Ελλάδα: Πειραματόζωο της Ευρώπης ή απλά προαπεικόνιση του μέλλοντός της;

Γράφει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου

Το μάθανε το... παραμυθάκι, οι Έλληνες πολιτικοί, από ό,τι φαίνεται και έτσι αποφάσισαν να μας το πούνε, προκειμένου να καταφέρουν για μία ακόμη φορά να την “βγάλουν καθαρή”.

Έτσι μετά το σενάριο με τους “κακούς Γερμανούς” που θέλουν να μας... καθυποτάξουν οικονομικά, έχουμε πλέον και ένα ακόμη αναδυόμενο σενάριο. Το οποίο μάλιστα εκφράστηκε και επισήμως από τον... ανήξερο Γιώργο Παπανδρέου. Ο οποίος δήλωσε στο περιοδικό Time: «Ήμασταν το πειραματόζωο».

Η αρθρογράφος του Time σχολιάζει ότι "τα μέτρα λιτότητας συνέθλιψαν την ελληνική οικονομία, η οποία διανύει την πέμπτη χρονιά ύφεσης. Το ποσοστό ανεργίας εκτοξεύτηκε από το 9% το 2009 στο 21% σήμερα. Αύξηση παρουσιάζουν και τα ποσοστά αυτοκτονιών. Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν. Ορισμένοι από τους οικονομικά ασθενέστερους Έλληνες βρέθηκαν ξαφνικά άστεγοι και ζουν από τα συσσίτια".

"Μακάρι να μπορούσαμε να το αντιμετωπίσουμε με πιο ήπιο τρόπο για τον λαό, κυρίως γι' αυτούς που δεν έφταιγαν σε τίποτα, όπως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Όμως τελικά όλοι πλήρωσαν και πλήρωσαν ακριβά" απαντά ο κ. Παπανδρέου. Και προσθέτει: "Δεν θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Ήμασταν το πειραματόζωο".

Πρόκειται για μία ακόμη περίπτωση όπου οι Έλληνες πολιτικοί προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω τους την ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχει έλθει η χώρα μας. Την ίδια πάνω κάτω φρασεολογία, χρησιμοποίησαν τόσο ο Αντώνης Σαμαράς, όσο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, οι οποίοι μέσα από τις δικαναλικές συνεντεύξεις που έδωσαν χτες, παρουσίασαν την εικόνα ενός κράτους, το οποίο δέχτηκε επιθέσεις από τις διεθνείς αγορές. Μέχρι εκεί καλά. Από εκεί και πέρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι την κατάσταση ανέλαβαν στα χέρια τους μαθητευόμενοι μάγοι, προκειμένου να... διασώσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και ότι για το όποιο κακό συνέβη στην χώρα μας υπεύθυνοι είναι αυτοί, και όχι οι Έλληνες πολιτικοί. Ας αρχίσουμε με την περίπτωση όλα να είναι ακριβώς έτσι όπως τα περιγράφουν οι Έλληνες πολιτικοί. Ότι έτσι ακριβώς έχει συμβεί. Τι σημαίνει αυτό για τους Έλληνες πολιτικούς; Ότι είναι αθώοι των ευθυνών; Ότι είναι αθώοι του αίματος; Κυριολεκτικά αίματος, εάν λάβει κανείς υπόψιν τον αριθμό των αυτοκτονιών που έχουμε στην χώρα μας.

Φυσικά και όχι. Αυτοί ακριβώς ήταν που παρέδωσαν την χώρα στα χέρια τους. Αυτοί ακριβώς ήταν που υπέγραψαν τα χαρτιά τα οποία τους... πάσαραν οι μαθητευόμενοι μάγοι. Είναι σαν να λέμε ότι όταν σε πάνε για εκτέλεση και είσαι αθώος, δεν φταίει ο δικαστής αλλά ο δήμιος. Όταν όμως το θύμα έχει το πολιτικό επίπεδο, τύπου ελληνικού λαού, είναι σίγουρο ότι ο “δικαστής” θα του πει ότι... δεν φταίει αυτός. Γιατί μπορεί και όντως να την... βγάλει καθαρή. Γιατί υπάρχουν όντως κάποιοι οι οποίοι ψάχνουν λόγο για να πιστέψουν τους παλαιοπολιτικούς τύπου ΓΑΠ. Είναι οι βολεμένοι, είναι αυτοί οι οποίοι έχουν συνδέσει την ύπαρξή τους με την μοίρα του κόμματος και του κράτους που διαχειρίζεται το κράτος.

Η αλήθεια δεν είναι όμως αυτή. Η Ελλάδα δεν είναι το πειραματόζωο, όπου κάποιοι θέλησαν να δοκιμάσουν πιθανές συνταγές για οικονομική ανάπτυξη. Αυτό άλλωστε φαίνεται από τα συναφή μέτρα που παίρνονται και σε άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοιες με την χώρα μας καταστάσεις. Πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό.

Είναι σαφές σε όσους παρακολουθούν τα γεωπολιτικά δρώμενα, ότι η εποχή των “παχιών αγελάδων” για την Ευρώπη, φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της. Ότι η μεταφορά της παραγωγικής διαδικασίας από την Δύση (συμπεριλαμβανομένης και της Αμερικής) προς την Ασία, ολοκληρώθηκε σχεδόν και τώρα έχει αρχίσει και η μεταφορά της καταναλωτικής δύναμης, επίσης στην ίδια πορεία. Ως εκ τούτου, τα κέντρα που θέλουν να συνεχίσουν να μεγιστοποιούν την αύξηση της δύναμής τους, επεξεργάζονται τρόπους προκειμένου να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για να συμβεί αυτό.

Στο πλαίσιο αυτών των συνθηκών, ολόκληρη η Νότιος Ευρώπη, βρίσκεται σε μία διαδικασία “αποικιοποίησής” της. Οι “τεμπέληδες” λαοί του Νότου, τίθενται υπό την υψηλή επιτήρηση, όχι της... Γερμανίας, όχι της Ολλανδίας και της Γαλλίας, αλλά των περίφημων “αγορών”. Των οποίων ο στόχος δεν είναι το να ... πτωχεύσει η Ελλάδα ή να επιστρέψει στην δραχμή, αλλά το να εξασφαλιστεί η μέγιστη κερδοφορία για αυτές. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει αναδιάρθρωση των μηχανισμών εξουσίας, των κανόνων που διέπουν την αγορά και ούτω καθ' εξής στην χώρα μας. Η Ελλάδα ήταν το ιδανικό κράτος για κάτι τέτοιο, ακριβώς γιατί το υπάρχον σύστημα ήταν σάπιο. Και τόσο οι “νοήμονες” Έλληνες πολίτες, όσο και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, δεν θα είχαν την δυνατότητα να υπερασπιστούν κάτι το οποίο είναι ήδη έτοιμο προς κατάρρευση.

Η χώρα μας λοιπόν βρίσκεται εμπρός σε ένα πολύ σημαντικό σταυροδρόμι. Δυστυχώς δεν τίθεται πλέον ερώτημα τού αν θα υποταχθεί. Το θέμα είναι το ποιανού την “γραμμή” θα ακολουθήσει. Σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει. Και γι' αυτό υπάρχουν ευθύνες. Υπάρχουν ευθύνες οι οποίες κατανέμονται, από κάποιον δίχως κομματικές αναζητήσεις, ανάμεσα σε όλους όσους συμμετείχαν στην μεταπολίτευση. Η οποία υπήρξε ό,τι χειρότερο για την χώρα μας. Είτε βρέθηκαν στην εξουσία, είτε συμμετείχαν με οποιονδήποτε τρόπο στην διαχείριση και διαμόρφωση του κρατικού μηχανισμού, αλλά και της νοοτροπίας – και εδώ υπάρχει η μεγάλη ευθύνη της αριστεράς- του νεοέλληνα.

Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην χώρα μας, από ό,τι φαίνεται δεν αποτελούν τίποτε άλλο, παρά μία προεπισκόπηση του τι πρόκειται να συμβεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μέλλον όχι μόνο των ΝοτιοΕυρωπαίων, αλλά πιθανότατα και των ανατολικών και των κεντρο-ευρωπαίων, θα ομοιάζει με αυτή της χώρας μας. Υπ' αυτό την έννοια, ναι η χώρα μας είναι πειραματόζωο. Όχι ως προς το τι θα γίνει σε αυτή, όσον αφορά τις αλλαγές στο βιοτικό επίπεδο, αλλά στο πόσα θα δεχτούν οι Έλληνες προτού αντιδράσουν.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση