Μέχρι πότε θα μας παραμυθιάζουν;

Γράφει ο Δημήτρης Ματσικούδης

Τους ακούς και δεν πιστεύεις στ’ αυτιά σου!
Μέρκελ, Σοίμπλε, Λαγκάρντ μπήκαν τον τελευταίο καιρό σε ένα άτυπο διαγωνισμό ποιος θα πει τα πιο καλά λόγια για την πατρίδα μας.
Βέβαια, μετά από κάθε καλό λόγο για τις «τεράστιες» προσπάθειες των Ελλήνων για «μεταρρυθμίσεις» κλπ., η συμβατική δόση του Ιουνίου, από την δεύτερη δανειακή σύμβαση, όλο και μετατίθεται κατά ένα δεκαπενθήμερο. Τα τελευταία νέα, γι αυτή την περίφημη δόση των τριάντα ενός δισ., που θα μείνει στην Ελλάδα για να ξεπληρώσει το δημόσιο τους εγχώριους πιστωτές του και για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με την ελπίδα πως θα υπάρξει κάποια ρευστότητα στην αγορά κλπ, κλπ., είναι ότι θα δοθεί το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου!
Αφού όμως πρώτα υπάρξει θετική έκθεση της τρόικα για την πορεία των «μεταρρυθμίσεων» που οφείλει να κάνει η Ελλάδα με βάση τα όσα υπέδειξε η τρόικα και δέσμευσε τις κυβερνήσεις μας με το Μνημόνιο ΙΙ.

Δε πα’ να ήταν Η αποτυχία το Μνημόνιο Ι; Η δουλοπρέπεια των κυβερνήσεων μας υπαγόρευσε την αποδοχή του Μνημονίου ΙΙ, που απλά μαθηματικά δείχνουν ότι κι αυτό θα είναι μια ακόμη αποτυχία της τρόικα.
Η οποία εντούτοις θα ελέγχει την εφαρμογή του!!!

Αν παραλείψει κανείς την αρχή ότι δεν μπορεί να είναι κάποιος ελέγχων και ελεγχόμενος, πόσο μπορεί να βασίζεται στην ικανότητα της τρόικα να ελέγξει την εφαρμογή του Μνημονίου ΙΙ όταν ο ίδιος ο επικεφαλής της Πωλ Τόμσεν σε πρόσφατο φόρουμ στο LSE έριξε το μπαλάκι της αποτυχίας του Μνημονίου Ι στις Ελληνικές κυβερνήσεις;
Κι αυτός πού ήταν; Δεν έβλεπε την σκόρπια διακυβέρνηση του ολίγιστου ΓΑΠ;
Δεν αντιλαμβανόταν ότι καμία θετική κίνηση προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης ή έστω προς της ανταγωνιστικότητας της χώρας δεν γινόταν;

Χρειάστηκε τρία χρόνια ο πολύς Τόμσεν να καταλάβει, κι αν κατάλαβε δηλαδή, ότι πιο σοβαρό στοιχείο για την ανταγωνιστικότητα είναι οι χαμηλές τιμές των προϊόντων από τους χαμηλούς μισθούς. Οι οποίοι σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς και την δική μας ΓΣΕΕ, ελάχιστο ρόλο παίζουν στην ανταγωνιστικότητα.

Με μιά εμμονή, η οποία χαρακτηρίζεται πλέον παθολογική από έγκριτους οικονομολόγους, η τρόικα επιζητεί νέα υποχώρηση στον κατώτερο μισθό.
Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η Ελληνική Οικονομία μετά τους ολέθριους πειραματισμούς των ανερμάτιστων εκπροσώπων των δανειστών μας με τα Μνημόνια Ι και ΙΙ, είναι εικόνα καταστροφής:

• 1.200.000 καταγεγραμμένοι άνεργοι,
• εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις σε αναστολή ή οριστική παύση εργασιών,
• απουσία οιουδήποτε σοβαρού επιχειρησιακού σχεδιασμού για την ανάπτυξη της οικονομίας,
• μετανάστευση των πιο δυναμικών νέων που θα μπορούσαν να αλλάξουν την πορεία του τόπου.

Με το σαράκι του ανεξέλεγκτου μεταναστευτικού που με δόλιο τρόπο έχει γιγαντώσει η γείτων Τουρκία με δυσμενέστατες επιπτώσεις στο δημογραφικό και στα δημοσιονομικά μας, να οδηγεί σε εκφασισμό της κοινωνίας μας.

Με την διάλυση του Κοινωνικού κράτους, τους ασθενείς χωρίς φάρμακα, τα Νοσοκομεία χωρίς στοιχειώδη αναλώσιμα, τους ΟΤΑ χωρίς πόρους για την στήριξη της οικογένειας (σχολεία χωρίς θέρμανση, παιδικούς σταθμούς χωρίς επαρκές προσωπικό, ΚΑΠΗ κ.λπ).

Έτσι, τα κροκοδείλια δάκρυα της Μέρκελ για τις αντισυνταγματικές περικοπές των συντάξεων που αποτελούν όνειδος για την Δημοκρατία και την ίδια την Ε.Ε. ή οι έπαινοι της Λαγκάρντ για τις «τεράστιες» προσπάθειες των Ελλήνων μόνο ως επικοινωνιακές, θεατρικές παραστάσεις μπορούν να θεωρηθούν.
Θεατρικές παραστάσεις, που από την μιά μεριά θέλουν να αποκοιμίσουν τους λαούς της Ε.Ε., ότι αυτοί που με τοκογλυφικό τρόπο δανείζουν την Ελλάδα, που με τα Μνημόνιά τους της έχουν αφαιρέσει την εθνική κυριαρχία, κι έχουν εξαθλιώσει τον λαό της την συμπονούν, (ηθοποιός Μέρκελ).
Ή την επαινούν για να πιστεύει ότι κάποια στιγμή θα αλλάξουν τα πράγματα, θα ξαναβρούν τον χαμένο (υποθηκευμένο) παράδεισο μέχρις ότου της πάρουν και τον ορυκτό της πλούτο, (ηθοποιοί: Σόιμπλε, Λαγκαρντ).

Αν σε αυτούς τους ρόλους προστεθούν κι εκείνοι των μελών της εγχώριας τρόικας (ηθοποιοί: Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης), που κάθε τόσο βγαίνουν μετά από πολύωρες συζητήσεις στις κάμερες, για να μας πουν πόσο καλά διαπραγματεύτηκαν (με τον εαυτό τους), δεν είναι εύλογο ο απηνώς διωκόμενος φορολογούμενος, κάθε φορά που βλέπει κάποιον από αυτούς στα κανάλια να αναφωνεί σε άπταιστα Ελληνικά «άει σιχτίρ» πια, όλοι σας;!!!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση