Χάσαμε τον δρόμο και την περπατησιά μας...

Ο λαός έχει χάσει τον δρόμο του και την περπατησιά του. Δεν ξέρει ούτε ποιο είναι το σπίτι του. Δεν γνωρίζει τους παπούδες του. Οχι τους πολυ μακρινούς. Τους κοντινούς του παπούδες. Δεν ξέρει τι έγινε το 1940 το ελληνόπουλο.
Ο λαός έχει χάσει την μπάλλα.
Αλλά “λεφτά υπάρχουν”. Και αυτός-(οί) που τα έχει δεν είναι ακριβώς λαός. Είναι και δεν είναι δηλαδή.
Βλέπεις, τα προηγούμενα 20 χρόνια συνέβη ένα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ. Μα πάρα πολύ μεγάλο. Δημιουργήθηκε, οικονομικά το εννοώ, ένα στρώμα ανθρώπων μέσα στην μεσαία τάξη, που κέρδισε ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ. Σε μερικές περιπτώσεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.
Το πως και γιατί τα κέρδισε αυτά τα χρήματα αυτή η ομάδα, έχει αναλυθεί αρκετές φορές εδώ μέσα. Κυρίως λόγω της συνάφειάς της με το δημόσιο και τους δήμους (εκεί κι αν…) και της διαφθοράς που υπάρχει στον χώρο αυτό. Εκανε δουλειές και δουλίτσες δηλαδή με το δημόσιο. Στο χώρο μου ξέρω δυο τρία πράματα. Επίσης κάποιοι τα πήραν από επιδοτήσεις προγραμμάτων με υπερτιμολογήσεις κλπ κλπ κλπ. Σε κάποιες εταιρίες έπεσαν αστρονομικές αμοιβές. Ιδιωτικές εταιρίες. Ενας χαμός μεγάλος επίσης έγινε με επιτροπές επί επιτροπών του δημοσίου, διοικητικά συμβούλια και χίλια δυο κόλπα.
Ετσι κάπως έκανε τα χρήματά της αυτή η ομάδα. Μαζί με το χρήμα έρχεται συνήθως και μια απομάκρυνση, μια ασπλαχγνία να την πω, μια σκληράδα. Κάτι σαν να παίρνει τα πάνω της μέσα μας μια εσωτερική κακία. Το αναλύουν και τα ευαγγέλια αυτό πολύ καλά. Βέβαια παρόμοια αποτελέσματα έχει και η ΠΟΛΥ φτώχια, που αποκτηνώνει τον άνθρωπο.
Τέλος πάντων, αυτοί είναι που ψωνίζουν ακόμα τέτοιες καφετιέρες που λες, και κάλτσες των 80 ευρώ (η μία) από τον Καρούζο. Βγάλαν αρκετά λεφτά τελευταία, άλλος στα Σκόπια, άλλος στη Βουλγαρία, άλλος στην Κύπρο (κυρίως). Το ξέρω αυτό, μου το λένε οι ιδιοι. Αρκετοί από αυτούς είναι εντελώς ξιπασμένοι. Και λυπάμαι που το λέω, πρώτες το “χάνουν” οι γυναίκες τους.
Εμείς οι άντρες άντε το πολύ να θελήσουμε κάνα σκαφάκι (λες και ήμασταν τίποτις απόγονοι του Κανάρη) ή κάνα φορτηγό 4χ4. Οι γυναίκες ξεφεύγουν και θέλουν bosh συσκευές ή πως τις λένε, κουρτίνες από κείνες, έπιπλα από τούτα και τέτοια πράγματα. Κάτι διακόπτες ηλεκτρικούς πανάκριβους, μισό μισθό ο ένας. Λες κι αν πάρουν βρακί από τη λαϊκή θα τους πέσει ο κώλος.
Κι από μέσα τους είναι συνήθως κενοί οι άνθρωποι αυτοί. Λόγω των τέτοιων επιδιώξεων το παθαίνουν αυτό. Λόγω στόχων. Οχι ότι οι υπόλοιποί μας εμείς είμαστε πολύ καλύτερα, που δεν μπορούμε να ψωνίσουμε τα ανάλογα ακριβά λούσα. Στο κάτω κάτω την ίδια τηλεόραση βλέπουμε όλοι και την ίδια Μενεγάκη έχουμε κι εμείς.
Υπάρχει χρήμα ακόμη λοιπόν. Το χουν συγκεκριμένοι άνθρωποι με συγκεκριμένη προέλευση οικονομική. Αυτοί αγοράζουν ακόμη τέτοιες ακριβές καφετιέρες. Αρκετοί από αυτούς ίσως κέρδισαν τίμια τα χρήματά τους, όσο μπορεί να γίνει αυτό σήμερα. Αλλά οι περισσότεροι τα κέρδισαν εκμεταλλευόμενοι μηχανισμούς σαν κι αυτούς που ανέφερα.

Θραξ ο Αναρμόδιος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση