαση αυτή καθ’ αυτή του κ. Τραμπ παραμένει ως προεκλογική υπόσχεση, και θα υλοποιηθεί όταν νικηθεί οριστικά και αμετάκλιτα ο Ισλαμικός Στρατός και όταν ο Λευκός Οίκος έχει εξασφαλίσει την απόλυτη ασφάλεια των Κούρδων μαχητών της Συρίας (YPG).

Ο Ερντογάν που έχει ένα εθισμό σε συνωμοσίες και επειδή ακόμα πιστεύει ότι οι Αμερικανοί είναι αυτοί που σχεδίασαν, μαζί με τον Ιμάμη Γκιουλέν, την απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του, τα «πήρε στο κρανίο» και, όπως πάντα, οδήγησε τα πράγματα σε σύγκρουση. Έκανε και κάτι άλλο. Έγραψε ένα στημένο άρθρο στην εφημερίδα New York Times, υμνώντας τον πρόεδρο Τραμπ και την απόφαση του να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα. Και κόμπαζε για τον ρόλο που υποτίθεται ότι θα έπαιζε στη Συρία, ένα ρόλο αναβαθμισμένο αφού θα έλεγχε πλήρως την κατάσταση. Βιάστηκε ο Ερντογάν διότι όταν γράφτηκε το άρθρο -και ανεξάρτητα πότε δημοσιεύθηκε- είχαν γίνει οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο για τις σφαγές των Κούρδων, και του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον για την ανάγκη δέσμευση της Τουρκίας για την προστασία των μαχητών του YPG.

Ακολούθησε το tweet του κ. Τραμπ για την απόφαση καταστροφής της τουρκικής οικονομίας, και ως δια μαγείας την επόμενη με ένα άλλο μήνυμα στο Twitter, μιλούσε για το πως θα βοηθήσει την οικονομία της Τουρκίας,…

Για να καταλήξει κανείς σε καλύτερα συμπεράσματα, να αναφέρουμε ότι την ημέρα του πραξικοπήματος εναντίον του κ. Ερντογάν, και ο κ. Πομπέο και ο κ. Μπόλτον φέρονται να πανηγυρίζουν για την ανατροπή του σημερινού προέδρου της Τουρκίας! Ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας είχε γράψει σχετικά και στο Twitter, αλλά αργότερα το έσβησε, μόνο που το είχαν ήδη φωτογραφίσει οι ακτιβιστές των Αρμενίων.

Πρόκειται για δύο αξιωματούχους, οι οποίοι ορίζουν τα πάντα στην Ουάσιγκτον, στο όνομα στου Ντόναλντ Τραμπ. Επιπρόσθετα, και οι δύο είναι φίλοι του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος με τη σειρά του είναι ο φίλος του κ. Τραμπ. Όλη η ομάδα πιστεύει στο δόγμα ότι όσο πιο ισχυρό είναι το Ισραήλ, τόσο πιο ισχυρή είναι η αμερικανική υπερδύναμη.

Είναι και το είδος των «γερακιών» που αναζητεί πάντα πιστούς συμμάχους. Και από καιρό αποφάσισαν ότι ο Ερντογάν είναι πιστός σύμμαχος της Ρωσίας.

Αυτή την περίοδο βρίσκεται στο στόχαστρο τους η Τουρκία για πολλούς λόγους. Και ο κυριότερος δεν είναι η Συρία αλλά η συμμαχία του Ερντογάν με τη Μόσχα και την Τεχεράνη.

Η Αθήνα και η Λευκωσία, με τη βοήθεια του Νετανιάχου, πρέπει να προσπαθήσουν να ενταχθούν σ’ αυτό τον άξονα. Είναι απαραίτητη η συμμετοχή τους, διότι θα τους λύσει πολλά προβλήματα, και στο Αιγαίο, και στην κυπριακή ΑΟΖ… Τα «γεράκια» της Ουάσιγκτον υποστηρίζουν πάντα τους «δικούς» τους. Υποστηρίζουν τους πιστούς συμμάχους και αυτούς που δεν δημιουργούν προβλήματα. Και αυτό αποδείχθηκε στην περίπτωση της Τουρκίας και του Ισραήλ.

Η επιλογή τους ήταν ξεκάθαρη, και δεν ήταν ο Ερντογάν, ο οποίος βεβαίως -να το θυμάστε- θα προσπαθήσει να παγιδεύσει ξανά τον Αμερικανό πλανητάρχη, διότι στο τέλος-τέλος το χαρακτηριστικό του τελευταίου είναι η αφέλεια…

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση