Ποια διαπραγμάτευση! Το πακέτο με το σανό φτιάχνουν

Όποιος πιστεύει ότι η FYROM αποτελεί απειλή για την Ελλάδα κάνει μεγάλο λάθος. Η πραγματική απειλή είναι η Αθήνα. Και συγκεκριμένα η κυβέρνησή της. Και είναι απειλή για δύο λόγους, που ο καθένας είναι σοβαρότερος από τον άλλον. Ο πρώτος αφορά στην υπεράσπιση της χώρας. Ο δεύτερος στην υπεράσπιση της δημοκρατίας.

Από τις δηλώσεις των εδώ αξιωματούχων, αλλά και από τις δηλώσεις των σλαβομακεδόνων γίνεται εμφανές ένα πράγμα: Ότι οι δύο πλευρές δεν διαπραγματεύονται επάνω σε σοβαρές διαφωνίες ή ισχυρές διαφορές. Συζητούν περισσότερο για το πώς θα περάσουν αυτά που θα συμφωνήσουν στους λαούς τους. Κοινώς ψάχνουν να βρούν ποιο είναι το κατάλληλο περιτύλιγμα ώστε οι Έλληνες να νομίζουν ότι κάτι «έσωσαν», και οι σλαβομακεδόνες να νομίζουν ότι δεν έχασαν τίποτε!

Στον πρώτο κίνδυνο: Η διαπραγμάτευση που γίνεται με τα Σκόπια είναι εκτός της πάγιας γραμμής της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής για το θέμα. Εντελώς. Αντιθέτως, αρκετές από τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης ευνοούν, όταν δεν ταυτίζονται με των Σκοπίων. Όπως στο θέμα της γλώσσας, της ιστορίας και της εθνικότητας!

Δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν αυτές οι θέσεις έμεναν στα κατάβαθα της ψυχής εκείνων που διαπραγματεύονται. Υπάρχει όμως, και μάλιστα μεγάλο, όταν τα πιστεύω των μελών της ελληνικής κυβέρνησης γίνονται και θέσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η οποία ξεπερνάει τα χρονικά όρια της ζωής μιας κυβέρνησης και έχει επιπτώσεις στο μέλλον της χώρας.

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, τα μέλη της κυβέρνησης που διαπραγματεύονται προέρχονται από διάφορες τάσεις του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Το οποίο ήδη από τις Διεθνείς είχε κηρύξει για στόχο τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κομμουνιστικού κράτους στα όρια της Οθωμανικής Μακεδονίας. Τα οποία περιελάμβαναν την ελληνική, τη βουλγαρική και τη νοτιοσλαβική περιοχή.

Και ενώ το ΚΚΕ έχει εγκαταλείψει αυτή τη γραμμή εδώ και χρόνια, διάφορες φράξιες και αποκόμματά του εξακολουθούσαν και εξακολουθούν να πιστεύουν στο προπολεμικό αφήγημα της ύπαρξης μιας Μακεδονίας και μιας μακεδονικής εθνότητας, που μιλάει μια μακεδονική γλώσσα και καταπιέζεται από τους στρατοκράτες της Ελλάδας.

Το πρόβλημα είναι ότι το αφήγημα αυτό δεν το πιστεύει σχεδόν κανείς πια στη Βουλγαρία και ήταν τοπικό και σχεδόν ανύπαρκτο δυναμικά μέχρι το 1943 και στην ίδια τη Γιουγκοσλαβία. Που του έδωσε ισχύ ο Τίτο. Και μόνο στη διάρκεια του ελληνικού εμφύλιου και μετά διογκώθηκε. Και από Έλληνες κομμουνιστές που υποχώρησαν εκείσε.

Το πρόβλημα είναι ότι το κομμάτι του ελληνικού λαού που συντάσσεται με αυτό το αφήγημα δεν ξεπερνάει τα προεκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ του 3-4%. Και το πρόβλημα είναι ότι αυτό το ποσοστό θέλει να επιβάλει την άποψή του στο υπόλοιπο 96% των Ελλήνων. Λοιδορώντας μάλιστα τη συντριπτική πλειονότητα ότι είναι εθνικιστές και φασίστες!

Το πρόβλημα είναι επίσης ότι σιγοντάρουν την κυβέρνηση διάφοροι πολιτικοί στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της υπηρέτησης της παγκοσμιοποίησης, τάχα προοδευτικοί. Οι οποίοι έχουν την άποψη ότι το χρήμα είναι το παν. Και όταν κάνεις ανοίγματα στους γείτονες χτίζεις γέφυρες που ευνοούν τους δρόμους του χρήματος, επομένως της ευημερίας. Έχουν μείνει στην εποχή του Μεσαίωνα που η ομοσπονδοποίηση των περιοχών της Ευρώπης έκανε πιο φτηνά τα αγαθά! Για να μην αναφέρω την τύχη της γέφυρας που αποπειράθηκαν να χτίσουν με την Τουρκία, φτάνοντας στο σημείο να γκρεμίσουν την ελληνική ιστορία γι αυτό! Τη ζούμε αυτή τη γέφυρα των ανόητων. Από την οποία μας έχουν μείνει τα αποκαϊδια της ελληνικής επανάστασης στα σχολικά βιβλία.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που διαπραγματεύονται έχουν τις ίδιες απόψεις με τους Σλαβομακεδόνες! Αυτό είναι το πρόβλημα. Και προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα να βαφτίσουν το κρέας ψάρι, ώστε να φαίνονται ότι διαπραγματεύονται από ελληνικές θέσεις, ενώ στην πραγματικότητα άλλο κάνουν: Από τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών και πλήθους στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξόφθαλμο ότι προσπαθούν να πουλήσουν στους Έλληνες πολίτες τη λύση που θέλουν οι Σκοπιανοί, μασκαρεμένη σε ελληνική συσκευασία.

Απόδειξη, ότι αρνούνται το μείζον: Ότι τον αλυτρωτισμό δεν το έχει το Σύνταγμα μόνο. Ούτε τα σχολεία όπου μεγαλώνουν γενιές εναντίον της κυριαρχίας του ελληνικού κράτους στη Βόρεια Ελλάδα. Ούτε οι απαιτήσεις για τις ονομασίες των προϊόντων που θα θίξουν ευθέως και ισχυρά τα μακεδονικά εμπορεύματα. Ο αλυτρωτισμός είναι στο ίδιο το όνομα!

Η κυβέρνηση των Αθηνών έχει σαλαμοποιήσει το πρόβλημα σε ονοματολογικό, γλωσσικό και ταυτότητας! Επιδιώκοντας να μειώσει την αξία του ονόματος. Προπαγανδίζοντας ξεδιάντροπα στο εσωτερικό της χώρας, στους Έλληνες πολίτες την ύπαρξη και το δικαίωμα των Σκοπίων σε μακεδονική γλώσσα και σε μακεδονική ταυτότητα! Λέγοντας ψέματα δια του υπουργού Εξωτερικών από την ίδια την ΕΡΤ ότι το ελληνικό κράτος έχει αναγνωρίσει τέτοιο πράγμα!

Το εμετικότερο είναι ότι αυτή η σκοπιανή προπαγάνδα σπέρνεται διαρκώς από την ΕΡΤ, που από κρατική τηλεόραση όλων των πολιτών που οφείλει να είναι, έχει καταντήσεις τα επίπεδα της ΥΕΝΕΔ. Με διαρκή παρέλαση της ισχνής μειοψηφίας και των απαραίτητων «διανοούμενων καθηγητάδων», που προωθούν τις σκοπιανές θέσεις!

Περιττή η αντιπολίτευση…

Στον δεύτερο κίνδυνο και ίσως χειρότερο, η κυβέρνηση των Αθηνών διαπραγματεύεται θέματα εξωτερικής πολιτικής αυτού του επιπέδου, που θα έχουν επίπτωση στο μέλλον και στις σχέσεις της χώρας στα Βαλκάνια και όχι μόνο, χωρίς να ενημερώνει και να ενημερώνεται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ούτε καν της αξιωματικής! Όπως έχουν κάνει όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Πλην της χούντας που δεν είχε αντιπολίτευση.

Η περιφρόνηση της αντιπολίτευσης δεν είναι περιφρόνηση προσώπων και κομμάτων. Είναι περιφρόνηση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού που έχει ψηφίσει όλα αυτά τα κόμματα. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μικρή μειοψηφία στο σύνολο. Είναι περιφρόνηση στο δικαίωμα του λαού να συμμετέχει με τους εκπροσώπους του στο μέλλον του. Σε τέτοια ζητήματα τουλάχιστον.

Το πρόβλημα, λοιπόν είναι μείζον θέμα λειτουργίας της Δημοκρατίας. Είναι θέμα περιφρόνησής της. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στη θέση της αντιπολίτευσης και αντιμετωπιζόταν έτσι από την κυβέρνηση, θα είχε κατεβάσει το λαό στους δρόμους και θα καιγόταν το Σύνταγμα. Για περιφρόνηση του ίδιου του λαού. Και δεν θα είχε άδικο. Η σημερινή αντιπολίτευση αντιδρά με όρους μπρίτζ! Αποκοιμίζοντας ακόμα περισσότερο τους πολίτες.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει σε μια συμφωνία εκχώρησης ελληνικών δικαιωμάτων και αναγνώρισης δικαιωμάτων άλλης χώρας επί της ελληνικής επικράτειας. Γιατί αυτό είναι η αναγνώριση γλώσσας, ταυτότητας, πλαστού ονόματος.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η κυβέρνηση θέλει να φέρει στη Βουλή τη δική της συμφωνία για ψήφιση από την πλειοψηφία των βουλευτών του σώματος! Δηλαδή, ακόμα και με 151 ψήφους! Αυτό κι αν είναι πραξικοπηματική λογική και πρακτική για μείζον θέμα της χώρας! Το επίσης επικίνδυνο είναι ότι υπάρχουν βουλευτές άλλων κομμάτων πρόθυμοι να υπερψηφίσουν! Ενώ το ίδιο το ΚΚΕ ξεκαθάρισε ότι δεν θα ψηφίσει καμιά συμφωνία.

Είναι άγνωστο ακόμα αν η κυβέρνηση των Αθηνών και οι κολαούζοι της στη Βουλή κινούνται αποκλειστικά από ιδεολογικά κίνητρα. Γιατί η πίεση του Βερολίνου και της Ουάσινγκτον είναι μεγάλη και τα οικονομικά ανταλλάγματα – λέγε με χρέος, χωρίς κούρεμα όμως!- πολύ δελεαστικά. Για όσους θέλουν να πουλήσουν προεκλογικό σανό σε ιθαγενείς, και όσους πρόθυμους να πουλήσουν την πατρίδα τους για ένα ξεροκόκαλο. Αλλά και για όσους θέλουν να ωφελούνται από τις ξένες πρεσβείες.

Ο εχθρός των συμφερόντων της Ελλάδας ήταν πάντα εντός της.
Αυτή ήταν και είναι η κακοδαιμονία της.
Αλλά, αυτή τη στιγμή εξουσιάζει κι όλας.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση