Δεν λησμονούμε τη διεκδίκηση της Μακεδονίας και από τους Βούλγαρους

Σύμφωνα με βουλγαρικό δημοσίευμα, σήμερα στη Μακεδονία του Αιγαίου ζουν περίπου 300.000 άνθρωποι, που δεν τολμούν να πουν ότι είναι Βούλγαροι

Δεν είναι άγνωστη η επιθυμία των Βουλγάρων να ενσωματώσουν τα Σκόπια στην επικράτειά τους. Δεν είναι όμως πολλή γνωστή η επιθυμία τους να εντάξουν και τη Μακεδονία με την Θράκη. Δεν τα κατάφερα ως συνεργάτες των Ναζί, με φρικωδέστερα εγκλήματα από τους χιτλερικούς, αλλά ποτέ δε ξεχνούν την Άσπρη Θάλασσα, το Αιγαίο.

Στη Βουλγαρία κυκλοφορεί εδώ και καιρό ένα βιβλίο με τίτλο «Μακεδονικός Γολγοθάς»: «Ποια είναι η μακεδονική γη και από πού προέρχεται η έντονη αγάπη γενεών Βουλγάρων σε αυτήν;», αρχίζει βουλγαρικό δημοσίευμα, που μετέφερε στα ελληνικά ο Εχέδωρος, για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και θα συνεχίσει:

«Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, εξετάζεται από τον Ιβάν Μπαμπέφ, σε ένα μοναδικό βιβλίο, που έχει τον τίτλο ''Μακεδονικός Γολγοθάς", που μιλά για την τύχη 30 βουλγαρικών οικογενειών από το Ενιτσέβαρντάρσκο (Γιαννιτσά) που εκδιώχθηκαν από την Μακεδονία του Αιγαίου και εγκαταστάθηκαν στο Νέσσεμπαρ (Μεσημβρία) και τα περίχωρά του, πριν από περίπου εκατό χρόνια.
Με πρωτοβουλία των «μακεδονικών» εταιρειών γίνεται προσπάθεια διάδοσής του και τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατεθούν στους Βουλγάρους της Μακεδονίας για να μην χάσουν τον βουλγαρισμό τους», 

γράφει το βουλγαρικό δημοσίευμα.


Και πιο κάτω θα προσθέσει:

«Σήμερα στη Μακεδονία του Αιγαίου υπάρχουν περίπου 300.000 συμπατριώτες μας, αλλά δεν τολμούν να πουν ότι είναι Βούλγαροι. Έχουν υποστεί πρωτοφανή τρομοκρατία και λόγω της καταστολής τους είναι πλέον δύσκολο να εκτιμηθεί σε ποιο ποσοστό έχουν διατηρήσει την εθνική ταυτότητά τους. Η αφομοίωση συνεχίζεται μέχρι σήμερα».

Το βιβλίο «Μακεδονικός Γολγοθάς» / «Македонска голгота», χωρίζεται σε δύο ενότητες, σύμφωνα με τον συγγραφέα Ιβάν Μπάμπεφ, το πρώτο αναφέρεται στον γηγενή πληθυσμό μέσω των αιώνων που ήταν οι Θράκες καθώς και στις εισβολές ξένων λαών, κατόπιν μιλά για τον εξελληνισμό της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, την επίδραση των Σλάβων, των Βουλγάρων, των Βυζαντινών και Οθωμανών που στηρίζονται σε γραπτές πηγές από την αρχαιότητα μέχρι το Μεσαίωνα.

Το βιβλίο διερευνά την ετυμολογία των λέξεων και των ονομάτων και συμπεραίνει ότι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει το όνομα Μακεδονία, διότι δεν είναι ελληνικό.

Τα πράγματα φυσικά δεν σταματούν εδώ, αλλά συνεχίζονται και ως προς την επιδιωκόμενη -προ 100ετίας- «Βαλκανική Ένωση». Όπως τονίζει ο καθηγητής Ιστορίας κ. Γκεόργκι Μάρκοφ, διευθυντής του Ινστιτούτου ιστορικών ερευνών της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας, πραγματοποιήθηκαν μερικές ανεπιτυχείς προσπάθειες για τη δημιουργία της Βαλκανικής Ένωσης.

Οι λόγοι που τις οδήγησαν σε αποτυχία ήταν οι αντιθέσεις μεταξύ των επιδιώξεων των χωρών που σκόπευαν να συμμαχήσουν.
Βασικός στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Βουλγαρίας, κατά τον Γκ. Μάρκοφ, ήταν η επίτευξη της αυτονομίας της Θράκης, της Αδριανούπολης και της Μακεδονίας, ενώ η Σερβία και η Ελλάδα απαιτούσαν το διαμελισμό της Μακεδονίας.

Την περίοδο εκείνη η Ρωσική Αυτοκρατορία επιθυμεί τη δημιουργία συμμαχίας μεταξύ των βασιλείων της Βουλγαρίας και της Σερβίας, αφού αναμενόταν η έκρηξη του πόλεμου κατά της Αυστρο-ουγγαρίας και της Γερμανίας. Οι διαβουλεύσεις γίνονταν υπό την αιγίδα της Ρωσίας και μετά την αποτυχία τους, στα τέλη Ιανουαρίου του 1912, ο Ρώσος τσάρος αναλαμβάνει το ρόλο του διαμεσολαβητή.

Αποτέλεσμα, της επέμβασης της ρωσικής διπλωματίας, είναι ο σχηματισμός μιας αμφισβητούμενης ζώνης στη ΒΔ Μακεδονία - της περιοχής των Σκοπίων, ενώ όλο το υπόλοιπο μέρος της θεωρείται αδιαμφισβήτητα βουλγαρικό. Αυτό αποτελεί τη βάση του Σύμφωνου της συμμαχίας μεταξύ της Βουλγαρίας και της Σερβίας, το οποίο υπογράφεται την 29η Φεβρουαρίου του 1912.

Αυτά ομολογούνται από τον Γκ. Μάρκοφ της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας, καταλήγοντας ότι η Βουλγαρία εμπλέκεται στον πόλεμο 34 χρόνια μετά την απελευθέρωσή της από την οθωμανική σκλαβιά (σημ.: 1878, με το Συνέδριο του Βερολίνου), ακολουθώντας την ελπίδα του λαού της για την ένωση των Βούλγαρων στη Μακεδονία και τη Θράκη, της Αδριανούπολης, περιοχές οι οποίες εξακολουθούσαν να είναι σκλαβωμένες.

Οι επεκτατικές θέσεις της Βουλγαρίας σήμερα, δεν γίνονται μόνο από αντίστοιχους Βούλγαρους Χρυσαυγίτες, αλλά και από επίσημα όργανα της βουλγαρικής πολιτείας, της οποίας προΐσταται ο πρωθυπουργός.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση