Αν δεν το αντέχετε να είστε Έλληνες, φύγετε...!
Σε Δύση και Ανατολή, σε Βορρά και Νότο, σε πλούσιους ή φτωχούς, δεν υπάρχει άλλη χώρα στην οποία να… ενοχλεί ο Εθνικός Υμνος: είναι κι αυτό ένα δικό μας φαινόμενο, κομμάτι της ελληνικής ιδιαιτερότητας. Πιθανώς, αν οργανωθεί ένα συνέδριο από ιστορικούς και ψυχολόγους, ίσως και ψυχιάτρους, να καταφέρουν οι επιστήμονες να μας πουν το γιατί. Είτε όμως γίνει το συνέδριο είτε όχι, το βέβαιο είναι ότι το, με διεθνείς προδιαγραφές, παράδοξο, είναι το να ενοχλεί ο Εθνικός ύμνος μιας χώρας κι όχι το αντίστροφο. Πολλοί έμειναν άναυδοι επειδή τα στρατιωτικά αγήματα τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο το βράδυ της ανάστασης στη δοξολογία. Ε, πολύ καλά έκαναν και τον τραγούδησαν. Και σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρόσβαλε κανέναν, ούτε κι ενόχλησε την εκκλησία – το ακριβώς αντίθετο μάλιστα. Και πάρα πολύ καλά έκανε και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ και συνεχάρη τα αγήματα, για να κοπούν οι όποιες ανόητες συζητήσεις για το αν θα έπρεπε να τιμωρηθούν σα να είχαν κάνει κανένα έγκλημα!
Άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο το βράδυ της ανάστασης αποδίδονται στρατιωτικές τιμές στις εκκλησίες είναι ακριβώς το γεγονός ότι το ελληνικό πρωτόκολλο τιμά συμβολικά με την ύψιστη τιμή, ως αρχηγό κράτους, το μέγα αυτό θρησκευτικό γεγονός. Γι αυτό βρίσκονται εκεί τα αγήματα και οι μπάντες, γι αυτό την ώρα που ακούγεται το Χριστός Ανέστη ακούγεται μαζί και το εμβατήριο της Σημαίας.
Η υπόθεση της ενοχοποίησης του εθνικού φρονήματος ενός ολόκληρου λαού είναι πλέον τόσο γελοία και συντριπτικά ξεπερασμένη, που καταντά προκλητική. Η λογική βάση της οποίας οι άνθρωποι στην Ελλάδα πρέπει περίπου να ντρέπονται για την εθνική τους ταυτότητα όχι μόνον είναι εντελώς απαράδεκτη αλλά είναι και απόλυτα αντιπαραγωγική: πώς μπορεί να κάνει το οτιδήποτε, ακόμα και στην ίδια την οικονομική δραστηριότητα, ένας λαός που πρέπει περίπου να απολογείται για την αγάπη του και το σεβασμό του προς την ίδια του την πατρίδα;
Πρέπει λοιπόν κάποτε να τελειώνουμε με αυτές τις μπούρδες που, επιπλέον, κρύβουν κι άλλες πτυχές: τα εθνικά αισθήματα σε αυτό τον τόπο έχουν καταπιεστεί τρομακτικά κι έχουν ενοχοποιηθεί όσο δεν πάει άλλο, άδικα, άκριτα, εν τέλει ανόητα - γι αυτό ας μην απορούν οι πολέμιοί τους όταν αυτά γίνονται αντικείμενα καπήλευσης: όταν η εθνική συνείδηση πρέπει να απολογείται, τότε κάποιοι θα την αξιοποιήσουν όπως τους βολεύει.
Αν παρόλα αυτά υπάρχουν εκείνοι που ντρέπονται που είναι Ελληνες, που τους ενοχλεί η πατρίδα και τα σύμβολά της, είναι δικαίωμά τους. Μπορούν πάντοτε να τα μαζεύουν και να φεύγουν. Κάποια άλλη «πατρίδα», που θα είναι πιο κατάλληλη για τα όσα νιώθουν ή πιστεύουν, θα βρεθεί να τους στεγάσει. Κι ας διαλέξουν άλλους ύμνους. Δεν πειράζει: ας μείνουμε εδώ εκείνοι που ο Ύμνος στην Ελευθερία μας συγκινεί ακόμα. Γιατί αυτό ακριβώς είναι ο δικός μας ελληνικός εθνικός ύμνος: είναι η ωδή προς την Ελευθερία, που, είναι αλήθεια, δεν την αντέχουν...
Αναρτήσεις
ΟΙ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ‘’ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΩΝ ΜΙΝΩ…ΤΑΥΡΩΝ’’ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι χαρούμενες..βδέλλες ;
Γράφει ο Ν Βράχος.
Κάθε λίγο και λιγάκι, γινόμαστε "μάρτυρες" μιας ΝΕΑΣ( ή πολλαπλής επανάληψης) επίθεσης ..φιλίας εναντίον του Γ. Παπανδρέου , από τον UFO ψάχτη , και από άλλους απόφοιτους της ‘’ ΣΧΟΛΗΣ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ’’΄η της ‘’Μεγκάλης του γένους σχολής’’, που κυριολεκτικά μας έχουν ζαλίσει, αλλά και από την πλευρά άλλων ανθρώπων και μπλογκς που ορκίζονταν στο Πασοκ και ‘’ έγλυφαν ’’ την εξουσία που πάντα είχε μέλι στο βάζο ! Έλεγαν ότι ανήκαν στο Πασοκικό χώρο και ήταν πάντα πανταχού παρόντες στην κοπή της ..πίτας, εκούσια. Σήμερα βέβαια έχουν υποστεί καθολική αμνησία.
Κάθε λίγο και λιγάκι, μία ο Χαρδαβέλλας ,ο μάγος του απύθμενου, μία ο Γιάννης ο Περδεφτέρης , μία ο Δημαράς μία διάφοροι άλλοι πρώην ‘’πασοκοι δημοσιολάγνοι’’ , προσπαθούν να μας θυμίζουν, πως ο κακός δαίμονας της Ελλάδας είναι το:
{{ Ουδεμία πράξις φιλοπατρίας εν Ελλάδι έμεινε ατιμώρητος}} δικαιώνοντας για μία ακόμη φορά τον Ροίδη
Μια ζωή ‘’κούρευαν’’ το αυγό. Σήμερα ..αλληλοκουρεύονται και μάλιστα δημόσια !
Είναι δυνατόν ‘’της αμύνης τα παιδιά’’ να ..καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με το Γιώργο Παπανδρέου; Είναι δυνατόν να υπάρχει εορτή των τριών ιεραρχών , και να μην υπάρχει εορτή των αποφοίτων της σχολής ..ΤΑΥΡΟΥ;
Τυχερός ο αείμνηστος Γιώργος όλων των Ελλήνων, που δεν ζει να δει με τα μάτια του, τους… ‘’ορθόδοξους δημοκράτες’’ , όπως αποκαλούσα, μερικές διαχρονικές βδέλλες της εξουσίας.
Σήμερα ..αναβαθμίστηκαν, μετά την μετεκπαίδευση του Ταύρου, και από το Πασοκ του 43% ΄η, του 45% , εντάχθηκαν στο Πασοκ του 4, 5 ή του 5,4 % , ενώ ταυτόχρονα ‘’εκπαιδεύονται’’ για νέα μαθήματα παραδημοσιογραφικής και προσοδοφόρου ευρωλαγνείας.
Στο νέο Πασοκ που "γεννήθηκε" με ..καισαρικές προδιαγραφές , αλλά ακόμη βιώνει τη ..δόξα της " αϋλου παρθενονογένεσης " αφού κανείς δεν το..βλέπει και κανείς δεν το..ακούει !
Η ομάδα αυτή των "ευφραδών" ..γενιτσάρων, σε κάθε ευκαιρία και από κάθε θέση πυροβολούν στα τυφλά (σαν άλλες ρούλες), ή και επί στόχου, δημιουργώντας ..καπνούς και βροντές.
Επαναλαμβάνονται συνεχώς και θεωρούν ότι η επιδιωκόμενη..σοβαροφάνεια και η ..νομιμοφάνεια θα υπερκαλύψουν ή και θα συγκαλύψουν τα ΒΡΟΜΙΚΑ κτυπήματα "κάτω από τη μέση" στα οποία εξειδικεύτηκαν στη μεγάλη του ‘’Ταύρου σχολή’’ ώστε να υπερκαλύψουν την πνευματική τους …αδενοπάθεια !
Αιδώς Αργείοι,
ΥΓ
Και μην αργείτε, γράψτε να ..προλάβετε.
Διότι ο Γιώργος Παπανδρέου επιστρέφει στη θέση για την οποία τον επιλέξαμε , εμείς οι φίλοι του…!