Ήρθε και με βρήκε ο άνθρωπος του μόχθου

Ήρθε εχθές στο φαρμακείο μου ένας καθημερινός άνθρωπος του μόχθου. Πλησίασε τον πάγκο και μου είπε "σήμερα μου κόβουν το ρεύμα!". Τον κοίταξα παραξενεμένος. Ήταν στο πλαίσιο κάποιας προγραμματισμένης διακοπής; Γιατί δεν ενημερώθηκα και εγώ που έχω ακριβώς δίπλα του το φαρμακείο να πάρω τα μέτρα μου; Τη σκέψη μου διέκοψε η φωνή του που τώρα μου φάνηκε σαν να έτρεμε λίγο: "αν θέλεις πουλάω αυτό" είπε και έβγαλε ένα διακοσμητικό μπιμπελό στον πάγκο από μια τσάντα και το ακούμπησε δειλά πάνω στον πάγκο του φαρμακείου μου.

Τον κύριο Γιάννη τον ξέρω τώρα όλα τα χρόνια που έχω το φαρμακείο μου. Αξιοπρεπέστατος συνταξιούχος που μένει μαζί με το παιδί του που για λόγους υγείας δεν μπορεί και αυτό να εργαστεί. Ο κύριος Γιάννης πουλάει τα πράγματα του σπιτιού του σε φίλους και γνωστούς. Δεν ζητάει δανεικά, δεν ζητάει ελεημοσύνη. Ο Κύριος Γιάννης παλεύει για τα αυτονόητα: να μην μείνει χωρίς ρεύμα αυτός και το ανήμπορο παιδί του.

Με δάκρυα τώρα στα μάτια και φωνή που σπάει φανερά μου παρακαλεί να του δώσω ότι μπορώ και θέλω για να μην του κόψουν το ρεύμα... αυτός ο άνθρωπος που με περνάει 4 δεκαετίες, αυτός ο περήφανος άνθρωπος που πέρασε κατοχή και πείνα, αυτός που επέζησε από τους Γερμανούς, αυτός που επέζησε από τον εμφύλιο, αυτός που έχτισε όλη την Ελλάδα, αυτός σήμερα στέκεται μπροστά σε εμένα που για τίποτα δε μπορώ να υπερηφανευτώ ότι έχω κάνει στη ζωή μου και με παρακαλεί... Αυτός εμένα.

Μόνο στεναχώρια μπορώ να σταθώ για το που οδηγείται η κοινωνία μας, για το που οδηγείται η πολιτεία. Οι πιο αδύναμοι λύγισαν. Η "μεσαία" αστική τάξη σύρεται στα γόνατα.

Δεν μπόρεσε να μην μου έρθει στο μυαλό η φράση του Πρωθυπουργού "συγκινούμαι πραγματικά όταν άνθρωποι του μόχθου με πιάνουν στο δρόμο και μου λένε για την Πατρίδα και το μισθό μου να δώσω!"

Δ. Γιώρκας

Εγώ δεν γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, το μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε…
Η ιστορία δεν σας ανήκει και δε θα τη σαρώσετε όσο και αν επιμένετε!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση