Γκρεμίζουν τη μεσαία τάξη

• Συνειδητή κυβερνητική επιλογή η ύφεση
• Το 80% του λαού πάνε να το κάνουν φτωχότερο!
• Ο Απρίλιος του 2011 θα είναι το όριο για εξελίξεις…

Δεν υπάρχει άνθρωπος με στοιχειώδη λογική, ακόμη και… μπακαλίστικη, οικονομολόγος, είτε του Χάρβαρντ και του LSE, είτε πρακτικός, που θα μπορούσε να πιστέψει ότι δεν ήξερε το οικονομικό επιτελείο και φυσικά ο πρωθυπουργός, αλλά κι όλοι οι υπουργοί (από τη στιγμή που δεν διαφωνούν) ότι όλα τα μέτρα οδηγούν στο βούλιαγμα της χώρας, σε ΒΑΘΙΑ ύφεση. Ότι βαδίζουν χωρίς στόχο…
Δεν ισχύει ούτε καν το «βλέποντας και κάνοντας». Γιατί ακόμη κι αν δεν έβλεπαν ότι πάμε για φούντο, θα το μάθαιναν, ρίχνοντας μια ματιά στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων που δεν έχουν υποταχθεί στο σύστημα. Κοινό έχει αρχίσει να γίνεται το συμπέρασμα. Ότι ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ είναι η πορεία προς μεγάλη ύφεση. Και σ’ αυτό καταλήγουν και οι εκτιμήσεις σοβαρότατων οικονομικών και χρηματιστηριακών κύκλων.
Είναι η εντολή που τυφλά εκτελεί η κυβέρνηση, λες και την έχει αναλάβει κατ’ αποκοπή… Πολύ πριν από τις εκλογές! Μέσω της βαθιάς ύφεσης, που ήδη ζούμε, θα προκληθεί τεράστια πτώση του βιοτικού επιπέδου. Θα γκρεμιστεί η μεσαία τάξη. Θα κάνει φτωχότερο τον ελληνικό λαό. Και το κοινωνικό κράτος θα πάει… περίπατο. Έτσι θα διαμορφωθούν οι… κατάλληλες συνθήκες για ριζική αλλαγή της δομής της χώρας! Δομή που θα… μετατάξει τα 2/3 του λαού στους μη έχοντες και το 1/3 θα είναι οι κατέχοντες, οι πλούσιοι της χώρας. Χρόνια αυτή ήταν η επιδίωξη, αλλά δεν μπόρεσαν πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση (που ενδεχομένως την καλλιέργησαν εσκεμμένα) να χειραγωγήσουν τις εξελίξεις που ήθελε το παγκόσμιο σύστημα. Τώρα το κατάφεραν…
Αν δεν υπάρξει αναστροφή των αντιλαϊκών αυτών «επιδιώξεων», τότε το 80% της κοινωνίας μας θα φτωχύνει… Με τη βίαιη προσαρμογή, που καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες…
Μόνο που αυτή η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, που μειώνει την αγοραστική δύναμη του πολίτη και στεγνώνει την αγορά, δεν έχει διέξοδο. Θέμα χρόνου είναι η πολιτική κρίση, αποτέλεσμα του αδιέξοδου και της κοινωνικής έκρηξης που θα υπάρξει αναγκαστικά…
Αξιόπιστοι αναλυτές, πολιτικοί και οικονομικοί, εκτιμούν ότι ο Απρίλιος του 2011, θα είναι καθοριστικός για τη χώρα, το πολιτικό σύστημα. Η κυβέρνηση, αν δεν αλλάξει ρότα ΣΥΝΤΟΜΑ, ίσως δεν θα φθάσει, λένε, μέχρι τον Απρίλιο…

Υπάρχει ακόμη χρόνος για σωτηρία…
Αν και η απαισιοδοξία πλέον έχει εξαφανίσει και τα τελευταία ίχνη αισιοδοξίας –δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και οι σύμμαχοι μέχρι πρότινος της κυβέρνησης, που ήταν υπέρ του Μνημονίου, όπως ο Δασκαλόπουλος του ΣΕΒ, ο Μίχαλος του ΕΒΕΑ, ο Κασιμάτης του Επιμελητηρίου Πειραιά και ο Κορκίδης του εκεί Εμπορικού Συλλόγου, είδαν ότι πάμε για καταστροφή και βγήκαν και ζήτησαν να μπει τέρμα σ’ αυτή την οικονομική πολιτική– υπάρχουν ακόμη περιθώρια για κινήσεις που μπορούν να αποτρέψουν, τουλάχιστον χρονικά, τον γκρεμό. Το βούλιαγμα όλων μας, από κει που ο κ. Παπανδρέου προεκλογικά υποσχόταν ότι αν αλλάξουμε δεν θα βουλιάξουμε. Και ενώ άλλαξαν πολλά, ο πολίτης, η οικογένεια, είδαν μέσα σε λίγους μήνες το εισόδημά τους να ρημάζεται, η πτώχευση (ελεγχόμενη τη λένε…) να βρίσκεται προ των πυλών…
Το έχουμε επανειλημμένα γράψει. Θα το ξαναπούμε και σήμερα, μήπως και ανοίξουν τα μάτια τους οι κυβερνώντες, αυτοί στους οποίους ο λαός έχει εμπιστευθεί τη ζωή του και την πατρίδα.
Να ξεχάσουν ότι θα κάνει κανείς επενδύσεις, έστω και μικρής αξίας. Και πολύ περισσότερο κανένας ξένος δεν είναι παλαβός να φέρει στην Ελλάδα τα εκατομμύριά του όταν γνωρίζει ότι θα φορολογηθεί με 55%! (45% το μέρισμα, συν 10% έκτακτη εισφορά κ.λπ.).
Κανένας δεν θα επενδύσει, αν δεν υπάρξει ΔΕΣΜΕΥΣΗ της χώρας ότι το φορολογικό σύστημα θα παραμείνει το ίδιο, χωρίς καμία αλλαγή, για 15 τουλάχιστον χρόνια. Το έχουμε από μήνες επισημάνει. Ζητούν φορολογικό συμβόλαιο. Κανένας δεν θα βγάλει τα λεφτά από το… σεντούκι του, κάτω από το στρώμα, αν δεν σταματήσει αυτή η τρομοκρατία, που έχει γίνει πολιτική του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος απειλεί τον καθένα ότι θα τον ψάξει, πού βρήκε τα λεφτά που χαλάει… Αυτό έχει κάνει μεγάλη ζημιά και είναι μια από τις αιτίες της μείωσης της κατανάλωσης. Στερώντας έτσι το Δημόσιο από έσοδα που θα είχε αν ο τζίρος δεν είχε πέσει τόσο δραματικά.
Λάθος τεράστιο ήταν και η κατάργηση του απορρήτου των καταθέσεων. Ο πολίτης με το απόρρητο ένιωθε ασφάλεια. Ότι δεν θα χάσει τα χρήματά του. Τι πρόσφερε η άρση του απορρήτου; Τίποτα, από τη στιγμή που ο νόμος προβλέπει ότι σε περιπτώσεις όπου ο λογαριασμός εμπλέκεται σε αξιόποινες πράξεις αίρεται με εισαγγελική άδεια το απόρρητο. Το μόνο που κατάφεραν με την κατάργηση του απορρήτου είναι να σηκώσουν πολλοί τις καταθέσεις τους και να στερηθούν οι τράπεζες ρευστότητα που θα τη διοχέτευαν στην αγορά. Είναι υπερβολικό να πούμε ότι εκείνοι που είχαν την ιδέα της άρσης του απορρήτου των καταθέσεων και δεν υπολόγισαν τον ψυχολογικό παράγοντα ήταν άμυαλοι; (Μόνο;)
Θα έπρεπε όλη η κυβέρνηση, με πρώτο τον πρωθυπουργό, να έχουν πάνω απ’ όλα το πώς θα αυξηθεί το ΑΕΠ, πώς θα παραχθεί πλούτος, γιατί αλλιώς δεν γλιτώνουμε. Ακόμη και να περικοπούν οι δαπάνες, με το ΑΕΠ να παραμένει στο σημερινό επίπεδο, θα πρέπει να βρεις αρκετά δισεκατομμύρια για να καλύπτεις κάθε χρόνο τις εισαγωγές. Και εδώ μια από τις κινήσεις που πρέπει να γίνει είναι να δοθούν φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις. Και βέβαια να ανασυνταχθούν και να λειτουργήσουν αποτελεσματικά οι φορολογικοί μηχανισμοί, για να εισπραχθούν τα έσοδα που είναι η κινητήρια δύναμη, το καύσιμο για το Δημόσιο. Και στην Ελλάδα η υστέρηση σε σχέση με τον μέσο όρο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών είναι γύρω στις 10 μονάδες. Σ’ όλες τις άλλες χώρες είναι 44% και εδώ 34%.
Όλα αυτά πώς γίνονται πράξη; Πώς αποδίδουν; Με ανάπτυξη. Μόνο που δεν πατάς ένα κουμπί κι αυτόματα γεμίζει η χώρα παραγωγικές δραστηριότητες. Ούτε είναι χάπι που το έχεις στη τσέπη σου και όταν το χρησιμοποιήσεις αμέσως ενεργοποιείται… Και δυστυχώς αυτή η αυταπάτη διακατέχει την κυβέρνηση. Αγνοεί προφανώς ότι χρειάζεται σχέδιο. Μηχανισμός άμεσης υλοποίησης των προτάσεων και να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια που βάζουν φρένο για πολλά χρόνια, και φυσικά και λεφτά… Για όλα όμως υπάρχουν λύσεις. Δεν χρειάζεται κανείς να ανακαλύψει την… Αμερική. Τις βρίσκεις, αν θέλεις. Εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση. Και δεν έχεις ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ. Και έχεις τη δύναμη να βαρέσεις και καμιά γροθιά στο τραπέζι. Όχι για εσένα, Γιώργο Παπανδρέου. Αλλά για την πατρίδα και τον λαό.
Διαφορετικά, ΜΑΥΡΑ ΚΑΙ ΑΡΑΧΝΑ μας περιμένουν… Ένα κυριολεκτικά εκρηκτικό μείγμα, με πυρίτιδα όχι μόνο την οικονομία, και την πολιτική κρίση, αλλά και άλλους παράγοντες που καιροφυλακτούν. Και η ευθύνη για ό,τι συμβεί θα είναι αποκλειστικά δική σας, κύριε πρωθυπουργέ…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση