Ένα έγκλημα που αποσιωπάται

Του Τάσου Ι. Αβραντίνη

Η ίδρυση του ΑΣΕΠ αποτελεί την κορυφαία μεταπολεμική μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση. Υπήρξε ωστόσο ελλιπής, καθώς εξαιρούσε τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και τις συμβάσεις έργου που συνάπτονταν με το Δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Το «παραθυράκι» του νόμου εκμεταλλεύτηκαν τα πανίσχυρα πελατειακά δίκτυα των κομμάτων και ξεκίνησαν τη φάμπρικα των συμβασιούχων, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειονότητα ήσαν «τρόφιμοι» του κομματικού κράτους.

Ο συνταγματικός νομοθέτης το 2001 υπό την πίεση και την κατακραυγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εν όψει και της 1999/70/ΕΚ Οδηγίας) αναθεώρησε το 103 του Συντάγματος. Η νέα διάταξη του άρθρου 103 απαγόρευσε τη μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή συμβάσεων έργου σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Θεσπίστηκε όμως και η μεταβατική διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 118 του Συντάγματος για να μπορέσει το αμαρτωλό πολιτικό σύστημα να βολέψει μια τελευταία φορά τα «παιδιά-πελάτες» του. Με το άρθρο 11 του π.δ. 164/2004 μονιμοποιήθηκαν περισσότερα από 70.000 ρουσφέτια του.

Το πελατειακό κράτος και ύστερα από αυτό το θηριώδες συλλογικό διακομματικό έγκλημα εις βάρος της αξιοκρατίας και της νομιμότητας συνέχισε την παράνομη δράση του. Ψηφίστηκε ο ν. 3812/2009, ο οποίος επιχείρησε να σταματήσει το φαινόμενο των επαναλαμβανόμενων προσλήψεων. Παρά ταύτα και μετά τον νόμο αυτό, τα πελατειακά δίκτυα επιχείρησαν την παράκαμψη του νόμου και της ξεκάθαρης συνταγματικής απαγόρευσης. Τα δικαστήρια απέρριψαν τις αγωγές κρίνοντας ότι δεν είναι δυνατή η μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου (Αρειος Πάγος, Ολομ. 19/2007).


Παρ’ όλα αυτά, η «εγκληματική οργάνωση κατά της αξιοκρατίας» συνέχισε να αναζητά μεθοδεύσεις για να παραβιάσει τον νόμο και το Σύνταγμα. Κυρίως οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν ασκούσαν τα ένδικα μέσα που είχαν υποχρέωση από τον νόμο να ασκήσουν κατά παράνομων δικαστικών αποφάσεων πρωτοβάθμιων δικαστηρίων υπέρ συμβασιούχων. Δυστυχώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, καθολικός διάδοχος όλων των αρρωστημένων και σκοτεινών πελατειακών πρακτικών του παρελθόντος, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Φρόντισε δια χειρός Κατρούγκαλου να αμνηστεύσει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος με τη φωτογραφική διάταξη του άρθρου 39 του ν. 4325/2015. Μάλιστα η κυβέρνηση δεν αρκέστηκε μόνο στην αμνήστευση του συλλογικού εγκλήματος, στο οποίο ούτως ή άλλως είχε ως κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς συμπράξει αλλά υπερθεματίσει πολύ πριν ανέλθει στην εξουσία. Επιχείρησε ποικιλοτρόπως να καταργήσει δια της νομοθετικής οδού την αξιοκρατία με διάφορες ρυθμίσεις (α.16 ν. 4429/2016, α. 25 του ν. 4456/2017 κ.ο.κ). Για μια ακόμη φορά τα σχέδια της κυβέρνησης ματαιώθηκαν από το Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο με απόφαση της Ολομέλειας έκρινε παράνομες αυτές τις μεθοδεύσεις.

Kαι τι μ' αυτό. 12.500 νέες προσλήψεις βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη μέσω ΑΣΕΠ. Μόλις το 11% των υποψηφίων χρειάζεται να έχει πτυχίο. Το κόλπο είναι ότι οι περισσότερες από τις προσλήψεις αφορούν θέσεις κατειλημμένες ήδη παρανόμως από τους συμβασιούχους. Ολη η ιστορία γίνεται για να μονιμοποιηθούν οι σημερινοί συμβασιούχοι, καθώς τα μόρια εμπειρίας μετράνε περισσότερο. Η βαρύτητα μάλιστα του κριτηρίου της εμπειρίας συνεχώς αυξάνεται στις ανακοινώσεις προσλήψεων.
Χρειάζεσαι πράγματι… εμπειρία για να «δουλεύεις» τον πολίτη.

* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος»
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση