Η Τουρκία στη χειρότερη θέση των τελευταίων 100 χρόνων

Το άμεσο προσεχές διάστημα θεωρείται καθοριστικό για τις εξελίξεις στην νοτιοανατολική Ευρώπη. Και θα επηρεάσει τόσο άμεσα, όσο και έμμεσα την πορεία της χώρας μας. Έμμεσα, διότι στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή δεν μπορεί παρά να υπάρξει κάποια κατάληξη, που ο χρονικός της προσδιορισμός ίσως μπορεί να καθοριστεί για την επόμενη 2ετία.

Άμεσα, διότι σε όλα τα σενάρια εμπλέκεται και η Τουρκία. Η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μια από τις χειρότερες θέσεις από την ώρα της δημιουργίας του κράτους της, το 1923. Για τη στήλη δεν αποτελεί αυτό έκπληξη, αφού σημειώσαμε από ετών ότι η πολιτική του νεο-οθωμανισμού δεν πρόκειται να έχει ευτυχή κατάληξη. Το σύστημα δεν θα επιτρέψει σε καμιά χώρα να αποκτήσει τόση ισχύ, ώστε να δημιουργεί προβλήματα. Άλλωστε, για τον ίδιο λόγο υποβοηθήθηκαν τα εθνικά κινήματα που επέφεραν την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Τότε, ο μοιραίος άνθρωπος ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ (τώρα που άρχισε η κριτική στο πρόσωπό του, θα τον αναθεματίζουν σε λίγο, παρά θα εξακολουθούν να τον θεωρούν ήρωα). Τώρα είναι ο Ερντογάν, που δεν έλαβε υπόψη του, ότι με κανέναν τρόπο δεν θα επιτραπεί η ύπαρξη ισχυρής μη απολύτως ελεγχόμενης χώρας. Από την εποχή της Ιεράς Συμμαχίας του Μέττερνιχ, μέχρι την επαναδιάταξη των χωρών με το χέρι του Κίσσιγκερ, η συνταγή είναι ίδια.

Ο Dogan Heper, σε παλαιότερο άρθρο του στην εφημερίδα Milliyet, που λες και γράφηκε εχθές, είχε αναρωτηθεί: «Πώς ήταν ο Ερντογάν πριν από λίγο χρόνο και πώς είναι τώρα; Με μια ήπια έκφραση τότε, έχει αλλάξει 180 μοίρες… Η αναθέρμανση των τουρκο-συριακών σχέσεων με τις αποφάσεις για άρση της βίζας, κατασκευή φραγμάτων και αγωγών νερού είχε δημιουργήσει την εντύπωση ότι τα δύο κράτη σχεδόν αποφάσισαν να γίνουν ένα.


» Οι σχέσεις με τον Καντάφι βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση. Ο Ερντογάν έλεγε ότι η Λιβύη ανήκει στους Λίβυους και αντιτάχθηκε στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς. Όμως αμέσως μετά άλλαξε ρότα. Φθάσαμε στα πρόθυρα του πολέμου με την Κύπρο. Αιτία ήταν η έρευνα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Γίναμε θανάσιμοι εχθροί με το Ισραήλ.

» Οι σχέσεις με την Αρμενία όχι μόνο δεν διορθώθηκαν αλλά έγινε ακριβώς το αντίθετο. Η σχέση με το Αζερμπαϊτζάν για "ένα έθνος δύο κράτη" παραμερίστηκε. Το ΡΚΚ λαμβάνει βοήθεια και υποστήριξη από το εξωτερικό».

Εκεί βέβαια, που ως καλός Τούρκος αποδέχεται χωρίς αμφιβολίες την προπαγάνδα της κυβέρνησής του, είναι ότι υποστηρίζει πως «η Ελλάδα προκαλεί την Τουρκία. Αυτό έκανε στο παρελθόν, αυτό κάνει και τώρα». Ας το παραβλέψουμε αυτό.

Αυτή είναι η θέση της Τουρκίας σήμερα, συν την συνεχή έκφραση δυσαρέσκειας από πλευράς Η.Π.Α. Το πλεονέκτημα που την διατηρεί ακόμη ακέραια, είναι ότι δεν έχουν επιλυθεί οριστικά τα θέματα της Μέσης Ανατολής. Η γεωστρατηγική θέση της είναι χρήσιμη στο σύστημα. Και για όσο χρόνο θα είναι, η Τουρκία θα απολαύνει τυπικά πολλών προνομίων.

Όμως, το καρκίνωμα που την κατατρώγει έχει προχωρήσει πολύ και η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη. Μόνον χρόνο μπορεί να κερδίσει. Και αυτό το γνωρίζει η Τουρκία, γι’ αυτό και απεγνωσμένα προσπαθεί να "γαντζωθεί" από όπου μπορεί για να διατηρήσει την ισχύ της. Αυτές οι μεταλλαγές, στις οποίες αναφέρθηκε παραπάνω ο Dogan Heper, αυτό αποδεικνύουν. Ότι την έχουν ξεπεράσει τα γεγονότα, γι’ αυτό και οι χθεσινοί σύμμαχοι φίλοι, γίνονται σημερινοί εχθροί.

Εδώ υπάρχει το πρόβλημα. Λόγω του ότι η Ελλάδα επί χρόνια δεν έδειξε διατεθειμένη να θέσει φραγμό στη βουλιμία των Τούρκων, αλλά και λόγω της ευθυνοφοβίας που διακατέχει τους πολιτικούς της χώρας μας κατά την τελευταία 25ετία (ίδιον πολιτικών ανδρών μικρών ικανοτήτων), η Ελλάδα είναι ο ασθενέστερος κρίκος.

Αυτό σημαίνει, ότι λόγω των πολλών υποχωρήσεων που κάνει η Τουρκία σε όλα τα μέτωπα, είναι πιθανόν να θελήσει να "ισοφαρίσει" με κάποια επιθετική κίνηση σε βάρος μας, Κύπρου ή Ελλάδας Και τούτο κατά το άμεσο χρονικό διάστημα, αφού αναγγέλθηκε ήδη από την ExxonMobil, η έναρξη εργασιών στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση