Ρώσοι κατάσκοποι έβαλαν τις φωτιές!
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Με σχεδόν εκατό συμπολίτες μας αδικοχαμένους, με όλο τον ελληνικό λαό βυθισμένο σε άφατη οδύνη για το Μάτι που κάηκε, σύμβολο μιας Ελλάδας που καίγεται, πνίγεται και διαλύεται οικονομικά, κοινωνικά και δημογραφικά, ξένες υπηρεσίες και οι εγχώριοι φίλοι τους σκέφτηκαν ότι είναι μια χρυσή ευκαιρία να σπεκουλάρουν ακόμα και σε αυτό το ζήτημα.
Ξεχάστε τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του, ξεχάστε το διαλυμένο κράτος και την άναρχη και παράνομη δόμηση, τη διαφθορά και το λάδωμα που πάει σύννεφο, την κλιματική αλλαγή, τα μνημόνια που διέλυσαν τις δαπάνες πολιτικής προστασίας…
Ξεχάστε τα όλα αυτά! Οι Ρώσοι φταίνε για την τραγωδία, ίσως και οι Κινέζοι, αν όχι και οι Τούρκοι. ‘Όχι μόνο για τις φωτιές, αλλά και για τις πλημμύρες και για ότι άλλο συνέβη ή πρόκειται να συμβεί!
Ο Πούτιν είναι που βάζει πράκτορες να κάψουν τα ελληνικά δάση και να πνίξουν τη Μάνδρα. Μετά, έχει φαίνεται και το θράσος, ίσως και για να καλύψει τα ίχνη των εγκλημάτων του, να στέλνει τηλεγραφήματα συμπαράστασης στον Παυλόπουλο, αποκαλώντας «αδελφό» τον ελληνικό λαό. Τέτοια διπλοπροσωπία…
Στη χώρα του Σώρρα όλα μπορείς βέβαια να τα ακούσεις και να τα διαβάσεις. Μόνο που τα παραπάνω δεν τα διαβάσαμε σε κανένα περιθωριακό σάιτ, ούτε τα ακούσαμε από καμιά σαλεμένη τηλεπερσόνα, ούτε τα βρήκαμε σε καμιά παράξενη βρωμοφυλλάδα.
Τα διαβάσαμε να τα υπαινίσσεται, εμμέσως πλην σαφέστατα, ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε χτες ταυτόχρονα σε δύο εφημερίδες της Δεξιάς, και μάλιστα δύο εφημερίδες που είναι αρκετά σοβαρές σε αρκετά (αν και όχι σε όλα τα) θέματα. Όσο τέλος πάντων μπορεί να υπάρξουν στην εποχή μας σοβαροί δημοσιογράφοι και σοβαρές εφημερίδες.
Η έκπληξή μας ήταν μεγαλύτερη, στο μέτρο που εκτιμούμε και διαβάζουμε τον συντάκτη του δημοσιεύματος και για το αυθεντικό ρεπορτάζ του και για την πρωτοτυπία της σκέψης του. Φοβόμαστε ότι εδώ η μόνη εξήγηση μπορεί να είναι ότι παρεσύρθη από την εμπιστοσύνη που έχει στις πηγές του, τις οποίες προφανώς θεωρεί τόσο αξιόπιστες, που να μην μπορεί να πιστέψει ότι τον χρησιμοποιούν, γιατί μας φαίνεται αδιανόητη άλλη ερμηνεία. Το ευκολότερο δόλωμα για έναν δημοσιογράφο, και όλοι την πατήσαμε έτσι ορισμένες φορές, είναι να σε πλησιάσει κάποιος που εμπιστεύεσαι πολύ και μπορεί, εκ τη θέσεως και του ρόλου του να έχει πληροφορίες και να σου πλασάρει διάφορα. Η αμερικανική δημοσιογραφία έχει κάποιους κανόνες για όλα αυτά, αλλά παρ’ ημίν είναι μάλλον ψιλά γράμματα. ‘Αλλωστε, οι υποψήφιοι προβοκάτορες σήμερα στην Ελλάδα μπορούν να είναι περισσότεροι από ένας και να επιβεβαιώνουν ο ένας τις δήθεν πληροφορίες του άλλου!
Οι δύο εφημερίδες θεωρείται, και το αφήνουν και οι ίδιες να εννοηθεί εν πολλοίς, ότι απηχούν ευρέως τις απόψεις μιας συγκεκριμένης πτέρυγας της ΝΔ και των ηγετών της, η οποία μάλιστα, κατά το παρελθόν τουλάχιστον, εμφανιζόταν ως εμποτισμένη από «πατριωτικές» θέσεις, κατ’ αντιπαράθεση προς τις «εκσυγχρονιστικές» στην εξωτερική πολιτική (όπως π.χ. αυτές που εξέφραζαν κατά καιρούς οι Σημίτης, ΓΑΠ, Ροζάκης, Ρόντος, Κοτζιάς). Και η οποία πτέρυγα πρωταγωνίστησε στην ελληνορωσική προσέγγιση της προηγούμενης δεκαετίας, πολιτική που εγκαταλείφθηκε άδοξα υπό αμερικανική πίεση.
Στις δύο αυτές εφημερίδες βρίσκουν επίσης, ενίοτε, δίοδο, πληροφορίες ή «πληροφορίες» που, από τη φύση και τον χαρακτήρα τους, υποθέτει κανείς ότι δεν μπορεί να τις διοχετεύει κανένας άλλος παρά το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών. Φυσικά περί αυτού δεν μπορεί να υπάρξει απόδειξη. Μπορεί και να πρόκειται για απλή, αν και επαναλαμβανόμενη σύμπτωση.
Η εντύπωση που μας έκανε το άρθρο είναι ότι αυτός που το υπέβαλε εντέχνως στοχεύει ίσως, μεταξύ άλλων, και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό, που βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση, αλλά και γνωρίζει πολύ λίγα πράγματα γενικά για την εξωτερική πολιτική. Τον θέλουν ίσως να προχωρήσει αποφασιστικά τα καταστροφικά «συμβόλαια» που έχει αναλάβει, ίσως μη αντιλαμβανόμενος πλήρως τις συνέπειες, που όμως γνωρίζουν αυτοί στο περιβάλλον του που τον σπρώχνουν. Φοβούνται την κρίση που προκάλεσαν οι πυρκαγιές. Νοιώθοντας σαν τον πνιγμένο, πιάνονται ίσως από τα μαλλιά τους, ή επιταχύνουν άγαρμπα την εφαρμογή υπαρχόντων σχεδίων. Πρόκειται φυσικά για μια δική μας, υποκειμενική εντύπωση, βασιζόμενη στο ένστικτο και γνώση ανθρώπων, όχι σε συγκεκριμένες πληροφορίες.
Είναι πιθανό ότι τόσο οι αντιδράσεις στο μακεδονικό όσο και η κρίση που ξέσπασε με τις φωτιές περιπλέκουν την άμεση εφαρμογή του γεωπολιτικού μνημονίου, που έχει αρχίσει full steam με το μακεδονικό και πρέπει να συνεχισθεί με διάφορα άλλα, πολύ σοβαρά θέματα. Γεγονός που ίσως έχει θορυβήσει ξένα κέντρα.
‘Ένα κλασικό αμάλγαμα
Το δημοσίευμα έχει κλασική δομή αμαλγάματος, δηλαδή είναι επαρκώς ασαφές για να μην εγκαλέσει κάποιος τον γράψαντα για αυταπόδεικτες ανοησίες, επαρκέστατο όμως για να δημιουργήσει την εντύπωση που θέλει.
Περιέχει διάφορα «στοιχεία», λογικά ασύνδετα μεταξύ τους, όπως ακόμα και την πρόσφατη σινο-τουρκική οικονομική συμφωνία, που, όλα μαζί, όπως και ο τίτλος του, δημιουργούν τη σαφή εντύπωση ότι η Ρωσία, αν όχι και η Κίνα με την Τουρκία, είναι τελικά πίσω από τις «ασύμμετρες απειλές» του αρθρογράφου μας και των πηγών του, απειλές που περιλαμβάνουν τις φωτιές αλλά και τις πλημμύρες!!!
Στο άρθρο δεν υπάρχει, και δεν θα μπορούσε άλλωστε να υπάρξει, κανένα σοβαρό στοιχείο ή επιχείρημα που να τεκμηριώνει κάπως το συμπέρασμα που υπαινίσσεται σαφώς ο αρθρογράφος, πέραν της «λογικής» που επικαλείται και με την οποία καταφέρνει να συνδέσει τη Μάνδρα με το Πεκίνο!
Γι’ αυτό και υποθέτουμε ότι οι πηγές του είναι σε σημεία που μπορούν να έχουν πρόσβαση σε δήθεν απόρρητες πληροφορίες και μπορεί ο ίδιος να τις νομίζει αυτές τις πηγές υπεράνω υποψίας και τις «πληροφορίες» που του πάσαραν δήθεν αξιόπιστες.
‘Όπως ήδη ξέρουμε, τη φωτιά στο Νταού που πήγε στο Μάτι την έβαλε κατά εγκληματικό λάθος κάποιος που έκαιγε ξύλα. Εκεί που υπάρχουν εκ των δορυφόρων στοιχεία για πολλαπλές εστίες είναι στη Δυτική, όχι στην Ανατολική Αττική όπου κάηκαν οι άνθρωποι και παρήχθησαν εκ των πραγμάτων πολιτικά αποτελέσματα. Το διαδίκτυο είναι όμως πλημμυρισμένο από πληροφορίες για τις εταιρείες που έχουν λυσσάξει να κάνουν εξόρυξη βωξίτη, ίσως και άλλων ορυκτών από εκεί και η εξόρυξη αυτή, λέγεται, προϋποθέτει την πλήρη αποψίλωση των Γερανείων και της γύρω περιοχής. Στο παρελθόν, αυτά τα σχέδια προσέκρουσαν στις αντιδράσεις των κατοίκων.
Προφανώς ούτε αυτό φυσικά σημαίνει ότι αυτοί έβαλαν τη φωτιά. Προς θεού. Όποιος μπορεί ενδεχομένως να έχει συμφέρον από κάποιο έγκλημα, δεν σημαίνει και ότι το διέπραξε. Εμείς δεν έχουμε ιδέα τι γίνεται στη δυτική Αττική και με τα ορυκτά της. Αυτό που απλά θέλουμε να πούμε είναι ότι, αν κάποιος έχει τη διάθεση να κατέβει από την υψιπετή πολιτική και να αρχίσει να κάνει τον αυτοσχέδιο ντέτεκτιβ, θα έπρεπε να αρχίσει, όπως κάθε ανακριτής, θέτοντας το ερώτημα «ποιος ωφελείται από το έγκλημα;» και να φτιάξει στη συνέχεια έναν κατάλογο με αυτούς που ωφελούνται. Και, για να είμαστε ειλικρινείς, κάπως δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε ποιο λόγο έχει η Ρωσία ή η Κίνα να κάψουν τα … Γεράνεια Όρη! Πολύ περισσότερο να πλημμυρίσουν τη Μάνδρα!
Πότε χρειάζονται οι ανοησίες στις συνωμοσίες
Φοβούμεθα ότι όλα αυτά είναι προφανείς σαχλαμάρες και δεν θα άξιζε να ασχοληθεί κανείς μαζί τους ούτε για πέντε λεπτά. Γιατί όμως τότε, θα με ρωτήσετε, ασχολείσαι; Ορίστε οι λόγοι που το κάνω:
α) Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το που δημοσιεύτηκε αυτό το άρθρο.
β) Το δημοσίευμα αυτό έρχεται σε συνέχεια ενός βομβαρδισμού της κοινής γνώμης, με κατασκοπικές ιστορίες για αγρίους, χαλκευμένες το πιθανότερο (εν αναμονή και των αποδείξεων που δεν εμφανίζονται) από μυστικές υπηρεσίες. Πρόκειται πιθανότατα για μεγάλης κλίμακας και βάθους επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου, με επιδίωξη την καταστροφή των ελληνορωσικών σχέσεων και της εικόνας της Ρωσίας στην Ελλάδα και της Ελλάδας στη Ρωσία. Εξαιτίας της έχει ήδη προκληθεί η χειρότερη κρίση στην ιστορία των σχέσεων της χώρας μας με μια από τις διαχρονικά φιλικότερες μεγάλες δυνάμεις, σε μια περίοδο μάλιστα μεγάλης κρίσης και πανταχόθεν απειλών κατά της Ελλάδας.
γ) Η βιασύνη να επανέλθει, εν μέσω και με εκμετάλλευση της αφόρητης εθνικής οδύνης, έστω και με σαφέστατους όμως και μη επιδεχόμενους άλλης ερμηνείας υπαινιγμούς, όπως και τον ίδιο τον τίτλο του δημοσιεύματος, η υπόθεση της «ρωσικής κατασκοπείας», διευρυμένης μάλιστα σε κινεζική και τουρκική, συμπίπτει με την εφαρμογή ενός γεωπολιτικού μνημονίου πολλαπλών στοχεύσεων, στο οποίο έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στην αρθρογραφία μας.
Το γεωπολιτικό αυτό μνημόνιο είναι η «γέφυρα» μεταξύ του «οικονομικού πειράματος» που μας κατέστρεψε κοινωνικά και δημογραφικά και του τέλους της κρατικά και κοινωνικά συγκροτημένης εθνικής και κοινωνικής ύπαρξης του ελληνικού λαού, μιας «Ελλάδας χωρίς Έλληνες». Αποσκοπεί μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα στην εξάλειψη του ελληνισμού από τη μέλλουσα αρχιτεκτονική της Μεσογείου, βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα στην εξυπηρέτηση των πολεμικών προετοιμασιών κατά του Ιράν και της Ρωσίας.
δ) αν οι σαχλαμάρες αφορούσαν ένα τρέχον θέμα από τα χιλιάδες της εσωτερικής επικαιρότητας δεν θα έπρεπε να αποδώσει κανείς καμία σημασία. ‘Όμως είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν μιλάμε για μείζονες γεωπολιτικές τάσεις και διεθνή ζητήματα. Εδώ, όσο πιο μεγάλη, όσο πιο τερατώδης είναι η συνωμοσία, τόσο πιο εξωφρενικά και παράλογα πράγματα θα πρέπει να ειπωθούν, όπως αποδεικνύει η ιστορική εμπειρία όλων των μεγάλων σκευωριών, από την πυρκαγιά του Ράιχσταγκ έως τις δίκες της Μόσχας, αλλά και η σύγχρονη διεθνής εμπειρία.
Γιατί βέβαια είναι εντελώς παράλογο να πιστέψει κανείς ότι ο ‘Ασαντ χρησιμοποιεί κάθε λίγο και λιγάκι χημικά όπλα, λες και θέλει να πείσει τους Αμερικανούς να τον βομβαρδίσουν. ‘Όπως εξίσου παράλογο είναι να υποθέσει κανείς ότι ο Πούτιν στέλνει Ρώσους πράκτορες να δολοφονήσουν στη Βρετανία, έναν πρώην πράκτορά του, που τον άφησε ο ίδιος ελεύθερο να φύγει, χρησιμοποιώντας για την δολοφονία ένα σπάνιο δηλητήριο που είναι η υπογραφή του!
Οι αρχιτέκτονες των πολύ μεγάλων συνωμοσιών και σκευωριών δεν κινητοποιούν λόγω ανικανότητας τερατώδεις ισχυρισμούς, μεγάλες «σαχλαμάρες». Ο παραλογισμός των ισχυρισμών είναι απαραίτητος για να εκβιαστούν άτομα, πολιτικοί, κράτη ή κοινωνίες να ενεργήσουν αντίθετα με ότι νοιώθουν ή πιστεύουν. Είναι ο ίδιος μηχανισμός που χρησιμοποιούσε παλιά ο ελληνικός στρατός, όταν έβαζε τους νεοσύλλεκτους να φωνάζουν «Ο Γάιδαρος πετάει». ‘Επρεπε να τους σπάσει τη λογική για να μπορούν να κάνουν ότι θα τους διέτασσαν χωρίς καμία αντίρρηση ή επιφύλαξη, ότι κι αν ήταν αυτό.
Χρειάζεσαι οπωσδήποτε μια δόση παραλογισμού για να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς, για να κάνεις παράλογα πράγματα, που θα αρνιόσουν υπό άλλες συνθήκες να τα κάνεις. Κι επειδή τα λόγια δεν φτάνουν πάντα, χρειάζεται ενίοτε να κατασκευασθούν ή να αφεθούν να γίνουν και γεγονότα (όπως π.χ. η πυρπόληση του Ράιχσταγκ, ή οι Δίδυμοι Πύργοι, ή οι εκρήξεις στην Ιταλία, όταν την ετοίμαζαν για δικτατορία και γι’ αυτό ας έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα και οι ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας, αν υπάρχουν ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας…)
Ο παραλογισμός του Λόγου και των ισχυρισμών, είναι μια αδιάψευστη συνήθως ένδειξη για τον καταστροφικό χαρακτήρα των Πράξεων που θα τον ακολουθήσουν.
Εμείς δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα άλλο. Ας απαντήσουν οι ίδιοι οι αναγνώστες μας στο ερώτημα ποιος και γιατί θέλει να καταστρέψει τις ελληνορωσικές σχέσεις, σε ποιόν και σε ποια σχέδια αυτές οι σχέσεις είναι εμπόδιο.
Ο Καθηγητής Ανδρεάδης έγραψε ένα σπουδαίο άρθρο για τις ελληνορωσικές σχέσεις στο Βήμα. Εμείς, από την πλευρά μας, επαναλαμβάνουμε την ευχή που διατυπώνει στην ακροτελεύτεια φράση του:
Μακάρι, το ρωσικό θρίλερ να μην καταλήξει σε ελληνική τραγωδία.
Κωνσταντακόπουλος
Δυστυχώς κ. Κωνσταντακόπουλε, δεν ακούει κανείς από το από το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος, που έχει καταντήσει πια ένα ανυπόφορο καθεστώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ακούει το λαό, δεν ακούει νηφάλιες και έμπειρες φωνές όπως η δική σας. Μοιάζει σαν όλοι οι πολιτικοί μας να βρίσκονται σε ομαδική παράκρουση. Δεν είναι λίγο να παριστάνεις τον ηγέτη μιας χώρας (όλοι) και υπόγεια να προσπαθείς να τη διαλύσεις. Οδηγούνται σε πολιτικούς παραλογισμούς, ίσως και σε προσωπική βαθύτατη ψυχική ανισορροπία.
Το μεγάλο θέμα είναι τώρα τι κάνει ο λαός, πως αντιδρά ώστε να απαλλαγεί από τους καθεστωτικούς δωσίλογους και να ζήσει. Το αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι δεν είναι καθόλου εύκολο. Εδώ χρειαζόμαστε την πείρα και το στοχαστικό λόγο σας.