Ο Strauss Kahn αντιμέτωπος με την ισονομία

• Γράφει ο Γιώργος Καισάριος
  

Ανεξάρτητα από το αν ο Dominique Strauss Kahn είναι ένοχος ή όχι, αυτό που έχει σημασία στην υπόθεση αυτή είναι ο τρόπος αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών στην Αμερική σε σχέση με την Ευρώπη και την Ελλάδα.

Στην Ελλάδα, ακούμε κατά καιρούς ότι κάποιο πρόσωπο υψηλής δημοσιότητας ή κάποιος γόνος πλούσιας οικογένειας έκανε αυτό ή εκείνο, αλλά ουδέποτε ξέρουμε ποιος είναι αυτός (ή αυτή) και ουδέποτε μαθαίνουμε πως κατάληξε η υπόθεση. Στο όνομα του φρούτου που ονομάζεται “προσωπικά δεδομένα”, κυριαρχεί σκότος γύρω από τις υποθέσεις διάσημων (και όχι μόνο) προσώπων.

Μάλιστα, ο μέσος πολίτης έχει αποδεχτεί αυτό το καθεστώς και όχι μόνο δεν διαμαρτύρεται, αλλά παίρνει σαν δεδομένο (άσχετα αν δεν αληθεύει) ότι οι πολιτικοί, οι ηθοποιοί, οι επιχειρηματίες και λοιπά διάσημα πρόσωπα, είτε θα ευνοηθούν από την πολιτεία, είτε από τις διασυνδέσεις τους, ή θα την βγάλουν καθαρή πληρώνοντας το ανάλογο “μπαξίσι”.

Στο ερώτημα του κατά πόσο έχουμε ισονομία και αξιοκρατία στην Ελλάδα (ας αφήσουμε την Ευρώπη έξω) δυστυχώς είμαστε μετεξεταστέοι.

Αυτό μεταξύ άλλων είναι και ο κυριότερος λόγος που δεν προσελκύουμε επενδύσεις. Η διαφθορά σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας μας όχι μόνο εμποδίζει την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, αλλά είναι και ο κυριότερος λόγος που δεν επενδύουν οι ίδιοι οι Έλληνες.

Στην Αμερική όπως και θα διαπιστώσατε, τα πράγματα είναι αρκετά πιο αυστηρά. Και δεν μιλώ μόνο για τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο Strauss Kahn.

Πόσοι έχουν μπει στη φυλακή στις ΗΠΑ για χειραγώγηση μετοχών και πόσοι στην Ευρώπη (να μην κάνω καθόλου αναφορά στην Ελλάδα); Πόσοι έχουν μπει φυλακή στην Αμερική για κατάχρηση εσωτερικής πληροφόρησης και πόσοι στην Ευρώπη; Πόσες διοικήσεις εταιρειών είναι φυλακή διότι διέπραξαν άπατες στην Αμερική και πόσες στην Ευρώπη; Πόσοι είναι φυλακή για απάτη εναντίον του επενδυτικού κοινού στην Αμερική και πόσοι στην Ευρώπη;

Δεν σας τα λέω αυτά για να περάσω το μήνυμα ότι στην Αμερική είναι αθώες περιστέρες. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι και αν μπορούν να βάλουν το χέρι στο μέλι θα το κάνουν. Το ερώτημα είναι πόσοι πιάνονται και πόσοι τιμωρούνται;

Στη δεκαετία του ΄80, καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή η πλουσιότερη γυναικά στην Αμερική. Αυτή η γυναίκα ήταν η Leona Helmsley. Έπειτα από κατηγορίες ότι εργασίες που είχαν γίνει στην κατοικία της είχαν χρεωθεί σαν έξοδα στις εταιρείες της, καταδικάστηκε αρχικά σε 16 χρόνια φυλάκιση. Τελικά εκτέλεσε ποινή φυλάκισης 19 μηνών. Αυτό που είναι σημαντικό σε αυτή την υπόθεση είναι ότι η Leona Helmsley είχε την ίδια μεταχείριση απέναντι στον νόμο όπως ο κάθε πολίτης. Μπήκε στην ίδια φυλακή, έκανε τις ίδιες εργασίες όπως οι άλλοι και πάνω από όλα, δεν είχε κανένα ελαφρυντικό (παρόλο που καταδικάστηκε στα 72 της χρόνια).

Από τότε που θυμάμαι, όλοι μας λένε ότι στην Ελλάδα όλοι φοροδιαφεύγουν (εκτός από αυτόν που εκτοξεύει την κατηγορία). Για να μπορούμε όμως να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι κάποιος φοροδιαφεύγει, θα πρέπει να έχει καταδικαστεί για αυτό. Πόσες καταδίκες και πόσοι άραγε βρίσκονται στη φυλακή για φοροδιαφυγή; Ερώτηση κάνω, δεν ξέρω. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι στη Αμερική δεν είναι λίγοι. Επίσης και ακόμα πιο σημαντικό, στην Αμερική, όσο πιο γνωστός είσαι, τόσο πιο πολύ θα γίνεις παράδειγμα.

Αν δεν με πιστεύετε εμένα, ρωτήστε τον Wesley Snipes, που είναι στη φυλακή και αναμένεται να αποφυλακιστεί στα μέσα του 2013… ναι, και αυτός για φοροδιαφυγή.

Ξέρετε πόσοι πολιτικοί στην Αμερική είναι στη φυλακή; Σας πληροφορώ ότι δεν είναι λίγοι. Πόσοι άραγε είναι στην Ευρώπη και πόσοι στην Ελλάδα; Στην Ευρώπη δηλαδή όλοι είναι αθώοι και μόνο στην Αμερική είναι κακά παιδιά; Μια καλή λίστα (από τις πολλές) με πολιτικούς που έχουν μπει φυλακή στην Αμερική - http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_federal_political_scandals_in_the_United_States .

Ναι οι εικόνες του Strauss Kahn στην τηλεόραση είναι ίσως αποκρουστικές για τον μέσο Ευρωπαίο. Γιατί όμως να είναι; Αν ήταν ένα κοινός θνητός, θα τον λυπόταν κανένας; Αν στην Ελλάδα μπει φυλακή ένας απλός πολίτης, θα τον λυπηθεί κανείς; Για ποιο λόγο βρίσκουμε αποκρουστικό να κάνουν οι αρχές παρέλαση στην τηλεόραση έναν πρωθυπουργό, η τον Strauss Kahn και όχι έναν απλό άνθρωπο;

Ενθυμήστε βέβαια και την υπόθεση του πρώην προέδρου Clinton. Όπου, εν ενεργεία πρόεδρος των ΗΠΑ αναγκάστηκε να καταθέσει στο δικαστήριο στη σεξουαλική υπόθεση με την Monica Lewinsky. Στην Ελλάδα βέβαια κάτι τέτοιο θα πέρναγε στο ντούκου. Όχι μόνο δεν θα γινόταν τίποτα, αλλά οι περισσότεροι Έλληνες θα ήταν περήφανοι ότι έχουν έναν σεξουαλικά ενεργό πρωθυπουργό.

Το κατά πόσο αυστηροί θα πρέπει να είναι οι νόμοι το συζητάμε. Τα κατά πόσο όμως οι νόμοι και οι θεσμοί πρέπει να είναι ίδιοι για όλους δεν είναι διαπραγματεύσιμο.

Όχι ότι δεν καταδικάζονται εδώ επιχειρηματίες, αλλά οι ποινές είναι μικρές και οι τρύπες στο σύστημα πολλές. Είναι δεδομένο ότι μια καινούργια Ελλάδα απαιτεί και αναδιάρθρωση του δικαστικού της συστήματος.

Κατά τα άλλα, ελπίζω ο Strauss Kahn να είναι πραγματικά αθώος και ελπίζω να βρει το δίκαιο του. Δεν λυπάμαι όμως την δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση αυτή και δεν λυπάμαι την παρέλαση που του κάνουν οι Αμερικανοί στην τηλεόραση. Για αυτούς εκεί έτσι είναι το σύστημα. Το ίδιο κάνουν σε όλες τις υποθέσεις όπου ο κατηγορούμενος είναι πασίγνωστος. Δεν βλέπω το λόγο ο Strauss Kahn να έχει κάποια διαφορετική αντιμετώπιση.

Η ισονομία και η ίση αντιμετώπιση και μεταχείριση πρέπει να είναι η ίδια για όλους.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση