Η Ύβρις του ΟΗΕ

Στις 11/12/2018 πρόκειται να υπογραφεί στο Μαρακές του Μαρόκου η παγκόσμια συμφωνία του ΟΗΕ για την ελεύθερη μετανάστευση από τις κυβερνήσεις που συμφωνούν με το περιεχόμενο της. Το περιεχόμενο αυτό προβλέπει ελεύθερη και ασφαλή μετακίνηση μεταναστών προς όποια χώρα επιθυμούν από τις έχουσες υπογράψει τη συμφωνία και με οποιοδήποτε ασφαλές μέσο. Οι δε κυβερνήσεις των χωρών προέλευσης είναι υποχρεωμένες να τους προμηθεύσουν, αν δεν έχουν ήδη, νόμιμα έγγραφα, ώστε να μπαίνουν και να εγκαθίστανται σαν “κύριοι” (και με τις δύο έννοιες της λέξης) στις χώρες προορισμού τους. Διά της συμφωνίας αυτής η ελεύθερη και ασφαλής μετανάστευση καθίσταται νόμιμο ανθρώπινο δικαίωμα.

Δε θα εξεταστούν στο άρθρο αυτό τα κίνητρα του ΟΗΕ προς εισαγωγή αυτής της συμφωνίας, τα οποία με τόσο προφανή τρόπο στοχεύουν στην πλήρη κατάλυση συνόρων και εθνών. Αυτά είναι γνωστά σε όλους τους ενεργούς νοητικά πολίτες του πλανήτη μας.

Θα σταθώ στο άρθρο αυτό σε δύο άλλες πλευρές της συμφωνίας: στο ότι καθιστά την ελεύθερη μετανάστευση ανθρώπινο δικαίωμα και στους πέρα από κάθε μέτρο και όριο κινδύνους που γεννά, τόσο στις χώρες που θα την υπογράψουν όσο και στις χώρες που δε θα την υπογράψουν.

α. Ας δούμε πρώτα αν μπορεί να χαρακτηριστεί και να νομιμοποιηθεί ως (παν)ανθρώπινο δικαίωμα η ελεύθερη μετανάστευση. Ασφαλώς και δεν μπορεί! Απλά, επειδή αφαιρεί και εκμηδενίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των αυτο-χθόνων και γη-γενών (ταυτόσημες οι έννοιες των δύο λέξεων , καθ’ όσον η λέξις χθων εν τη εξελίξει της σημαίνει τη Γη) στα διάφορα Έθνη/Κράτη, όποια κι αν είναι η χρονολογική ή η φυλετική αφετηρία τους.


Αφαιρεί και εκμηδενίζει από τους αυτόχθονες το δικαίωμα τους να είναι κύριοι και κυρίαρχοι των εδαφών τους, το δικαίωμα τους στην πολιτισμική τους παραγωγή και κληρονομιά, το δικαίωμα να είναι κύριοι του συνολικού, ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος τους (ΑΕΠ), το οποίο είναι αποτέλεσμα της εκπαίδευσης και του μόχθου κάθε πολίτη του Έθνους/Κράτους. Μικρή η συνεισφορά των αναρίθμητων αλλοεθνών στο ΑΕΠ, αδαείς και ανειδίκευτοι καθώς θα είναι. Αλλά μεγάλη η αφαίμαξή του στην εκπαίδευση τους, πρόνοια υγείας, συνταξιοδότησης και τα παρόμοια. Αυτή η αφαίμαξη θα εκμηδενίσει τελικά το κατά κεφαλήν εισόδημα της χώρας προορισμού, αφού η πίτα του ΑΕΠ θα κοπεί σε μυριάδες περισσότερα κομμάτια, αφαιρουμένων και των εξόδων για τις εν λόγω παροχές.

Η κατάσταση αυτή μπορεί να παρομοιαστεί με μία συνθήκη που επιβάλλει σε κάθε οικο-κύρη να δεχτεί στο σπίτι του, στην εργασία του και στην περιουσία του ελεύθερους “εισβολείς” και μάλιστα αλλογενείς, αλλόθρησκους και αλλοεθνείς που θα έχουν στα ως άνω πεδία κυριαρχίας του τα ίδια δικαιώματα με τον ίδιο. Στο σπίτι του, στις οικονομίες του, στην περιουσία του και τα “κειμήλια” του, γιατί όχι και στην οικογένεια του;

Θα πρέπει να φρουρεί ένοπλος τα παιδιά του και τη γυναίκα του για να μην βιαστούν από τα “ασυγκράτητα” στίφη. Άρα περιορίζεται ή και εκμηδενίζεται η ψυχική του γαλήνη και πάει περίπατο η διάθεση και ο χρόνος για δημιουργική εργασία. Παρέλειψα συνεπώς μια ακόμη αφαίμαξη του ΑΕΠ πολύ σημαντική: τα κονδύλια που θα απαιτηθούν από το κάθε Έθνος/Κράτος που θα υπογράψει τη συμφωνία για την ασφάλεια των αυτοχθόνων, ώστε να μην ξημεροβραδιάζεται βέβαια ο καθένας ατομικά, με το όπλο στο χέρι, για να προστατεύσει τα παιδιά και τη γυναίκα του. Αλλά και για την ασφάλεια των αλλοχθόνων, ώστε να μη σφάζονται μεταξύ τους.

Ακραίες οι παρομοιώσεις όταν ανάγονται σε προσωπικό επίπεδο, αλλά δείχνουν ανάγλυφα τις τραγικές καταστάσεις που θα δημιουργήσει η συμφωνία αυτή στις χώρες που θα την υπογράψουν. Είναι μια συμφωνία που νομιμοποιεί την εισβολή και κατάκτηση ενός Κράτους/Εθνους χωρίς πόλεμο, νομιμοποιεί την κλοπή του Εθνικού Προϊόντος, της πολιτισμικής ταυτότητας και κληρονομιάς του, των εδαφών του και την εκμηδένιση αυτής ταύτης της ύπαρξης και ασφάλειας του, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Αν αυτό το κοινωνικό και νομικό έκτρωμα σταθεί “όρθιο” στα Δικαστήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε οι νοητικά ενεργοί πολίτες του του πλανήτη δεν έχουν άλλη επιλογή από την πλήρη κατεδάφιση των σάπιων Θεσμών και Οργανισμών που έχουν στήσει οι “επιτήδειοι και περιούσιοι”, ώστε να καταφέρουν την απόλυτη κυριαρχία επί των λαών σε πλανητικό επίπεδο.

β. Είναι μακάριος λήθαργος η αντίληψη ότι από την συμφωνία θα πληγούν μόνον οι χώρες που θα την υπογράψουν. Τι θα εμποδίσει τις χώρες αυτές, που προφανώς είναι οι “χώρες-ηγέτες” της παγκοσμιοποίησης, να δώσουν πολύ σύντομα ιθαγένεια σε όλα αυτά τα εκατομμύρια των νομιμοποιημένων (λαθρο!)μεταναστών και να τους καταστήσουν Γερμανούς, Γάλλους ή άλλους “Ευρωπαίους πολίτες”;

Οι χώρες που δεν υπέγραψαν τη συμφωνία, πώς θα μπορούν να εμποδίζουν αθρόες μετακινήσεις “Ευρωπαίων πολιτών” στο χώρο της επικράτειας τους, ίσως και επιδοτούμενες από τους παγκοσμιοποιητές (όλα να τα περιμένετε από αυτούς!), ώστε να αδειάζουν Γερμανία, Γαλλία και να δέχονται νέους “νόμιμους μετανάστες”. Και τελικά να εποικίζονται όλες οι χώρες.

Ή πώς μπορούν οι χώρες αυτές, π.χ. η Ρωσία, να εμποδίσουν “Ευρωπαίους πολίτες” (Γερμανούς, Γάλλους…) να τις επισκέπτονται σε μεγάλους αριθμούς, νόμιμα και χωρίς εμπόδια, εφ ‘ όσον διαθέτουν “καθαρό ποινικό μητρώο”; Και μόλις μπουν στη χώρα να κρύβονται, να οργανώνονται και να αρχίζουν την κάθε είδους υπονόμευση, δολιοφθορά ή προβοκάτσια, υπό την οργάνωση και καθοδήγηση των εχθρών τους;

Σκεφθείτε πόσο θα επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό τους για να έχουν ασφάλεια. Αλλά μπορεί και να επιλέξουν, για να αποφύγουν το έξοδο, να κλείσουν εντελώς τα σύνορα τους σε χώρες που οι “πολίτες” τους είναι κράμα γηγενών και αλλογενών, επειδή ίσως δε θα δικαιολογείται νομικά η επιλογή των μεν από τους δε για είσοδο στη χώρα.

Όλες αυτές οι πρώτες σκέψεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το θέμα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και έωλο (σάπιο). Εκτός από το ότι καταργεί κάθε ανθρώπινο δικαίωμα των αυτοχθόνων, ακόμα και αυτό της σωματικής ασφάλειας και της ζωής τους, δημιουργεί τεράστια και σχεδόν ανεξέλεγκτη αναστάτωση και κινδύνους για ολόκληρο τον πλανήτη.

Τεράστια κεφάλαια θα διατεθούν από όλες τις προηγμένες χώρες για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις που θα τους προκαλέσει η συμφωνία αυτή, είτε την υπογράψουν είτε όχι. Αν όχι, θα είναι απαιτήσεις ασφάλειας, αλλά τα κονδύλια και γι αυτές θα είναι πολύ μεγάλα. Δεν είναι, λοιπόν, πολύ προτιμότερο τα τεράστια αυτά κεφάλαια να δοθούν -ελεγχόμενα- στους λαούς τους Τρίτου Κόσμου, ταυτόχρονα με εκπαίδευση και τεχνογνωσία, ώστε οι λαοί αυτοί να μην εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους; Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος αγαπάει την πατρίδα του και σε αυτήν θέλει να ζήσει, εφ’ όσον σε αυτήν μπορεί να ζήσει “σαν άνθρωπος” και όχι σαν πεινασμένο σκυλί.

Ως εκ τούτων παίρνω την πρωτοβουλία να κοινοποιήσω με συστημένη επιστολή το άρθρο αυτό στις Πρεσβείες των ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας με την παράκληση οι χώρες τους να εξετάσουν το θέμα σε βάθος, διά των ειδικών επιστημόνων και think-tank που διαθέτουν και να το φέρουν στο Συμβούλιο Ασφαλείς του ΟΗΕ(!) με αδιάσειστα επιχειρήματα ότι η συμφωνία είναι επικίνδυνη για τη διεθνή ασφάλεια , ασκώντας veto στην επικύρωση της.

Και φθάνουμε τέλος στο ερώτημα, τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα, ή μάλλον τι θα μπορούμε να κάνουμε εμείς οι Έλληνες που κινδυνεύουμε όσο κανείς άλλος από τη συμφωνία αυτή και που είναι ηλίου φαεινότερον ότι η κυβέρνηση Τσίπρα θα την υπογράψει; Σκεφθείτε, αν πλέον των λαθρομεταναστών που ήδη έχει η Ελλάδα και που φυσικά, βάσει της συμφωνίας αυτής, θα νομιμοποιηθούν όλοι, έρθουν και εκατομμύρια Τούρκοι, ελευθέρως και νομίμως, να εγκατασταθούν στην Ελλάδα!

Προτείνω , όταν επιστέψει ο Τσίπρας από το Μαρόκο, έχοντας βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στη συμφωνία αυτή, να συλληφθεί από τις αρμόδιες Αρχές, όχι μόνον διότι παρέδωσε την εθνική κυριαρχία σε υπερπληθή των Ελλήνων στίφη αλλοεθνών χωρίς πόλεμο-αυτό βέβαια έχει συμβεί ήδη. Αλλά, επί πλέον, διότι με την υπογραφή της συμφωνίας αυτής θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ασφάλεια, τη ζωή και την εναπομείνασα περιουσία όλων των Ελλήνων.

Και κάτι ακόμα πρακτέο από τους ίδιους τους Έλληνες. Αν οι αρμόδιες Αρχές δεν ενεργήσουν, ας μη στραφούμε με μηνύσεις εναντίον του Τσίπρα. Είναι εντελώς ανώφελο. Ας στραφούμε με μηνύσεις εναντίον των Αρχών που έπρεπε να συλλάβουν τον Τσίπρα και δεν το έπραξαν. Αν τόσα χρόνια είχαμε (συλλογικά ως Έθνος) καθίσει στο σκαμνί τους ίδιους τους επίορκους δικαστές και άλλους τινές για λάθη(;) και παραλείψεις τους που έφεραν την Πατρίδα μας εδώ που την έφεραν, θα είχαμε εντυπωσιακά αποτελέσματα, επειδή δεν υπάρχει διάταξη στο Σύνταγμα που να προστατεύει τους επίορκους κάθε Θεσμικής Αρχής, εκτός από τους “θαμώνες” της Βουλής.

Πάντως θα προκύψει και ένα καλό από τη συμφωνία αυτή, αν βέβαια καταστεί θνησιγενής ή άκυρη. Το γεγονός ότι ΟΗΕ απέβαλλε και το τελευταίο φύλλο συκής και είναι γυμνός στα μάτια ολόκληρης της “υγιούς” ανθρωπότητας για το ρόλο υπέρ των παγκοσμιοποιητών που προσπαθεί σε κάθε ευκαιρία να παίξει.

Και ένας τέτοιος ΟΗΕ ξέφυγε από κάθε μέτρο, ανεκτό από την πλειονότητα των ανθρώπων. Αρκεί να σκεφθεί κανείς πως οι αριθμοί μεταναστών που προβλέπονται από σχετική μελέτη του ότι μπορεί να “χωρέσει” η Ευρώπη είναι ασύλληπτοι και προκαλούν ίλιγγο στον κοινό νου. Για παράδειγμα, η Αυστρία, χώρα 10 εκατομμυρίων γηγενών προβλέπεται ότι μπορεί να “παραλάβει” 70-75 εκ. μετανάστες!

Επειδή οι πρόγονοι μας έλεγαν ότι αν ξεφύγεις από το μέτρο διαπράττεις Ύβριν και την Ύβριν την ακολουθεί η Νέμεσις και η Τίσις, ας είμαστε βέβαιοι ότι αυτός ο ΟΗΕ βαδίζει ήδη προς την αυτοακύρωση του. Ώστε να στηθεί ένας άλλος “ΟΗΕ” πράγματι στην υπηρεσία του Ανθρώπου και του Πλανήτη του.

Κατερίνα Χατζηθεοδώρου
Δες το Όλον


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση