Ανύπαρκτη η κυβέρνηση στο δράμα των Ελλήνων

Αυτό που δεν έχει πράξει καμία από τις δύο κυβερνήσεις που ανέβηκαν στην εξουσία από τον Οκτώβριο του 2009, δηλαδή να ενημερώσουν την διεθνή κοινή γνώμη για τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών και να ανατρέψουν το αρνητικό κλίμα κατά των Ελλήνων, το πράττουν ορισμένοι δημοσιογράφοι στο εξωτερικό που μπορούν να αντιληφτούν το δράμα του μέσου Έλληνα.

Πιο συγκεκριμένα η ιστοσελίδα των δύο γνωστών δημοσιογράφων François Bonnet (Le Monde, Marianne) και ο Gérard Desportes (Liberation) Mediapart, φιλοξενεί ένα επικριτικό άρθρο για τα μέτρα του νέου μνημονίου χρησιμοποιώντας ένα τίτλο που πραγματικά λέει όλη την αλήθεια για τον λόγο που οι Έλληνες πολίτες αντιδρούν.

Με τον τίτλο «Ελλάδα: Το ευρωπαϊκό φάρμακο σκοτώνει τον ασθενή», η αρθρογράφος Martine Orange επισημαίνει στο άρθρο της ότι η νέα συμφωνία δεν πρόκειται να φέρει ανακούφιση στην χώρα. Το άρθρο συνεχίζει με το σχόλιο ότι "τα δυο χρόνια της διαχείρισης της κρίσης του ευρώ, κυρίως από την Μέρκελ και τον Σαρκοζί, έχουν οδηγήσει σε ένα οικονομικό αδιέξοδο, σε μια κοινωνική κρίση και σε μια απόλυτη διαγραφή της πολιτικής και της δημοκρατίας".

Με ένα εκτενές κείμενο με τίτλο «Η Ελλάδα συνθλίβει τους κατοίκους της: Πόσα ακόμη μπορούν να κόψουν;» ο αρθρογράφος της καναδικής εφημερίδας «Globe and Mail», Michael Babad αναφέρεται στα νέα μέτρα που αποφάσισαν τρόικα και πολιτικοί αρχηγοί.

Σε πολιτικό επίπεδο μετά τον πρόεδρο της ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών Χάνες Σβόμποντα που έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χ.Μ. Μπαρόζο με την οποία καλεί τον ίδιο καθώς και τον αρμόδιο Επίτροπο Όλι Ρεν να παρουσιαστούν και να δώσουν εξηγήσεις «για τους όρους που συνδέονται με το πρόγραμμα, τις αρμοδιότητες των υπαλλήλων που εμπλέκονται και την οικονομική βάση των συνταγών τους» ο πρόεδρος της Ομάδας των Φιλελευθέρων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Γκι Φερχόφστατ έστειλε και αυτός επιστολή στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο
στην οποία επισημαίνει την ανάγκη προώθησης του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και τονίζει ότι τα έσοδα από αυτή τη διαδικασία δεν θα πρέπει να αποβλέπουν μόνο στην εξυπηρέτηση του χρέους αλλά και στην τόνωση των επενδύσεων.

Το ερώτημα που προκύπτει από αυτές τις πρωτοβουλίες είναι απλό.
Προσπάθησε η ελληνική κυβέρνηση να δείξει σε αυτούς που αποφασίζουν για την μοίρα ενός ολόκληρου λαού πόσες θυσίες και στερήσεις έχει υποστεί;
Γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας για τις 1600 αυτοκτονίες Ελλήνων πολιτών μέσα στα δύο χρόνια του μνημονίου;
Τους έχει μιλήσει κανείς για τους ανθρώπους που πεθαίνουν στους δρόμους όπως τα
χρόνια της Κατοχής;
Άραγε έχουν οι Έλληνες πολιτικοί δείξει στους συναδέλφους τους την καταστροφή που θα φέρουν με τα νέα σκληρά μέτρα ή θα πρέπει να θυσιαστούν και άλλες χιλιάδες Ελλήνων πολιτών μέχρις ότου καταλάβουν ότι η πραγματικότητα αφορά ανθρώπους και όχι νούμερα;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση