Όταν η καραμέλα των "εξοπλισμών" λιώνει

Ο παρακάτω πίνακας είναι μια αποτύπωση του προϋπολογισμού του ΥΕΘΑ σε ότι αφορά τις δαπάνες, όπως διαμορφώθηκαν το 2011, τον προϋπολογισμό που έχει εγκριθεί και εκτελείται το 2012 και τους προτεινόμενους προϋπολογισμούς της τετραετίας 2013-2016, όπως αυτοί έχουν υποβληθεί στο υπουργείο Οικονομικών.

Οι συνολικές δαπάνες του υπουργείου (όλα τα ποσά σε εκατομμύρια ευρώ), που εμφανίζονται στην τελευταία στήλη, αφορούν τα ποσά για την μισθοδοσία και άλλες παροχές προς το προσωπικό όπως περίθαλψη, τα λειτουργικά έξοδα (συμπεριλαμβάνονται καύσιμα, κάποια ανταλλακτικά, πυρομαχικά) και τους… «διαβόητους» εξοπλισμούς που περιλαμβάνουν και το μεγαλύτερο μέρος υποχρεώσεων παρελθόντων ετών.

ΕΤΟΣ	Αποδοχές-παροχές προσωπικού	Λειτουργικά έξοδα	Εξοπλισμοί	Συνολικές δαπάνες άμυνας
2011	2.253,58	872,77	360,48	3.491,82
2012	2.203,69	808,31	700,00	3.714,99
2013	2.162,28	900,00	1.100,00	4.165,76
2014	2.108,95	900,00	800,00	3.811,96
2015	2.047,35	900,00	900,00	3.850,46
2016	2,036,90	900,00	900,00	3.840,11

Μια απλή ανάγνωση είναι αρκετή για να αποκαλύψει ορισμένα ενδιαφέροντα πράγματα και να καταρρίψει ισχυρισμούς που κάποιοι συνεχίζουν δυστυχώς να πιπιλίζουν.

Με δεδομένο ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι πλέον σχεδόν στο σύνολό τους επαγγελματικές, οι αποδοχές-παροχές (που επίσης υφίστανται σημαντική συμπίεση μέσα στην εξαετία του περιγράφεται παραπάνω) αποτελούν σχεδόν το 60% του προϋπολογισμού του ΥΕΘΑ. Άρα περαιτέρω μειώσεις αφορούν πλέον τον «σκληρό πυρήνα» μισθών και συντάξεων μιας σημαντικής μερίδας του ελληνικού λαού.

Τα λειτουργικά έξοδα (που περιλαμβάνουν και τα έξοδα συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ για να μην ισχυριστούν κάποιοι ότι τα αποσιωπούμε, αν και είναι ένα μικρό ποσό) στο επίπεδο των 900 εκατομμυρίων ευρώ είναι, σύμφωνα με πληροφορίες μας, αυτό που θεωρείται απολύτως απαραίτητο για την «διατήρηση του αξιόμαχου των ΕΔ» (κάτι για το οποίο έχουμε σοβαρότετες αμφιβολίες) και συνδέεται με την εφαρμογή σημαντικών περικοπών αλλά και την υλοποίηση όλων των προβλέψεων αλλαγής της Δομής Δυνάμεων. Η δική μας εκτίμηση είναι ότι θα απαιτήσει και πολλά άλλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης και της μείωσης των οροφών αλλά και της απόσυρσης κύριου υλικού. Σε ότι αφορά το τελευταίο, προφανώς και κάποιο υλικό –όπως έχουμε πολλές φορές αναφέρει- είναι επιβεβλημένο να αποσυρθεί στην βάση του σκεπτικού απόδοσης-κόστους. Κάποιες όμως αποσύρσεις προβλέπονταν να γίνουν με την εκσυγχρονισμό μέσων με άλλα που θα ήταν νεώτερα και ικανότερα. Αυτός ο σχεδιασμός, στο μεγαλύτερο μέρος του δεν μπορεί να υποστηριχτεί πλέον, άρα εάν η απόσυρση του υλικού αυτού γίνει αναγκαία, θα υπάρξει μείωση του αξιόμαχου και των δυνατοτήτων των ΕΔ.

Αυτό φυσικά ισχύει κυρίως για τις δαπάνες, όπου τα προϋπολογιζόμενα 800-900 εκατομμύρια ευρώ είναι ανεπαρκή για την υλοποίηση οποιοδήποτε κύριου αλλά και δευτερεύθοντος εξοπλιστικού προγράμματος, μετά την αφαίρεση σημαντικών ποσών τουλάχιστον μέχρι το 2014 για υποχρεώσεις προγραμμάτων παρελθόντων ετών. Από ότι απομένει πρέπει επίσης να αφαιρεθούν και ποσά για ανταλλακτικά και υποχρεώσεις συντήρησης-υποστήριξης, καθώς από το 2009 ξεκίνησε μια πρακτική μεταφοράς τέτοιων ποσών από τα λειτουργικά έξοδα (καθώς δεν μπορούσαν να υποστηριχθούν με τα διατιθέμενα ποσά) σε δαπάνες εξοπλισμών.

Όλα τα παραπάνω αποτυπώνουν την ζοφερή εικόνα στον τομέα της Άμυνας αλλά διαψεύδουν κατηγορηματικά και όσους συνεχίζουν να συγκαταλέγουν στο «εναλλακτικό σχέδιο διαχείρισης της κρίσης και εξόδου από το μνημόνιο» την εξοικονόμηση πόρων από τους «εξοπλισμούς» (όπως βέβαια και από την «εκμετάλλευση» των ιδιωτικών καταθέσεων, την φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου –σε καιρούς παγκοσμιοποιημένης Οικονομίας ή την «αναδιανομή του πλούτου»).

Το θέμα των περικοπών των «εξοπλισμών» το ακούγαμε βέβαια συχνά από το περιθώριο των Οικολόγων, αλλά πιστεύαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την προοπτική της ανάληψης της εξουσίας θα ήταν πολύ πιο προσεκτικός στα λεγόμενα του, ειδικά υπό το πρίσμα του … ισχυρισμού του ότι δεν θέλει να εξαπατά τους πολίτες. Αντί αυτού όμως η επιμονή των στελεχών στην παραπάνω «καραμέλα» που έχει πλέον λιώσει εδώ και καιρό είναι απογοητευτική. Ακόμη πιο απογοητευτική είναι και η επιμονή κάποιων «τάσεων» μέσα στον Συνασπισμό που ζούνε ακόμη σε άλλες εποχές με τις θεωρίες του χρονοντούλαπου ότι… «η παγκόσμια συνομωσία βάζει τους λαούς Ελλάδας και Τουρκίας σε αντιπαλότητα, τους πουλάει όπλα και μετά τοκογλυφικά τους αρμέγει από τα χρέη».

Με την τροπή που έχουν πάρει πλέον τα μετεκλογικά πράγματα, μας τρομάζουν οι κολοτούμπες των πρώην μεγάλων κομμάτων, που προσπαθούν απεγνωσμένα να αποφύγουν την περαιτέρω συρρίνωση. Μας τρομάζει όμως επίσης, αν όχι και περισσότερο ο λαϊκισμός των όσων, μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού εμπιστεύθηκε σαν εναλλακτική λύση. ΦΓΚ

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση