Όχι πια στον ρόλο του καλού παιδιού!

Να χαράξουμε από τώρα τη στρατηγική μας. Όχι όμως από θέση... yes men, αλλά από θέση ενός κυρίαρχου κράτους

Από τον Νίκο Ελευθερόγλου

Η Ελλάδα διαχρονικά στην περιοχή της παίζει άμυνα. Και μπορεί το... κατενάτσιο να έγινε κάποτε η μεγάλη σχολή του ιταλικού ποδοσφαίρου, αλλά η αλήθεια είναι ότι το μυστικό της όπλο δεν ήταν η άμυνα, αλλά η αντεπίθεση. Ή, για να ακριβολογούμε, ο φόβος των αντιπάλων για αντεπίθεση, που θα έφερνε το... γκολ. Σήμερα ζούμε μια περίοδο όπου ο κόσμος αλλάζει. Η περιοχή στην οποία ζούμε και υπάρχουμε αιώνες τώρα για ακόμη μια φορά βρίσκεται στο επίκεντρο των ζυμώσεων.

Βαλκάνια, Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειος μοιάζουν με... καζάνι που βράζει και είναι έτοιμο να επηρεάσει το μέλλον αυτού του τόπου. Οι γύρω και οι απέναντί μας παίζουν επίθεση και εμείς, όταν δεν βάζουμε αυτογκόλ, παίζουμε μια άμυνα, που λησμονεί όμως ότι για να κερδίσεις εσύ το όποιο στρατηγικό παιχνίδι πρέπει να βάζεις γκολ. Όχι στο τέρμα σου, αλλά στο τέρμα του αντιπάλου.

Δυστυχώς, όσο και αν θέλουμε να δείξουμε ότι εμείς είμαστε αυτοί που παίζουν μπάλα στην περιοχή, η πραγματικότητα μας διαψεύδει.

Όσα συμβαίνουν στις σχέσεις μας με την Αλβανία, οι εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων αλλά και όσα... στήνει η Τουρκία στην περιοχή είναι μερικά από τα γεγονότα που θα πρέπει να μας ξυπνήσουν και να αλλάξουμε στρατηγική. Να καταλάβουν δηλαδή οι γύρω μας ότι δεν σκοπεύουμε να είμαστε πάντα το καλό παιδί στην περιοχή. Ο... δεδομένος που πάντα υποχωρεί γιατί φοβάται να διεκδικήσει οτιδήποτε.


Και για να γίνω συγκεκριμένος, η Άγκυρα δεν παίζει αυτά τα παιχνίδια στο Αιγαίο και στο τριεθνές γιατί δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο ή για να μας θυμίζει ότι είναι εδώ και δεν θα δεχθεί ποτέ να γίνουν η Μεσόγειος και το Αιγαίο «κλειστές λίμνες» στις οποίες εκείνη δεν θα έχει πρόσβαση. Αυτό εξάλλου επισημαίνουν συνεχώς ο Ερντογάν, αλλά και τα υπόλοιπα «γεράκια» της Άγκυρας,
Το ερευνητικό σκάφος «Barbaros» είναι στο τριεθνές, στο οποίο εφάπτονται οι ΑΟΖ της Κύπρου - Αιγύπτου και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, και έχει μόνο έναν στόχο: την οριοθέτηση της περιοχής με ό,τι αυτό σημαίνει για όλους τους εμπλεκομένους. Και μπορεί οι Τούρκοι να μην μπορούν να πείσουν κανέναν για το ότι το Καστελόριζο δεν υπάρχει, όσο και αν επιχειρούν σε κάθε ευκαιρία να το... γκριζάρουν, αλλά αυτό που επιδιώκουν να κάνουν είναι να επηρεάσουν τους... επενδυτές των πετρελαίων ότι αντί να έχουν προβλήματα και εντάσεις οφείλουν να σύρουν την Ελλάδα και την Κύπρο σε συζητήσεις. Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο για τα εθνικά δίκαια Αθηνών και Λευκωσίας.

Η εμπειρία μας από την εμπλοκή... συμμάχων στα ελληνικά πράγματα είναι τραυματική. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι, που περιμένουν πώς και πώς να βγάλουν δισεκατομμύρια από τα χρυσοφόρα οικόπεδα της Κύπρου και γι’ αυτό έχουν στείλει τις εταιρίες τους στην περιοχή, θα μας... προτείνουν -για να μην πω θα μας επιβάλουν- τον διάλογο με την Άγκυρα εις βάρος του διεθνούς δικαίου.

Εξάλλου κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί για πρώτη φορά. Η κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου είναι κάτι τόσο πασιφανές, παρά τις καταδίκες της εισβολής. Γι’ αυτό και πρέπει από τώρα να χαράξουμε τη στρατηγική μας. Όχι όμως από θέση... yes men, αλλά από θέση ενός κυρίαρχου κράτους.

Ήδη η Άγκυρα αποκαθιστά (παρά τις ελπίδες μας, που αποδείχθηκαν φρούδες) τις σχέσεις της με ΗΠΑ και Γερμανία. Γι’ αυτό ας ξεκαθαρίσουμε εγκαίρως ότι δεν θα συνεχίσουμε να παίζουμε τον ρόλο του Τζανετάκου στις ελληνικές ταινίες ως διαχρονικοί καρπαζοεισπράκτορες, που ναι μεν είναι συμπαθείς, αλλά κανείς δεν τους υπολογίζει...

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση