Μπαχτσελί, o ευτυχισμένος «Γκρίζος Λύκος»

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού

Ο ηγέτης του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης Μπαχτσελί συμπληρώνει τον Ερντογάν, αφού είναι αυτός που συχνά αναλαμβάνει τον ακραίο ρόλο σε θέματα που ο Ερντογάν προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες. Είναι ενδεικτικό ότι αυτός ζήτησε –προφανώς σε συνεννόηση με τον Ερντογάν– ζήτημα πρόωρων εκλογών. Λίγα χρόνια νωρίτερά του ασκούσε κριτική για οικογενειοκρατία και αντιδημοκρατική συμπεριφορά.

Ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων προέρχεται από μία πολυπληθή οικογένεια γαιοκτημόνων με μεγάλη περιουσία. Ο Μπαχτσελί ανήλθε στην ηγεσία του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης πριν από λίγα χρόνια, μετά τον θάνατο του ιδρυτή Αλπαρσλάν Τουρκές. Είχε προηγηθεί η ακαδημαϊκή καριέρα του στα οικονομικά. Τα τελευταία χρόνια έχει υιοθετήσει ένα πιο μετριοπαθές και λιγότερο εθνικιστικό προφίλ, ωστόσο, μεγάλο μέρος της δημοτικότητάς του οφείλεται στην αδιάλλακτη στάση απέναντι στο Κουρδικό ζήτημα.

Έχει οπαδούς και στον χώρο του πολιτικού Ισλάμ, ενώ τα κρούσματα διαφθοράς στα κοινοβουλευτικά κόμματα τον ευνόησαν. Θεωρείται άνθρωπος εσωστρεφής, ο οποίος σπανίως δίνει συνεντεύξεις. Ακραία δεξιός, αντιευρωπαϊστής και εθνικιστής, ουσιαστικά, απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα, υπενθυμίζοντας σε κάθε ευκαιρία την καταστροφή του 1922. Αν και ιδεολογικά ανήκει στο ρεύμα του παντουρκισμού συμπλέει με τον Ερντογάν για πολιτικούς λόγους. Ιδεολογικά, άλλωστε, οι νεοοθωμανοί υποστηρίζουν τη λεγόμενη ισλαμοτουρκική σύνθεση.

Οι Γκρίζοι Λύκοι λειτουργούν και παραστρατιωτικά. Ιστορικά έχουν συνεργαστεί με τις αρχές ασφαλείας και τις μυστικές υπηρεσίες. Έχουν αναλάβει βρώμικες αποστολές εναντίον Κούρδων, στελέχη τους δολοφόνησαν στην Κύπρο τον Ισαάκ Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού, στήνουν προβοκάτσιες και ήταν αυτοί που, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, έβαζαν φωτιές σε ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου τη δεκαετία του 1990.

Ο Μπαχτσελί δεν έχει δημιουργήσει ποτέ δική του οικογένεια και δηλώνει απόλυτα δοσμένος στην Τουρκία. Είναι κακός ρήτορας και οι αντίπαλοί του σχολιάζουν καυστικά ότι μπορεί να κοιμίσει σε ελάχιστα λεπτά το ακροατήριό του. Πάντως τελειώνει τις ομιλίες του με την φράση «ευτυχισμένος είναι εκείνος που μπορεί να δηλώνει Τούρκος». Έχει ελάχιστους φίλους και δεν θέλει να τον φιλάνε άνδρες στο μάγουλο ή να τον πολυακουμπάνε γενικότερα. Δεν είναι συναισθηματικός, αλλά μιλώντας για τους αγώνες της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος μπορεί και να δακρύσει.

SLPress


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση