Σε πολιτικό χαρακίρι και εξαΰλωση οδηγεί ο Τσίπρας τον Καμμένο

Του Γιάννη Κ. Τρουπή

Ο κύβος ερρίφθη. Οι αποφάσεις μοιάζουν να έχουν ληφθεί και ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται έτοιμος να ολοκληρώσει την συμφωνία με τον Ζόραν Ζάεφ για την ονομασία των Σκοπίων. Όλα δείχνουν να παίρνουν το δρόμο τους, με μία (μικρή;) λεπτομέρεια. Η προωθούμενη λύση δεν έχει την συγκατάθεση του Πάνου Καμμένου, ο οποίος επιμένει να είναι αντίθετος στη χρήση του όρου «Μακεδονία».

Ακόμα και αυτός όμως ο αστερίσκος δεν ανησυχεί το Μέγαρο Μαξίμου, αφού όπως όλα δείχνουν έχουν αποφασίσει συνειδητά να κινηθούν χωρίς τον κ. Καμμένο και να τον αναγκάσουν να πάρει μόνος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τις όποιες αποφάσεις του.

Ξεκάθαρη για το κλίμα που επικρατεί στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου ήταν η απάντηση του Νίκου Κοτζιά στην συνέντευξη στην ΕΡΤ, σε ερώτηση για το αν το «όχι» του προέδρου των ΑΝΕΛ επηρεάζει τους κυβερνητικούς χειρισμούς.

«...Είναι δημοκρατικό του δικαίωμα και δεν είναι η πρώτη φορά που σε μια κυβέρνηση συνασπισμού, σας έχω ξανατονίσει, εδώ έχουμε κυβερνήσεις όπως της Βρετανίας που είναι το ίδιο κόμμα όλη η κυβέρνηση συντηρητική και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Η δημοκρατία δεν είναι στρατόπεδο συγκέντρωσης, ούτε είναι σταλινικό σύστημα πειθάρχησης. Και η συμφωνία των δυο κομμάτων αφορά και αφορούσε το να βγει η χώρα από τα μνημόνια. Υπάρχουν ζητήματα που δεν υπάρχει σύμπτωση και δε θα είναι η πρώτη φορά που ο κ. Καμμένος και το κόμμα του δε θα ψηφίσουν όπως ψηφίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες αριστερές δυνάμεις που συμμετέχουν» σημείωσε ο κ.Κοτζιάς.

Με αρκετά μεγάλη δόση πολιτικού ρεαλισμού που αγγίζει τα όρια του κυνισμού, ο υπουργός των Εξωτερικών έθεσε εμμέσως πλην σαφώς τον Πάνο Καμμένο απέναντι στο κορυφαίο δίλημμα της πολιτικής του διαδρομής.

Ο Αλέξης Τσίπρας του δίνει το δικαίωμα-«πολυτέλεια» να μην ψηφίσει ή ακόμα και να καταψηφίσει την συμφωνία που θα έρθει στο κοινοβούλιο. Με τον τρόπο αυτό ο κ.Καμμένο παρότι θεωρητικά ελεύθερος να κινηθεί όπως εκείνος νομίζει, ουσιαστικά παγιδεύεται.

Οι επιλογές ως προς την στάση του είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού:

- Οι ΑΝΕΛ θα πρέπει να αποχωρήσουν από τη διαδικασία ή να καταψηφίσουν την συμφωνία και να εγκαταλείψουν τους υπουργικούς θώκους, εξακολουθώντας να στηρίζουν όμως κοινοβουλευτικά την κυβέρνηση Τσίπρα.

- Οι ΑΝΕΛ θα πρέπει να αποχωρήσουν ή να καταψηφίσουν, παραμένοντας όμως στις υπουργικές καρέκλες σαν να μην τρέχει τίποτα. Να θεωρήσουν δηλαδή την συγκεκριμένη κοινοβουλευτική διαδικασία ως μία από τις πολλές και να προχωρήσουν κανονικά στην πολιτική συμβίωση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό το σενάριο, όπως φάνηκε και από τη δημόσια θέση Κοτζιά, είναι που υποστηρίζει περισσότερο το Μέγαρο Μαξίμου. Να δοθεί επικοινωνιακά δηλαδή η εντύπωση ότι η ψήφιση ή μη της συμφωνίας για το Σκοπιανό δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο και σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει την κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Σε μία τέτοια περίπτωση πράγματι για τον πρωθυπουργό θα ήταν μία επιλογή «business as usual», για τον Πάνο Καμμένο όμως θα ίσχυε το ίδιο;

Στην πραγματικότητα ο Αλέξης Τσίπρας σπρώχνει τον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ στην πολιτική «αυτοκτονία», αφαιρώντας τους κάθε πολιτικό επιχείρημα που θα μπορούσαν να αναπτύξουν στις επερχόμενες εκλογές. Τι άραγε μπορούν να πουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στο εκλογικό τους ακροατήριο για τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια; Μπορούν να υποστηρίξουν ότι εξέφρασαν τη διαφωνία τους αλλά συνέχισαν να είναι στην ίδια κυβέρνηση που παραχώρησε τον όρο “Μακεδονία”, κάτι που διαχρονικά για τους ΑΝΕΛ αποτελούσε «σημαία»; Πρόκειται ασφαλώς για ένα αδύναμο επιχείρημα που ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, πηγή εκλογικής δύναμης για τους ΑΝΕΛ, με δυσκολία θα γίνει αποδεκτό.

Για τους ΑΝΕΛ το θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας δεν είναι μία απλή υπόθεση. Είναι ένα ζήτημα, πάνω στο οποίο έχουν στηρίξει πολιτική διαδρομή ετών. Με άλλα λόγια ο Πάνος Καμμένος θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπίσει το εκλογικό του ακροατήριο, το οποίο έχει συγκεκριμένες ανησυχίες για τα εθνικά θέματα, αν προηγουμένως δεν έχει κάνει κάποια θεαματική πολιτική κίνηση απέναντι στη διαφαινόμενη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ. Η επιλογή της αποχής ή της καταψήφισης με παράλληλη συνέχιση της κυβερνητικής παρουσίας των ΑΝΕΛ, σε ένα υπουργικό σχήμα δε θα είναι ένας ελιγμός που θα δώσει στον Πάνο Καμμένο πολιτικό «αέρα» στις επερχόμενες εκλογές. Αντιθέτως θα του αφαιρέσει πολιτικό κεφάλαιο και μεγάλες ποσότητες αξιοπιστίας απέναντι στους ψηφοφόρους του.

Ο υπουργός Άμυνας μέχρι και την τελευταία στιγμή πάντως δε δείχνει σίγουρος ότι θα υπάρξει λύση. Η απάντηση της εκπροσώπου τύπου των ΑΝΕΛ Μανταλένας Παπαδοπούλου σε σχετική ερώτηση, σε συνέντευξη της στο focus fm είναι ενδεικτική, της οπτικής του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου.

«Πρόκειται για υποθετικό ερώτημα. Εάν και εφόσον έρθει συμφωνία, θα σταθμίσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσουμε προκειμένου να υπερασπιστούμε τη θέση μας» τόνισε η κυρία Παπαδοπούλου.

Σε όλο αυτό το σκηνικό υπάρχει και ένα παράδοξο. Ο Πάνος Καμμένος εκτός από πρόεδρος των ΑΝΕΛ είναι και υπουργός Άμυνας. Είναι δηλαδή το κυβερνητικό στέλεχος που είναι καθ ύλην αρμόδιο για την είσοδο στο ΝΑΤΟ μίας υποψήφιας χώρας. Στο σενάριο λοιπόν που τα Σκόπια πάρουν την πρόσκληση για ένταξη στην συμμαχία, θα έχουμε τον υπουργό Άμυνας της Ελλάδας να μην υποστηρίζει τη διαδικασία εισόδου της χώρας, της οποίας το όνομα δε θα αναγνωρίζει. Σε αντίθεση βεβαίως με ότι θα συμβαίνει με τον πολιτικό του προϊστάμενο...

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση