Ελλάδα, 2013 μ.Χ.

Της Ζέζας Ζήκου

Ελλάδα, 2013 μ.Χ. Οι εικόνες της ντροπής για την κοινωνία μας πρέπει να εκλείψουν. Αν χάσουμε την αξιοπρέπειά μας ως άτομα και ως κοινωνία, δύσκολα θα ανακάμψουμε ως κράτος και ως έθνος στο μέλλον. Μπορεί να είναι κάποιος ανάλγητος, ανόητος ή «κολλημένος». Και είναι όλα αυτά, όποιος πιστεύει πως μπορεί να κατισχύσει πολιτικά ή ιδεολογικά, όποιος νομίζει πως μπορεί να κυβερνήσει μια κοινωνία σε αποσάθρωση, μια κοινωνία που διαλύεται, έναν λαό που υποφέρει και πεθαίνει αβοήθητος ή να πιστεύει με ύπουλο τρόπο πως η τρόικα θα λύσει το πρόβλημα.

Μετά τον εξευτελισμό των χειρισμών στο ζήτημα της συγχώνευσης Εθνικής-Eurobank, η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το θέμα δεν έχει κλείσει οριστικά και ότι δεν αποκλείεται τελικά να γίνει η συνένωση των δύο τραπεζών. Η απόφαση θα ληφθεί από το ΤΧΣ, «με βάση το δημόσιο συμφέρον», όπως ισχυρίστηκε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας. Θα κρίνει δηλαδή το ΤΧΣ -και όχι η κυβέρνηση- τι είναι καλύτερο για τη χώρα και αναλόγως θα επιλέξει λύση! Εντάξει... Ο ισχυρισμός αυτός διατυπώθηκε κατά τη διάρκεια οξύτατων φραστικών αντιπαραθέσεων με κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους και βουλευτές κομμάτων της αντιπολίτευσης, οι οποίοι κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι ενέδωσε στις πιέσεις της τρόικας και ότι υλοποιεί προειλημμένες αποφάσεις. Εντάξει...

Ελλάδα, 2013 μ.Χ. Από χθες με αγωνιώδεις προσπάθειες ο στόχος είναι μέχρι την Πέμπτη να έχει κλείσει το θέμα της αναδιάρθρωσης (όπως το βάφτισαν) του δημόσιου τομέα, ώστε να πιέσει η ελληνική πλευρά για τη συντομότερη δυνατή εκταμίευση της δόσης του Μαρτίου ύψους 2,8 δισ ευρώ. Επόμενο στάδιο είναι να ολοκληρωθεί η αναθεώρηση των κειμένων του Μνημονίου έως τις 24 Απριλίου για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες και να εγκριθεί η δόση των 4,2 δισ. ευρώ στις 13 Μαΐου από το Eurogroup και του 1,8 δισ ευρώ στις αρχές Μαΐου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Στη σύσκεψη με την τρόικα στο υπουργείο Οικονομικών καταβάλλεται προσπάθεια επίλυσης όλων των θεμάτων για την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου, με αιχμή το ζήτημα της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Επιδιώκεται άμεση πρόοδος στις διαπραγματεύσεις, ώστε στην άτυπη συνεδρίαση του Eurogroup την Παρασκευή να διαμορφωθεί θετικότερο κλίμα.

Ωστόσο, τελεσίγραφο για 20.000 αποχωρήσεις από το Δημόσιο απηύθυνε χθες η τρόικα, ζητώντας να αποχωρήσουν 2.000 άτομα έως τον Ιούνιο και συνολικά 7.500 έως τα τέλη του έτους. Οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν σήμερα, στις 12 το μεσημέρι. Και για να δείξει η κυβέρνηση ότι δεν συμβαίνει και τίποτα... συνοδεία του Γ. Στουρνάρα αποχώρησε ο Αντ. Μανιτάκης από τη σύσκεψη με την τρόικα. Οι δύο υπουργοί περπάτησαν αγκαλιασμένοι και προσπάθησαν να διασκεδάσουν τις φήμες περί κόντρας μεταξύ τους. «Συζητάμε τα τελευταία σημεία για το σχέδιο σχετικά με το Δημόσιο» δήλωσε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ο κ. Μανιτάκης ανέφερε ότι δεν ζητήθηκαν νέα στοιχεία αλλά διευκρινίσεις. Για παρωδία διαπραγματεύσεων κάνει λόγο η αντιπολίτευση. «Δεν θέλω να προδικάσω την εξέλιξη των συζητήσεων, άλλωστε εδώ και ενάμιση μήνα γίνονται συζητήσεις» είπε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης. «Υπάρχει κοινή στάση, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στις σχέσεις μας» διαμήνυσε, εξάλλου, ο κ. Μανιτάκης, αναφερόμενος στον Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος τον συνόδευσε έως τον ανελκυστήρα του ορόφου.

Ελλάδα, 2013 μ.Χ. Η ιστορία βέβαια διδάσκει επαναλαμβανόμενη. Οταν το ελληνικό κράτος το 1893 (επί Χαριλάου Τρικούπη) εξέφρασε την αδυναμία περαιτέρω εξωτερικού δανεισμού με συνέπεια τη μονομερή αναστολή εξυπηρέτησης του εξωτερικού χρέους, το χρέος βρισκόταν στο 176% του ΑΕΠ (τα στοιχεία προέρχονται από τις χρονολογικές σειρές του αρχείου των καθηγητών Carmen Reinhart και Kenneth Rogoff). Ομως, η τρόικα το αγνοεί!

Η χρεοκοπία λοιπόν του ελληνικού κράτος δεν οδήγησε αυτόματα σε μείωση του χρέους. Πράγματι, η επιτυχής επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, η οποία συνοδεύτηκε από την εγκατάσταση ξένων εμπειρογνωμόνων στην Ελλάδα για την παρακολούθηση της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής οδήγησε σε αύξηση (όχι μείωση) του χρέους. Το τελευταίο, έφτασε στο 206% του ΑΕΠ το 1900 και μειώθηκε στο 162% του ΑΕΠ (κάτω δηλαδή από το χρέος του 1893) μόνο το 1906, δεκατρία δηλαδή έτη μετά την πτώχευση!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση