Η Κύπρος και πάλι στο προσκήνιο
Με την υπογραφή της συμφωνίας για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κράτους του Ισραήλ, η Κύπρος αλλάζει τα δεδομένα στην περιοχή, ειδικότερα σε ό,τι αφορά στην υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα, στη Νοτιανατολική Ευρώπη.
Η αντίδραση της Τουρκίας, αναμενόμενη και σ΄ ένα βαθμό «λογική», βασίστηκε στο διεθνές δίκαιο. Είναι το πρώτο λάθος της τουρκικής διπλωματίας, διότι μέσα από νομικίστικες ακροβασίες προσπάθησε να μας πείσει, για κάτι που η παγκόσμια κοινότητα γνωρίζει, και έχει κρίνει, ανεξαρτήτως του βάρους της Τουρκίας ως χώρας, από στρατηγική και οικονομική άποψη.
Πρώτον: Αναφέρεται στην Κυπριακή Δημοκρατία ως «Κυβέρνηση του Νοτίου τμήματος της Κύπρου», προκαλώντας θυμηδία στους διεθνείς πολιτικούς και δημοσιογραφικούς χώρους, προσποιούμενη ότι δεν γνωρίζει πως τα «εδαφικά τμήματα», όπως το δικό της ψευδοκράτος, δεν είναι μέλη του ΟΗΕ, ούτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ότι θα κληθεί σε ενάμισι χρόνο από σήμερα να διαπραγματευτεί μαζί της την ενταξιακή πορεία της, υπό την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεύτερον: Προσποιείται ότι δεν γνωρίζει πως από τη στιγμή που θα υπάρχει λύση στο Κυπριακό, οι Τουρκοκύπριοι, όπως οι ανατολικογερμανοί πριν από αυτούς, αυτομάτως θεωρούνται μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και τούτο, διότι de jure δεν υπάρχει βόρεια Κύπρος. Υπάρχει η Κύπρος, η οποία καλύπτει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όλη την Κυπριακή Επικράτεια, όπως αναγνωρίσθηκε το 1961 από τον ΟΗΕ, και το σύνολο του λαού της, Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους.
Το άλλο θέμα που είναι συναφές με την τουρκική στάση, αφορά την επιμονή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη. Κανείς δεν επιθυμεί βέβαια, τον αποκλεισμό των Τουρκοκυπρίων από τα προσφερόμενα αγαθά της Ευρώπης. Όμως, η βόρεια κατεχόμενη Κύπρος, δεν είναι ούτε Ταϊβάν, ώστε να χαίρει ειδικού καθεστώτος, ούτε και τρίτη χώρα προς την Ευρώπη, από τη στιγμή που η Κυπριακή Κυβέρνηση καλύπτει όλη την Επικράτεια (ελεύθερη και κατεχόμενη), ως η μόνη νόμιμη και διεθνώς αναγνωρισμένη.
Η Ταϊβάν, για να μην ξεχνάμε την πολιτική ιστορία, μέχρι την αναγνώριση της κομμουνιστικής Κίνας από τη διεθνή κοινότητα το 1971, ήταν από το 1945 η μόνη νόμιμη εκπρόσωπος της Κίνας, ως μέλος του ΟΗΕ, και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Δηλαδή, η αυτοδιάθεση της Κύπρου και η ανεξαρτησία της το 1960 δεν μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς την ψήφο της Ταϊβάν, ως μονίμου μέλους, με δικαίωμα βέτο!
Σε ό, τι αφορά τη δήθεν «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου», ουδέποτε τέθηκε το θέμα αναγνώρισης, ούτε σε πολιτικό και βέβαια, όχι σε νομικό επίπεδο, καθότι όλες οι προσπάθειες της Τουρκίας, που μόνο αυτή την αναγνωρίζει, έπεσαν στο κενό.
Αντί λοιπόν η Τουρκία να επιμένει σε μια «χαμένη υπόθεση», βάζοντας εμπόδια στη δική της υποψηφιότητα για πλήρες μέλος της Ένωσης, ας αποφασίσει τι θέλει. Επειδή όμως η εσωστρέφεια στις αποφάσεις στην εξωτερική πολιτική είναι και τουρκικό φαινόμενο, ας περιμένουμε τις εκλογές του ερχόμενου Ιουνίου. Ενδεχομένως, τότε να λυθούν τα χέρια του Ερντογάν, αν και ακούγονται τελευταία φωνές για ενδεχόμενο ανατροπής του από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
Εμείς το απευχόμεθα.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...