Ανέκδοτο: Οι σύμμαχοί μας οι Γερμανοί...!
Ούτε σύμμαχοι, ούτε εταίροι μας είναι οι Γερμανοί. Ούτε ήταν ούτε θα γίνουν ποτέ.
Δεν ξέρω για τον λαό, δεν έζησα, δεν τους ξέρω, δεν μπορώ να πω…
Η ηγεσία τους όμως διαχρονικά είναι ένα απίστευτο συνοθύλευμα από ανθρώπους ολοκληρωτικής και ιμπεριαλιστικής νοοτροπίας, που μπροστά τους ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι τρόφιμος νηπιαγωγείου.
Ηρθαν εδώ στη χώρα μας, κάψαν τα χωριά μας, εξόντωσαν τους παπούδες και τους πατεράδες μας, τις μάνες μας, έκλεψαν, δήωσαν, “δανείστηκαν”, σκότωσαν βρέφη και νήπια λιώνοντάς τα αθώα μικρά κεφάλια με την αρβύλα. Οι πατέρες τους. Και 30 χρόνια μετά οι γιοί τους ξανακάνουν κατοχή στην πατρίδα μου. Και διαπράττουν τα ίδια φρικτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και του λαού της πατρίδας μου.
Εχω τόση οργή μέσα μου που δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά πια. Υποτίθεται πως ο παραδοσιακός μας εχθρός είναι οι Τούρκοι. Και πίσω από κάθε σελίδα της ιστορίας μας, ακόμη και στις διαμάχες μας με τους Τούρκους, βλέπεις να “αναδύονται” Γερμανοί.
Τι ακρίδα είναι αυτή; Τι συμφορά για την ανθρωπότητα είναι αυτές οι Γερμανικές ηγεσίες; Τι στο διάλο θεωρούν ότι τους χρωστάει ο θεός; Πότε τους αδίκησε η πατρίδα μου και ο λαός της; Πότε τους απείλησε;
Δεν θέλω να ξέρω ούτε τον Μότσαρτ τους, ούτε τον Μπαχ τους, ούτε τον Χάϊνε και τον Γκαίτε και τον πολιτισμό τους.
Θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι στην θέση των Περσών στον Μαραθώνα, στις Πλαταιές και στη Σαλαμίνα. Μη σου πω ότι θα το θελαν κιόλας.
Να πάνε στον αγύριστο κι αυτοί και οι πολιτικές τους.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να εκπολιτιστούν ποτέ.
Κουβαλάνε ακόμη την ίδια βαρβαρότητα όπως τα χρόνια εκείνα που πούλαγαν το σπαθί τους στον βυζαντινό αυτοκράτορα για ένα μεροκάματο.
Οπως τότε που αιματοκύλισαν αυτή την πόλη την Θεσσαλονίκη, σκοτώνοντας τον μισό άμαχο πληθυσμό της, στον ιππόδρομο, 15 αιώνες πριν, γιατί αυτή ήταν η δουλειά τους και για να πάρουν το ματοβαμένο τους μεροκάματο από τον Θεοδόσιο.
Αυτή την δουλειά κάνουν και σήμερα.
Ματωβαμένο μεροκάματο βγάζουν.
ΥΓ. Φτου στους εφιάλτες μας. Φτου και στους προστάτες τους πολιτικούς.
ΥΓ2. Άλλα σύντομα ανέκδοτα:
Γερμανός ανθρωπιστής.
Αλληλέγγυος Γερμανός.
ΥΓ3. Όσο για τους δικούς μας τους "λαδιάρηδες", είναι γεμάτα τα κόμματά μας με ανθρώπους που τα πήραν από τις γερμανικές και ποιος ξέρεις τι άλλες εταιρίες.
Αλλά τσιμουδιά. Ούτε κάθαρση, ούτε τίποτε. Μόνο ψήφο ζητάνε.
Να δω τώρα τους νέους δημάρχους και περιφερειάρχες, μνημονιακούς και αντί, τι θα κάνουν με την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ρεμούλα και διαφθορά στους οργανισμούς που θα διοικήσουν. Τίποτε δεν θα κάνουν. Θα κάνουν ότι έκαναν και οι προηγούμενοι. Προς το χειρότερο.
Αναρτήσεις
Την πίκρα και αγανάκτηση που βγαίνει μέσα από τα λόγια σου την συμμερίζομαι, αφού κι εγώ έτσι νιώθω... και φαντάζομαι πολλοί άλλοι Έλληνες επίσης. Ένα μονάχα σχόλιο θα ήθελα να κάνω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλιότερα δεν μπορούσα να καταλάβω πώς μπόρεσαν οι Γερμανοί να αναδυθούν από τις στάχτες της ήττας τους σε δύο παγκόσμιους πολέμους και να γίνουν η τοπική υπερδύναμη που όλοι ξέρουμε. Μπόρεσα μόνο αφού διάβασα κάποια πράγματα για την ιστορία της εβραϊκής διασποράς και της αλληλένδετης σχέσης της με το γερμανικό έθνος, το πώς αυτή η "σύμμικτη φυλή", όπου κι αν έχει μεταναστεύσει, κατέχει σήμερα ένα δυσανάλογα μεγάλο μερίδιο του πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο και βρίσκεται πίσω από τα νομοθετικά σώματα όλων των ισχυρών κρατών, δεν έχω πια απορίες. Ίσως, λοιπόν, το να μιλάμε για Γερμανούς είναι μια υπεραπλούστευση. Ίσως θα πρέπει να μιλάμε για αυτούς που πραγματικά αποφασίζουν για όλα.
Μ.
Πράγματι, το μένος προς το Γερμανικό λαό και λάθος είναι και δεν έχει νόημα. Είναι το διεθνές κεφάλαιο και το σύγχρονο οικονομικό σύστημα ο πραγματικός εχθρός, μαζί με τους πουλημένους υπηρέτες τους, ντόπιους πολιτικούς. Στο κεφάλαιο αυτό μετέχουν (και έχουν την ευθύνη για τα εγκλήματα προς την ανθρωπότητα) "άνθρωποι" από όλες τις εθνότητες και τις χώρες, παρόλο που οι Εβραίοι όντως κατέχουν εξέχουσες θέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή